Zawartość
W 1942 r. Amerykański Rządowy Zarząd Produkcji Wojennej (RAB) racjonował materiały używane do produkcji odzieży do celów wojennych. Stanley Marcus, założyciel Neiman-Marcus i konsultant ds. Odzieży w Radzie, wprowadził swoje wytyczne do rynku mody. W konsekwencji moda męska zmieniła się z wdzięcznego wyglądu w bardzo prosty i funkcjonalny. Moda męska z lat 40. XX wieku - z kilkoma kolorami, szerokimi ramionami i kapeluszem fedory uwiecznionym przez Humphreya Bogarta - nadała epoce wyraźny wygląd skopiowany do dnia dzisiejszego.
Raiom (sztuczny jedwab)
Wykonane z miazgi drewna, promienny wygląd i delikatny dotyk promienia przypominały jedwab, nadając ubraniom drogi wygląd. Moda męska jest łatwa do farbowania w różnych kolorach i zawiera wiele elementów, w tym piżamę i odzież sportową. Sztuczny jedwab był bardzo dostępny, ale brakowało mu ciepła i trwałości wełny. Po zakończeniu wojny mocne kolory i odbitki powróciły do typowych motywów kwiatowych hawajskich koszul.
Garnitur zwycięstwa
Prosty i trwały, kombinezon zwycięski, prosty lub podwójnie zapinany, stawia funkcjonalność ponad pięknem. Zestaw miał trzeźwy wygląd z ciemnymi kolorami lub pasami kredowymi. Kurtka była krótsza, a spodnie mocniejsze, bez plis ani złożonych prętów. Najczęściej stosowaną tkaniną była wełna mieszana, która trwała dłużej i była cieplejsza niż jedwab syntetyczny. Zestaw nie zawierał kamizelki ani dodatkowych spodni, ponieważ ilość materiału była kontrolowana podczas wojny.
Kapelusz Fedory
Spopularyzowany przez Hollywood w filmach takich jak „Casablanca” i „Dick Tracy”, kapeluszem czasu była fedora. Wykonana z wytrzymałego filcu w kolorze czarnym, szarym lub brązowym, fedora była używana w pozycji przechylonej, w kierunku jednego oka. Jego największą zaletą było to, że osoba, która go nosiła, mogła ją owinąć bez rujnowania kształtu. Ten kapelusz pozostaje ważną częścią garderoby nawet dzisiaj.
Dom
Krawaty męskie miały wygląd architektoniczny, z geometrycznymi wzorami i paskami. Tłoczony w odważnych kolorach, był jedynym dostawcą kolorów w wyglądzie garnituru. Złota lub srebrna muszka, zwykle z małym kamieniem lub diamentem, trzymała krawat na miejscu. Szelki elastyczne lub tekstylne zastępują pasy skórzane, ponieważ użycie skóry było ograniczone. Akcesoria te były jedynymi odpowiedzialnymi za odrobinę koloru i stylu w męskiej odzieży z lat 40. XX wieku.
Garnitur Zoot
Ekstrawagancki garnitur zoot reprezentował bunt przeciwko nieprzejrzystej modzie z lat 40. Urodzony w klubach jazzowych nowojorskiej dzielnicy Harlem, garnitur składał się z dużego garnituru w odważnych kolorach i nadruków z dużymi ramionami i klapami. Spodnie były luźne, miały wysoką talię i wąski pasek. W pasie wisiał długi łańcuch zegarka, aby mężczyzna mógł go przesunąć. Duży, kolorowy kapelusz fedora z dużymi klapami i długim krawatem lub motylem dopełnił wyglądu.