Zawartość
Rebecca Anwar, MD z The Sage Group, USA, mówi: „Kształcenie pacjenta to złote jajo ... [to] utrzymuje pacjenta w zdrowiu”. Zatem wiedza o różnicy między zabiegiem nebulizacji a terapią tlenową może uratować ci życie. Mylące jedno z drugim może prowadzić do hospitalizacji - lub gorzej.
Rozpylacze i tlen leczą płuca i serce, ale na różne sposoby (Image by Flickr.com, dzięki uprzejmości Dplanet: :)
Nebulizacja
Zabieg nebulizacji zamienia ciekły lek w drobną mgiełkę. Wdychając tę mgłę, przez maskę lub zawór oddechowy, lek jest ładowany bezpośrednio do płuc. Mała sprężarka powietrza lub sprężony tlen tworzy mgłę. Nebulizacja jest zakończona, gdy lek się zatrzyma, zwykle w ciągu 10 do 20 minut. Większość pacjentów używa nebulizatora dwa do czterech razy dziennie, ale rzadko więcej niż raz na dwie godziny w celu leczenia problemów w płucach. Astma jest jednym z warunków, które zwykle leczy się nebulizatorem.
Terapia tlenowa
Twój mózg, serce i reszta ciała, aż do mieszków włosowych, potrzebują tlenu. Płuca wprowadzają powietrze, nasycają krew tlenową, a serce pompuje ją do reszty ciała, które nie jest w stanie samo przechowywać tlenu. Jeśli twoje płuca lub serce nie działają dobrze, lekarz może przepisać tlen, zwykle przez kaniulę, rurkę przymocowaną do nosa, 2 do 4 litrów na minutę. Tlen jest zwykle podawany 24 godziny na dobę lub podczas snu, ale nigdy w sposób nieciągły, przez kilka minut, czasami dziennie.
Użyteczne nakładanie się
Umieszczenie tlenu w nebulizatorze jest wygodnym sposobem na pokrycie dwóch potrzeb leczeniem dla tych, którzy stale potrzebują tlenu. Ale po zakończeniu nebulizacji należy odłączyć tlen od nebulizatora i natychmiast podłączyć go do kaniuli. Uważaj, nebulizatory potrzebują wysokiego przepływu tlenu, aby stworzyć mgłę. Jeśli nie spowolnisz przepływu, może on przenosić wiatr skierowany na nos, a to może być bardziej niebezpieczne niż irytujące.
Nie przestawaj oddychać
Oddychanie to coś więcej niż dobry nawyk. Pragnienie tlenu i gromadzenie się dwutlenku węgla wytwarzanego przez metabolizm stymulują i regulują oddychanie. Jeśli choroba płuc jest przewlekła i długotrwała (jak rozedma płuc), możesz przyzwyczaić się do wysokiego poziomu dwutlenku węgla we krwi i nie będziesz już mieć bodźca oddechowego. Pozostaje tylko potrzeba tlenu jako głównej motywacji. Spożywanie zbyt dużej ilości tlenu może sprawić, że ten bodziec, a ty, będziesz spał, a wyniki mogą być okropne.
W przypadku płuc z przewlekłą potrzebą tlenu, może być za dużo (Image by Flickr.com, dzięki uprzejmości Danny'ego Williamsa)
Najlepsze wyniki
Znajomość przyczyn każdego leczenia i stosowanych leków sprawia, że jesteś najlepszym partnerem dla swojego lekarza.
Nebulizacja i tlenoterapia nie są tym samym i nie mogą się zastąpić. Pracując ramię w ramię, aby stawić czoła wszystkim wyzwaniom, jakie napotykają pacjenci z chorobami płuc i serca, w pełni wykorzystasz codzienne życie.