Zawartość
Istnieje wiele różnych środków transportu lotniczego, zarówno komercyjnych, jak i prywatnych. Niektóre z tych typów rozwinęły się na przestrzeni dziesięcioleci, a nawet stuleci, w celu dostosowania się do potrzeb współczesnego człowieka. Każdy z nich jest wyjątkowy pod względem sposobu lotu, szybkości, z jaką się porusza i trwałości podróży. Wiele wynalazków zostało opracowanych na dużą skalę przemysłową. Jednak niektóre metody są nadal w powijakach lub stanowią jedynie małą niszę w świecie lotnictwa.
Balony na gorące powietrze
Pierwszym udanym środkiem transportu lotniczego, który przewoził ludzi, był balon na ogrzane powietrze. Bracia Montgolfier wpadli na pomysł zaprojektowania dużej torby lub balonu zawierającego gorące powietrze pod koniec XVIII w. Pasażerowie i źródło ciepła byli umieszczani w gondoli lub wiklinowym koszu pod balonem. Gdy tylko pojawiło się gorące powietrze, balon poleciał zgodnie z kierunkiem wiatru. Schładzając temperaturę balonu, pasażerowie bezpiecznie wracali na ląd. Dzisiejsze balony na ogrzane powietrze wykorzystują prawie dokładnie tę samą technologię; jednak dzisiaj są balony w prawie każdym możliwym kształcie.
Sterowce
Pochodną balonu na ogrzane powietrze jest sterowiec. Sterowce istniały od końca XIX wieku i po raz pierwszy były używane przez wojsko jako narzędzia eksploracyjne. Technologia rozwinęła się jako sposób podróżowania i promowania produktów po wygodnych i opłacalnych kosztach. Do unoszenia się sterowce używają gorącego powietrza i dużych wentylatorów przymocowanych do gondoli poniżej. W razie potrzeby można je opróżnić w celu przechowywania lub transportu, a następnie nadmuchać za niewielką cenę. Prawdopodobnie statek Goodyear jest najbardziej znanym, widywanym w grach i imprezach sportowych na całym świecie.
Zeppeliny
Zeppeliny powstały na początku XX wieku na podstawie rysunków hrabiego Ferdynanda von Zeppelina. Wizualnie zeppeliny bardzo przypominają sterowce. Różnią się jednak w dwóch punktach: zeppeliny mają metalowy szkielet ze sztywną pokrywą i są wypełnione wodorem. Te dwa elementy sprawiają, że zeppeliny są znacznie większe niż sterowce i są w stanie wytrzymać loty na duże odległości. Podczas I wojny światowej zostały przedstawione jako pierwsza maszyna latająca do bombardowań. Zeppeliny przez kolejne dziesięciolecia były używane w pierwszej komercyjnej usłudze lotniczej, przewożącej pasażerów z Niemiec do obu Ameryk. Niestety, przemysł zeppelinów został zniszczony przez publiczne oburzenie z powodu katastrofy w Hindenburgu w 1937 roku, kiedy zeppelin eksplodował w New Jersey, zabijając 35 osób.
Samoloty
Najpopularniejszą formą transportu lotniczego jest stałopłat. Według FlightAware, organizacji monitorującej loty, dziennie na całym świecie odbywa się 49 315 lotów komercyjnych z wykorzystaniem stałopłatów. Każdego roku lata około 1,1 miliarda ludzi. Samoloty ze stałopłatami odróżniają się od innych rodzajów transportu lotniczego tym, że mogą wznosić się do przodu. Długi pas startowy jest wymagany, aby pojazdy uzyskały wystarczającą prędkość do transportu w powietrzu. Samoloty wykorzystują śmigła lub silnik odrzutowy do napędzania samolotu, a skrzydła działają jako stabilizator, utrzymujący pojazd w powietrzu.
