Zawartość
Sitcom (komedia sytuacyjna) to gatunek telewizyjny, w którym powtarzające się postacie żyjące w zwykłych środowiskach przechodzą sytuacje komiczne. Radio było źródłem seriali komediowych, ale gatunek przeszedł na telewizję w latach 50. Podczas zatrudniania scenarzystów, główni producenci serialu mają nadzieję, że scenarzyści będą mogli poprawnie sformatować skrypty. Znajomość prawidłowego formatowania serialu pokazuje znajomość gatunku przez autora i serię.
„Teaser”
Struktura skryptów sitcomu zazwyczaj zaczyna się od „teasera”, znanego również jako „cold open” (dosłownie „zimne otwarcie”). „Teaser” reprezentuje pierwsze dwie lub trzy minuty serialu, które ustawiają fabułę odcinka. W przypadku skryptów z tym elementem autor powinien zacząć od słowa „TEASER”. Zazwyczaj składają się one ze sceny oznaczonej „SCENE A”. Celem zwiastuna jest uchwycenie zainteresowania widzów programem, aby nie zmieniały kanałów. Ta scena pojawia się przed początkowymi kredytami.
Biznes
Jedną z największych różnic między napisaniem scenariusza do filmu, a na przykład sitcomu (lub jakiegokolwiek programu telewizyjnego) jest dopuszczenie reklam do struktury tekstu. Firmy sponsorujące są największymi fundatorami seriali komediowych. W tym przypadku reklamy pojawiają się po zapowiedzi, po akcie I i po akcie II. Reklamy wyświetlane w przedziałach czasowych sitcomu są ogólnie znane jako „Dwuminutowy odstęp biznesowy”.
Multi-aparat x Pojedynczy aparat
Tradycyjnie wszystkie seriale były filmowane w formacie wielu kamer, co oznacza, że do nagrywania programu wykorzystano wiele kamer. Przykłady seriali z wieloma kamerami to „Kocham Lucy”, „The Cosby Show”, „Seinfield”, „Full House” i „All in the Family”. Niektóre najnowsze seriale, takie jak „Scrubs”, „Malcolm”, „Sex in the City” i „Curb Your Enthusiasm”, wykorzystują format jednego aparatu, w którym tylko jedna kamera podąża za program. Większość seriali z wieloma kamerami jest napisana w dwóch aktach, a niektóre w jednym aparacie mają trzy akty. Inną różnicą między tymi dwoma typami jest to, że seriale z jedną kamerą nie są filmowane przed publicznością, podczas gdy kamery są. Akt jest terminem skryptowym dla dużego segmentu programu.
Elementy
Jeśli chodzi o pisanie sitcomów, elementy są częściami bez dialogów skryptowych. Prawidłowe pozycjonowanie elementów ułatwia czytanie skryptu. Oto kilka przykładów: nagłówek sceny (który opisuje miejsce wystąpienia sceny), nazwę postaci (napisaną nad dialogiem), ścieżkę dźwiękową (wskazuje podczas odtwarzania dźwięku), rubrykę (opisuje zachowanie mowy w znak) i przejście (początek i koniec efektów sceny). Każdy element ma inny odstęp niż margines strony. Ponadto nie każdy sitcom ma takie samo formatowanie elementów. Rozmiar czcionki Courier 12 to standardowy format w branży sitcomów.