Zawartość
- Geoffrey Chaucer
- William Shakespeare
- John Milton
- Alexander Pope
- William Blake
- Alfred Lord Tennyson
- W.H. Auden
Brytyjscy poeci stanowią dużą część literatury anglojęzycznej od czasów Geoffreya Chaucera. Istnieje jednak kilku innych nie-brytyjskich poetów anglojęzycznych, takich jak wielcy irlandzcy poeci William Butler Yeats, Oscar Wilde i Samuel Beckett, czy poeci amerykańscy i anglojęzyczni. Nie są one uważane za brytyjskie.
Geoffrey Chaucer
Urodzony w 1343 roku Geoffrey Chaucer jest pierwszym poetą, który pisze w rozpoznawalnym języku angielskim w szkołach. Pomijając trudność nieco archaicznego języka angielskiego, prace są bardzo dostępne. Są też bardzo nieprzyzwoite, zawierające częste odniesienia do wzdęć i rozwiązłości seksualnej. Najbardziej znane prace to „The Tales of Canterbury” i „Troilus and Criseyde”.
William Shakespeare
William Shakespeare jest powszechnie pamiętany jako największy poeta, który pisze po angielsku. Ale jego reputacja nie zawsze była broniona dogmatycznie, tak jak dzisiaj. W XVII i XVIII wieku wielu krytyków uważało go za mniej wykwalifikowanego poetę niż wielu jego współczesnych, w tym Bena Johnsona. Jednak na początku XIX wieku Szekspir został kanonizowany przez krytyków jako wielki poeta języka angielskiego.
John Milton
John Milton, urodzony w 1608 roku, znany jest z długiego epickiego poematu o pokusie i upadku człowieka „Raj utracony”. W czasie publikacji było to kontrowersyjne, z powodu niejednoznacznego przedstawienia Szatana, nieprawdopodobnego bohatera pierwszych książek wiersza. Dzisiaj Milton jest czczony tylko jako mniejszy poeta niż Szekspir.
Alexander Pope
Alexander Pope, urodzony w 1688 roku, jest najbardziej znany ze swojego „Mock Epics”, w którym opowiada banalne wydarzenia w najwyższym możliwym języku. Najbardziej znanym przykładem jest „The Rape of the Lock”, długi wiersz o kradzieży spinki do włosów kobiety, napisany w wyniosłym języku „Odysei” Homera (o której pisał Papież tłumaczenie).
William Blake
Urodzony w 1757 roku William Blake był pierwszym romantycznym poetą. Był także artystą i ilustrował większość swoich wierszy. Był mistykiem i uważano, że odwiedzili go aniołowie i prorocy hebrajskich pism świętych. Wiersze dotyczą relacji niewinności do doświadczenia, a także piekła z niebem. Znany jest z tego, że zbiera szatana Miltona i przekształca go w mniej dwuznacznego bohatera. To prawie doprowadziło go do problemów ze sprawiedliwością.
Alfred Lord Tennyson
Alfred Lord Tennyson był najbardziej wpływowym poetą drugiej połowy XIX w. Większość pism dotyczy tematów klasycznych lub średniowiecznych, a najlepsze prace koncentrują się na takich postaciach, jak Odyseusz Homera i „Pani Szalotka” postać swobodnie inspirowana średniowieczną legendą arturiańską. Tennyson jest obecnie jednym z najczęściej cytowanych brytyjskich poetów.
W.H. Auden
XX wiek był zdominowany przez poetów spoza Anglii, zwłaszcza w Ameryce i Irlandii (aw przypadku Dylana Thomasa w Walii). Ale brytyjski poeta stał się niezwykle ważny: W. H. Auden. Jego kariera, ponad 40 lat, była naznaczona powtarzającym się krytycznym sukcesem. Dziś jego najsłynniejszym wierszem jest „1 września 1939 r.”, Który rozpoczyna się jako medytacja II wojny światowej i zmienia się w kontemplację własnego życia.