Zawartość
Błękitny motyl pochodzi głównie z Meksyku, Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej, w tym Wenezueli, Brazylii i Kostaryki. Te gatunki motyli zamieszkują pokrywę lasu i rzadko wędrują w podziemiach lub blisko ziemi. Mają jasne niebieskie skrzydła, które są widoczne z daleka.Niebieski motyl wykazuje wiele adaptacji, co pozwala na jego przetrwanie i kontynuację gatunku.
Skrzydła
Ten motyl leci w bardzo specyficzny sposób. Lot ma na celu pokazanie niebieskiego koloru skrzydeł w bardzo dyskretny sposób, a zatem nie zwraca się uwagi na owada. Powierzchnia skrzydła motyla składa się z odblaskowych łusek. Odzwierciedla niebieskie skrzydła dla niewidomych drapieżników, takich jak młode jaguary. Dolna część skrzydeł ma ukryte kolory, które wtapiają się w roślinność. Gdy odpoczywa, składa skrzydła w taki sposób, że pokazane jest tylko dno. Wykorzystuje tę samą procedurę do spania w nocy i jest jeszcze mniej widoczna dla nocnych drapieżników.
Dieta
Błękitny motyl ma zróżnicowaną dietę. Preferencje żywieniowe są strategią przetrwania, ponieważ motyl nadal będzie w stanie rosnąć i rozwijać się, nawet jeśli jeden z produktów żywnościowych będzie rzadki lub całkowicie zniknie. Te gatunki motyli, w przeciwieństwie do wielu innych, żywią się fermentowanymi owocami, grzybami, sokiem drzewnym, błotem i płynami ustrojowymi martwych stworzeń leśnych. Po przekształceniu gąsienicy w postać dorosłą rozwija się tułów lub długie, wystające usta. Ta dostosowana, słomiana paszcza pozwala motylowi żywić się wieloma rodzajami żywności, które są niezbędne do jego przetrwania.
Układanie jaj
Niebieski motyl poprawia jego przetrwanie jako gatunku, umieszczając dużą ilość jaj. Zasada leżąca u podstaw tej strategii reprodukcyjnej polega na tym, że nawet jeśli wiele jaj jest drapieżnych lub jeśli znaczna liczba lawy lub poczwarek umiera z jakiegokolwiek powodu, wystarczająca część z nich przeżyje, aby kontynuować cykl reprodukcyjny.
Fałszywe oczy
Ten motyl ma fałszywe brązowe oczy na spodniej stronie swoich skrzydeł. Te oczy przerażają drapieżniki, które myślą, że motyl jest większy niż jest w rzeczywistości. Pozostawią też drapieżników zdezorientowanych, by zidentyfikować stworzenie. Niebieski motyl ucieknie tak długo, jak długo będzie istniała wątpliwość, by go zaatakować.