Zawartość
Imperium Brytyjskie było największą historią imperium w historii. Brytyjskie rządy zaczęły się rozszerzać w każdym zakątku globu od XVI wieku. Podbili ziemie holenderskie, hiszpańskie, portugalskie i francuskie. Jednocześnie prawdą było, że „słońce nigdy nie zachodziło w Imperium Brytyjskim”, ponieważ jego domeny rozszerzyły się tak daleko na całym świecie, że w świetle dnia zawsze miały ziemię pod ich panowaniem.
Popularność angielskiego istnieje z powodu wielkiego rozszerzenia Imperium Brytyjskiego (Jupiterimages / Goodshoot / Getty Images)
Ameryka Północna
W Ameryce Północnej Stany Zjednoczone i Kanada były największymi posiadłościami Imperium Brytyjskiego. W 1670 r. Brytyjscy osadnicy zamieszkiwali Nową Anglię, Wirginię i Maryland w Stanach Zjednoczonych i Nowej Szkocji w Kanadzie. Amerykańskie kolonie szybko się rozwijały, ponieważ miały bogate zasoby naturalne, a ich populacje szybko rosły. Chociaż Stany Zjednoczone uzyskały niepodległość w wyniku wojny o niepodległość w latach 1775–1782, Kanada stopniowo zyskała suwerenność, najpierw zdobywając status władzy w 1867 r., A następnie uznawana za niezależną „w imperium brytyjskim” w 1931.
Indie
Aby skolonizować Indie, Imperium Brytyjskie utworzyło Kompanię Wschodnioindyjską, która rozpoczęła stabilizację fabryk w Indiach w 1600 r. Indie były kolonią Imperium do 1947 r., Kiedy to ostatecznie uzyskały całkowitą niezależność. Pakistan, Bangladesz, Birma (Myanmar) i Cejlon (Sri Lanka) również uniezależniły się od Wielkiej Brytanii pod koniec lat czterdziestych.
Australia i Nowa Zelandia
Brytyjczycy najpierw skolonizowali Australię w 1788 r. I zaczęli kolonizować Nową Zelandię w 1839 r. Australia była pierwotnie miejscem, w którym brytyjscy przestępcy byli wysyłani statkiem w celu zmniejszenia przeludnienia więzień w Anglii. Ale zarówno Australia, jak i Nowa Zelandia otrzymały znaczną liczbę imigrantów, którzy nie byli przestępcami. Australia otrzymała status Urzędu w 1901 r., A Nowa Zelandia w 1907 r. Oba kraje faktycznie uzyskały niezależność w 1931 r. Wraz z Kanadą.
Afryka
Największymi brytyjskimi koloniami w Afryce były RPA, Egipt, Nigeria, Kenia, Sudan, Ghana i Zimbabwe. Brytyjskie posiadłości w Afryce nigdy nie były tak bogate jak północnoamerykańska czy indyjska. Mimo to były strategicznie ważne. Na przykład brytyjska kontrola nad Kanałem Sueskim od 1875 do 1956 r. Gwarantowała Imperium bezpieczny przejazd dla towarów wysyłanych z Indii do Europy. Większość brytyjskich kolonii uzyskała niepodległość w latach 50. i 60. XX wieku.