Zawartość
Zakochanie się jest jednym z najpotężniejszych doświadczeń, przez które przechodzimy, ale nie ogranicza się do świata emocji. Miłość ma kilka psychologicznych skutków dla ludzkiego ciała. Szybkość bicia serca i euforia opisana przez romantycznych poetów ma prawdziwą psychologiczną podstawę.
Miłość stymuluje uwalnianie pewnych substancji biochemicznych (Joe Wood / Stockbyte / Getty Images)
Uwalnianie substancji biochemicznych
Idea, że miłość jest lekarstwem na wszelkie zło, nie jest tak daleka od prawdy. Kiedy się zakochujemy, nasze ciało uwalnia w mózgu związki neurochemiczne, w tym dopaminę, oksytocynę i fenetylaminę. Wpływają na zwiększoną przyjemność i motywację. Wytwarzana jest również adrenalina i noradrenalina, co prowadzi do zwiększenia częstości akcji serca i energii. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego pokazuje, że centra przyjemności mózgu są również aktywowane.
Reakcja seksualna
Pasja prowadzi do seksualnej reakcji psychologicznej. Wzrost hormonów prowadzi do podniecenia seksualnego. Męskie i żeńskie genitalia także się podniecają i są gotowe do seksu. Ponadto całowanie przekazuje testosteron z mężczyzn na kobiety.Oksytocyna odgrywa również ważną rolę w seksualnym wpływie pasji, ponieważ sprawia, że stosunek płciowy jest przyjemny i zwiększa stosunek między partnerami po stosunku.
Odrzucenie miłości
Podczas gdy namiętność prowadzi do euforii i zwiększonej energii, zakochanie się w kimś, kto nie jest zainteresowany tobą, może być szkodliwe dla zdrowia. W takich sytuacjach odrzucona osoba cierpi na lęk z powodu dużego napływu hormonów stresu. Może odczuwać ospałość i apatię w związku ze spadkiem poziomu energii. A twój układ odpornościowy również może cierpieć.
Szkodliwe skutki zakochania
Są szkodliwe skutki dla osób, które się zakochują, takich jak obsesyjne, natrętne i lepkie zachowanie. Ten efekt przypomina uzależnienie od narkotyków, które można zaobserwować w MRI. Pasja może mieć efekt podobny do uzależnienia chemicznego, w którym jednostka chce obecności i uczucia ukochanej osoby przez cały czas. Według psycholog Dorothy Tennon może to trwać od sześciu miesięcy do dwóch lat.