Zawartość
Kościół rzymskokatolicki wymaga, aby przynajmniej jeden ojciec chrzestny, ale nie więcej niż dwóch, został wybrany do reprezentowania wyznania wiary przez dziecko lub świadka wobec osoby dorosłej i został ochrzczony w religię. W przypadku dwóch rodziców chrzestnych jedna z każdej płci powinna być przedstawicielem.
Rzymskokatolicki aktywny
Rodzice chrzestni są wybierani przez kapłana wyświęconego przez Kościół Rzymskokatolicki lub przez rodziców dziecka. Muszą być wyznawcami religii, wyznawcami zasad kościelnych i nie mogą być związani żadną karą kanoniczną. Ludzie zaangażowani w herezję, niewierność lub ekskomunikowani z kościoła nie mogą zostać wybrani. Rodzice chrzestni muszą mieć kontrolę nad swoimi zdolnościami racjonalnymi. Muszą też mieć co najmniej 16 lat i nie być rodzicem osoby, która ma zostać ochrzczona.
Obowiązki edukacyjne
Rodzice chrzestni są odpowiedzialni za duchowe wychowanie osoby, która ma zostać ochrzczona. Jeśli rodzice dziecka zaniedbują swoje obowiązki wychowawcze, rodzice chrzestni muszą upewnić się, że otrzymują katolickie nauczanie duchowe. Sponsor może przedstawić dziecko lub dorosłego miejscowemu księdzu, aby poznał wiarę i moralność Kościoła.
Modele postępowania
Sponsorzy powinni mieć pozytywne wzory do naśladowania dla Kościoła rzymskokatolickiego i być zobowiązani do obserwacji religijnych, które obejmują potwierdzenie wiary, wyznanie grzechu i regularną obecność w nabożeństwach kościelnych. Powinni zachowywać się moralnie, zobowiązać się do dobrego postępowania i unikać zachowań uważanych przez Kościół rzymskokatolicki za złe. Nie mogą być członkami żadnego tajnego stowarzyszenia zabronionego przez kościół.
Zobowiązania do życia
Ponieważ chrzest niemowlęcia stał się preferowanym sposobem wejścia do Kościoła rzymskokatolickiego, rodzice i stajenni zwyczajowo są razem na chrzest dziecka. Podczas ceremonii drużbowie muszą fizycznie dotknąć dziecka lub nawrócić się osobiście lub przez pełnomocnika. Ten dotyk reprezentuje świętą więź, która jednoczy ich z osobą ochrzczoną, do której muszą prowadzić całe swoje życie razem, z zobowiązaniem do jej nawrócenia i wspólnie do przestrzegania zasad Kościoła rzymskokatolickiego. Powszechną praktyką jest obchodzenie i rozpoznawanie narodzin chrześniaka z prezentem lub kartą, aż dziecko osiągnie wiek pełnoletności.