Zawartość
MS-DOS jest systemem operacyjnym stworzonym przez Microsoft w 1982 r. Do działania na systemach X86 i przewodził na rynku aż do pojawienia się Windows. Firma Microsoft wyprodukowała kilka różnych wersji tego programu, których kulminacją była wersja 6.22 w 1994 roku. Jednak Windows wciąż udostępnia zaktualizowaną wersję kodu jako interfejs wiersza poleceń. Wiele funkcji MS-DOS przetrwało w nowoczesnych systemach i wpłynęło na projekty systemów operacyjnych do dnia dzisiejszego.
Interfejs linii poleceń
MS-DOS używa interfejsu wiersza poleceń, prosząc użytkownika o wprowadzenie poleceń po monicie. Zestaw poleceń MS-DOS jest ograniczony. Składa się głównie z poleceń nawigacyjnych i manipulacyjnych. Większość złożonych operacji jest zarządzana przez same programy. Ponieważ użytkownicy muszą wprowadzać polecenia w sekwencji, mogą tworzyć pliki wsadowe (zwane również „plikami wsadowymi”), które są plikami tekstowymi zawierającymi szereg poleceń, które system operacyjny musi wykonać w kolejności. Typowym przykładem jest AUTOEXEC.BAT, plik wsadowy, który system operacyjny uruchamia przy pierwszym uruchomieniu i zawiera polecenia do skonfigurowania środowiska komputerowego.
Indywidualne zadania
Ponieważ Microsoft zaprojektował MS-DOS do uruchamiania na prymitywnych komputerach bez wielu funkcji pamięci RAM, nie ma możliwości wykonywania wielu zadań. Gdy użytkownik uruchamia program, zużywa zasoby systemowe, dopóki nie zostanie zamknięty, a następnie inny program może mieć dostęp do pamięci. Niektóre typy programów zwanych programami terminacji i pobytu (TSR) mogą pasować do pamięci komputera, ale programy te są podatne na nakładanie się pamięci i często ulegają awarii. Pierwsze wersje systemu Windows dały komputerom możliwość wielozadaniowości.
Nazwy plików
Cechą wyróżniającą MS-DOS jest system nazywania plików „8 + 3”. Nazwy plików są ograniczone do ośmiu znaków, z trzyliterowym przyrostkiem wskazującym typ pliku. Na przykład TXT i DOC wskazują pliki tekstowe, podczas gdy COM i EXE reprezentują pliki wykonywalne, a SYS to rozszerzenie zarezerwowane dla plików systemowych. Od samego początku Windows kończył się ośmioliterowym limitem, chociaż rozszerzenia plików nadal informują system operacyjny, jak obsługiwać każdy typ pliku, a wiele starych oryginalnych rozszerzeń ery MS-DOS wciąż istnieje.
Napęd litery
Inną wyróżniającą cechą MS-DOS jest użycie liter w odniesieniu do jednostek. Zazwyczaj A i B oznaczają napędy dyskietek, natomiast C i kolejne litery alfabetu odnoszą się do dysków twardych lub napędów optycznych. Użytkownicy mogą mapować dowolną literę dysku, jaką chcą, chociaż najczęściej jest przypisywać do nich litery alfabetycznie. Obecnie system Windows nadal używa liter dysków i nadal rezerwuje litery A i B jako domyślne, mimo że nowoczesne komputery nie zawierają już stacji dyskietek.