Zawartość
Ludzkie zapotrzebowanie na przestrzeń pamięci jest tak stare, jak komputery kompilujące dane. Urządzenia do przechowywania danych są opracowywane ze względu na konieczność i wygodę. Postępy tych urządzeń są ściśle związane z postępem technologii cyfrowych i elektronicznych.
Loty
Przechowywanie danych rozpoczęło się w latach 40-tych dzięki kartom dziurkowanym i taśmom perforowanym. Później, w tym samym dziesięcioleciu, wprowadzono pamięć magnetyczną, która składała się z rdzeni magnetycznych przechowujących 1 bit danych.
1950–1967
W 1951 r. Uruchomiono Universal Automatic Computer - pierwszy komputer do przechowywania danych na taśmie magnetycznej. Pierwszy dysk twardy został wynaleziony w 1961 r., A następnie dioda laserowa w 1962 r., Co później doprowadziło do opracowania czytników optycznych. Pierwsze wymienne dyski pamięci masowej pojawiły się w 1963 r. W końcu w 1967 r. IBM stworzył monolityczne półprzewodnikowe układy pamięci.
1970 do 1979
Dyskietka została wynaleziona około 1970 roku. Według strony internetowej USByte.com, została wynaleziona w 1970 roku, ale, jak donosi CS Exhibitions, technologia ta została stworzona przez Alana Shugarta z IBM w 1971 roku.
W 1977 roku Sony, Mitsubishi i Hitachi pracowały razem nad opracowaniem optycznych cyfrowych dysków audio lub DAD. W 1978 roku Phillips wydał mniejszą wersję DAD. Z tych wynalazków powstała nowoczesna płyta CD.
1980 do 1998
Na początku lat 80. pojawiły się płyty CD i CD-ROMy. IBM zakupił pierwszy dysk twardy na rynku w 1983 r., A na początku lat 90. wprowadzono redundantną serię niedrogich dysków (RAID). Przechowywanie danych na dyskach twardych stało się standardem. W połowie lat 90. opracowano kompaktowe karty pamięci flash i karty pamięci. W 1998 r. Wynalezienie pamięci flash USB (pendrive) otworzyło zupełnie nowy świat opcji przechowywania.