Zawartość
- Wprowadzenie
- Lima Barreto
- Top hat
- Pixinguinha
- Aleijadinho
- Abdias do Nascimento
- Wielki Othello
- Milton Santos
- Karolina Maria de Jesus
- Machado de Assis
Wprowadzenie
Brazylijska sztuka i kultura wynikają z sumy starych popularnych tradycji z pojawieniem się wielkich osobistości, które dzięki swojej pracy osiągnęły status geniuszy. W muzyce, literaturze, sztukach pięknych, dramaturgii, a także w sporcie, niektórzy przekroczyli wszelkie oczekiwania i utknęli w historii. Wielu zdobyło wielkie uznanie na całym świecie dzięki artykułom, a nawet międzynarodowym nagrodom. Inni stali się ikonami w swoich segmentach, ale ich sława była ograniczona do terytorium kraju. Poznaj niektóre z tych osobowości czarnej rasy, które napełniają Brazylię dumą.
Lima Barreto
Pisarz Alfonso Henriques Lima Barreto urodził się w Rio de Janeiro i przez całe życie był dyskryminowany za bycie metyskiem. Został sierotą matki i musiał opuścić College of Engineering, gdy jego ojciec został hospitalizowany jako ofiara szaleństwa. Był zapalonym czytelnikiem i dobrze napisał, dzięki czemu rozpoczął karierę jako dziennikarz. Był także urzędnikiem sekretarza wojny. Był alkoholikiem i był hospitalizowany z powodu halucynacji. Lima Barreto nie miał w życiu swojej literatury. Dziś jednak jej książki wymagają lektury, np. „Smutny koniec Wielkiego Postu Polikarpa” i „Klara Aniołów”.
Top hat
Angolski kompozytor, Angenor de Oliveira, przeszedł do historii jako Cartola. Jako przedstawiciel samby w Rio skomponował tak cenne rzeczy jak „Róże nie mówią”, „Świat to młyn” i „Radość”. Urodzony w Catete, przeprowadził się z rodziną do Mangueira. To tam zawarł przyjaźnie, które doprowadziły go do życia bohemy, malandragem i wiele samby. Cartola jest jednym z odpowiedzialnych za założenie Pierwszej Stacji Mangueira, tworząc pierwszą fabułę samby stowarzyszenia. Po minionym okresie został znaleziony przez Sérgio Porto. W tym czasie mył samochody, aby przeżyć. Z pomocą dziennikarza powrócił na scenę muzyczną.
Pixinguinha
Jeden z największych flecistów, jakim kiedykolwiek była Brazylia, Alfredo da Rocha Vianna Júnior, Pixinguinha, był także wybitnym kompozytorem, który pozostawił narodowi piosenki takie jak „Carinhoso”. Był dyrygentem i aranżerem i udało mu się przetrwać jako profesjonalny muzyk. W swoim czasie muzycy samby i inni muzycy grali tylko jako hobby lub wypoczynek, utrzymując swoją pracę, wielu w Public Power. W 1922 roku Pixinguinha spędziła sześć miesięcy w Paryżu, gdzie miała kontakt z nowymi rytmami i amerykańskim jazzem. Wśród innowacji, które wprowadziły do muzyki brazylijskiej, znajdują się mieszanka rytmów krajowych i zagranicznych.
Aleijadinho
Prace mistrza Antônio Francisco Lisboa, Aleijadinho, mogą oglądać turyści w kilku miastach Minas Gerais, takich jak Ouro Preto i Congonhas do Campo. Są to fasady i ołtarze pięknych barokowych kościołów. Syn Portugalczyka z niewolnikiem, urodził się w mieście Vila Rica (obecnie Ouro Preto) w 1730 roku i nauczył się urzędu ojca, który był rzeźbiarzem. Kiedy miał 40 lat, miał chorobę zwyrodnieniową, która spowodowała jego ruchy ze stawów. Miasto, w którym się urodził, ma muzeum na jego cześć. Aleijadinho uważany jest za jednego z największych brazylijskich artystów.
