Zawartość
Mała harfa, czasami nazywana harfą podróżną, może być wygodną drugą harfą dla wędrownego muzyka lub doskonałym instrumentem dla początkującego harfisty. Małe harfy mają zwykle 22 lub 23 struny i większość z nich to instrumenty dźwigniowe, a nie pedały. Harfy ludowe lub ludowe, celtyckie, irlandzkie i trubadurów należą do rodzajów małych harf.
Harfa celtycka
Harfa celtycka to harfa dźwigniowa, która wywodzi się z tradycji celtyckiej, wyjaśnia harfistka Kari Gardner. Materiał użyty do wykonania strun do tych ważnych kulturowo instrumentów zależał od tego, co było dostępne w kraju pochodzenia. Irlandzkie harfy były związane drutem; Szkoci używali jelit; harfy walijskie nosiły włosy. Zastosowanie lin nylonowych to niedawny rozwój.
Harfa ludowa lub ludowa
Harfa ludowa to średniej wielkości harfa dźwigniowa, zwykle wiązana nylonem lub jelitem. Te harfy są przeznaczone do odtwarzania muzyki tradycyjnej, a określenie „folk” lub „folk” również opisuje każdą harfę bez rodzimego pedału lub będącą częścią określonej tradycji, w tym harfy celtyckie, południowoamerykańskie, azjatyckie lub cygańskie.
Początkujący, którzy zamierzają awansować na harfę pedałową, czasami zaczynają od gry na harfie ludowej. Niektórzy muzycy wolą mniejszy rozmiar, inne dźwięki i kulturowe znaczenie harfy ludowej.
Irish Harp
Określenie „harfa irlandzka” czasami odnosi się konkretnie do harf związanych drutem. Irlandzka harfa to popularna mała harfa, wiązana mosiężnymi i brązowymi strunami. Jest to instrument narodowy Irlandii. Starożytne irlandzkie wizerunki trójkątnych harf pojawiają się „w metalu, w relikwiarzu z XI wieku, a w kamieniu w XII wieku”, zgodnie z artykułem „Harfy celtyckie i harfy w Irlandii i Szkocji”. Przez wiele lat starsze harfy były rzadko widziane i słyszane, ale w latach 70. muzycy zainteresowali się przywróceniem brzmienia starych harf do życia w Irlandii.
Szkocka harfa
Szkocka harfa nazywa się „clarsach”, co po gaelicku oznacza „małą harfę”. Ta mała harfa jest tradycyjną harfą na ziemiach szkockich i była tradycyjnie wiązana z mosiądzu. Clarsach ma trójkątną konstrukcję z drutami przymocowanymi do głośnika. Zwykle wyrzeźbiony z pnia wierzby, ma zakrzywioną kolumnę i szyję. Na szkockiej harfie gra się gwoździami i może wytwarzać dźwięk fortepianu.
W Szkocji obrazy trójkątnych harf pojawiły się po raz pierwszy około IX wieku w kamiennych rzeźbach.
Terapia harfowa
Praktycy terapii harfowej używają „małej harfy jako instrumentu przy łóżku pacjenta, z zamiarem poprawy intencji uzdrawiania”. Te małe harfy zostały stworzone, aby poprawić jakość życia ludzi przebywających w szpitalach i hospicjach. Powinny być lekkie i mieć cichy dźwięk, aby uspokoić pacjentów odczuwających ból.
Harfy terapeutyczne są również dobre dla początkujących, idealny rozmiar dla dzieci i wystarczająco mały, aby zabrać ze sobą w podróż.