Zawartość
Móżdżek, znajdujący się poniżej półkul mózgowych, jest obszarem mózgu, który odgrywa istotną rolę w kontroli motorycznej. Dojrzewa w ostatnim etapie rozwoju płodu. Dzięki temu jesteś narażony na różne toksyny i infekcje przez długi okres czasu. Wrodzona dysfunkcja móżdżku u psów zwykle rozwija się w wyniku przyczyny genetycznej lub zakaźnej.
Hipoplazja móżdżku
Wrodzony zespół móżdżku jest ogólnym terminem dla schorzeń charakteryzujących się dysfunkcją móżdżku. Hipoplazja móżdżku jest stanem, który prowadzi do niepełnego rozwoju móżdżku w macicy lub jego zwyrodnienia u noworodków. Choroba zwykle nie postępuje. Rozwój hipoplazji móżdżku był związany z kilkoma infekcjami płodu. Zakażenie płodu wirusem opryszczki jest częstą przyczyną hipoplazji mózgu.
Objawy
Objawy wrodzonego zespołu móżdżkowego u psów zazwyczaj pojawiają się około dwóch do sześciu tygodni życia. Dotknięte psy zazwyczaj mają problemy z równowagą i koordynacją, a także drżenie. Szczenięta z hipoplazją móżdżku mogą wydawać się słabe lub niezdarne. Kilka chorób może naśladować objawy tego zespołu, więc ocena weterynaryjna jest ważna, aby określić prawidłową diagnozę i zarządzać swoim zwierzakiem.
Rasy
Zespoły móżdżkowe, takie jak hipoplazja móżdżku, mogą być dziedziczone genetycznie. Krewni pierwszego stopnia dotkniętych chorobą psów nie powinni się rozmnażać. Psy z rozpoznaniem zespołów móżdżkowych również nie powinny się rozmnażać. Częstość występowania hipoplazji móżdżku wydaje się być wyższa u niektórych ras, w tym terierów Airedale, chow-chows, seterów irlandzkich, terierów boston terrierów i bulterierów.
Toksyny i niedożywienie
Wrodzone choroby ośrodkowego układu nerwowego mogą być spowodowane toksyczną ekspozycją. Toksyny, które mogą być niebezpieczne dla psów, obejmują jad ślimaka, płyn przeciw zamarzaniu i płyny akumulatorowe. Narażenie na środki owadobójcze, takie jak karbaryl, może mieć niekorzystny wpływ na rozwój płodu u szczeniąt. Złe odżywianie ciężarnych suk może również prowadzić do wrodzonych chorób móżdżku.