Abdias do Nascimento
Jeden z największych zwolenników czarnej kultury i równości dla czarnych i ich potomków, Abdias do Nascimento działał na kilku frontach. Był profesorem, plastykiem, pisarzem, rzeźbiarzem, poetą i politykiem. Wygnany w latach 1968-1978 powrócił do Brazylii i dołączył do polityki. Był zastępcą federalnym i senatorem. Jako aktor założył Negro Experimental Theatre w 1944 roku. Jako pisarz wydawał książki takie jak „Sortilégio”, „Dramaty dla czarnych i prologów dla białych” oraz „The Negro Revolted”. Przyjął na świat imię Brazylia i walkę o równość rasową, a także był godnym profesorem na Uniwersytecie Stanowym w Nowym Jorku.
Wielki Othello
Sebastião Bernardes de Souza Prata, Wielki Othello, był górnikiem. To było w teatrze mambembe, którego spotkał. Dla niej opuściła Minas Gerais i wyjechała do São Paulo. W wielkim mieście została przyjęta przez rodzinę polityka. W 1920 roku był członkiem „Black Company of Magazines”, w którym Pixinguinha był nauczycielem. Uczestniczył w „Company Jardel Jércolis”, pionierze teatru czasopism. Zrobił karierę filmową, aw 1942 r. Uczestniczył w filmie Orsona Wellesa „Wszystko jest prawdą”. W latach 60. Grande Otelo został zatrudniony przez TV Globo. Między innymi brał udział w „Szkole profesora Raimundo”.
Milton Santos
Geograf, profesor, dziennikarz i brazylijski prawnik poświęcił się studiom urbanizacji biednych krajów i geografii. Intelektualista był prześladowany za swoją lewicową działalność polityczną i udał się na wygnanie do Francji, gdzie zrobił doktorat. Po powrocie do Brazylii utrzymywał wymianę z Francuzami, tworząc Laboratorium Geomorfologii i Studiów Regionalnych. Człowiek wizjoner, mówił o globalizacji, kiedy koncepcja jeszcze nie istniała w taki sposób, w jaki jest dzisiaj. Jego książka „In Another Globalization” jest wymagana na kilku kursach licencjackich w całym kraju.
Karolina Maria de Jesus
Przeciwności nie kryły talentu pisarki Karoliny Marii de Jesus, urodzonej w 1914 r. W Minas Gerais. Kobieta, pół-niepiśmienna, czarna i biedna, miała wszystkie wymagania, by żyć niezauważona. Mimo to walczyła ze wszystkimi uprzedzeniami i stała się pisarką, która pozostawiła cenne dziedzictwo literackie. Jego najsłynniejsze dzieło „Room of Eviction” miało osiem wydań, kiedy ukazało się w 1960 roku. Sprzedano ponad 100 000 egzemplarzy. Książka została przetłumaczona na 29 języków. Praca stała się także filmem wyprodukowanym przez niemiecką telewizję. Autor przyszedł zagrać w filmie fabularnym.
Machado de Assis
Machado de Assis, uważany za jednego z największych pisarzy brazylijskich, był mulatem. Wcześnie stracił matkę i został wychowany przez macochę. Był kronikarzem, dziennikarzem, eseistą, powieściopisarzem, mistrzem listów. Był wątły, a nawet sprzedawał cukierki, aby pomóc w finansach rodziny po śmierci ojca. W wieku 16 lat opublikowała swoje pierwsze dzieło literackie, wiersz „Ela”. Jego pierwsza książka została wydrukowana w 1861 roku. Jego najsłynniejsze dzieła to „Dom Casmurro” i „Memórias Póstumas de Bras Cubas”. Brazylijska Akademia Listów Brazylii nazywa się Dom Machado de Assisa.