Pierwszy funkcjonalny projekt stałopłatu pochodzi z XIX wieku, w większości były to modele, które nie były wystarczająco duże, aby przewozić pasażerów. Pierwszy oficjalny lot został wykonany przez braci Wright 17 grudnia 1903 roku. W ciągu następnej dekady postęp technologiczny był kontynuowany. I wojna światowa stała się pierwszym poligonem doświadczalnym na dużą skalę dla stałopłatów. Tysiące samolotów zostało zbudowanych w celu szpiegostwa, bombardowania i walki. Po zakończeniu wojny lotnictwo stało się nauką. Po wojnie wyprodukowano większe samoloty pasażerskie, a ostatecznie zaprojektowano silnik odrzutowy, torując drogę jednemu z najszybszych środków transportu na świecie. Samoloty są używane przez agencje wojskowe i cywilne na całym świecie. Wprowadzono luksusowe instalacje w przypadku samolotów pasażerskich oraz rozbudowane systemy uzbrojenia do celów wojskowych.
Helikoptery
Wraz z sukcesem stałopłatów, inżynierowie i technicy szukali sposobu na uczynienie ogólnych zasad samolotów, długotrwałego i szybkiego lotu, bardziej wydajnymi. Celem było opracowanie pojazdu latającego, który mógłby wystartować ze stałej pozycji i zabrać ludzi w inne miejsce. Tym wynalazkiem jest helikopter. Śmigłowce są napędzane za pomocą poziomych wirników składających się z dwóch lub więcej śmigieł. Te śmigła obracają się wokół górnej części helikoptera i wzbijają w powietrze, unosząc korpus helikoptera w górę. Rysunki helikoptera powstały w latach 80-tych XIX wieku we współpracy z Leonardo da Vinci. Jednak dopiero na początku XX wieku ludzie stworzyli funkcjonalne modele. W okresie powojennym narodził się przemysł helikopterowy. Jednak większość modeli może pomieścić tylko od czterech do sześciu osób, co ogranicza ich komercyjne wykorzystanie. Podstawowe zastosowania helikopterów znajdują zastosowanie w wojsku, policji, medycynie, informacjach czy kierowaniu ogniem.
Osobisty transport lotniczy
W połowie XX wieku narodził się nowy rodzaj transportu lotniczego: pojazd osobisty. Indywidualni stworzyli wiatrakowce, szybowce i prywatne odrzutowce w celu przewożenia jednej osoby z jednego miejsca w drugie. Niektóre z pierwszych modeli helikopterów były jednomiejscowe. To było inspiracją dla wiatrakowca, który do latania wykorzystuje elementy zarówno ze stałopłatów, jak i śmigłowców. Lot jest unoszony przez wirnik umieszczony na maszcie. Unoszenie i energię do lotu zapewnia tylne śmigło i para skrzydeł. Szybowce nie zużywają energii do latania. Po prostu wykorzystują stabilność stałych skrzydeł do unoszenia się w powietrzu. Sterownik może poruszać klapami na skrzydłach, aby dotrzeć do prądów wznoszących, które utrzymują pojazd w powietrzu. Prywatny odrzutowiec to urządzenie, które zwykle jest przymocowane z tyłu i uwalnia potężną eksplozję gazu, która pozwala właścicielowi latać. Urządzenia te są bardzo nieefektywne, ponieważ większość z nich może zawierać wystarczającą ilość gazu, aby utrzymać lot przez kilka minut.
Rakiety
Być może najbardziej zaawansowaną formą transportu lotniczego są rakiety. rakiety wykorzystują impuls pochodzący z reakcji chemicznej cieczy, która jest wyrzucana z pojazdu przy dużych prędkościach. Siła eksplozji wewnątrz komory spalania pojazdu powoduje wyrzucenie gazów z ogona rakiety, popychając pojazd z bardzo dużą prędkością. Zasada opiera się na bezwładności, zgodnie z którą każde działanie ma równą i przeciwną reakcję. Rakiety były używane co najmniej od XIII wieku do zastosowań militarnych na małą skalę i pokazów rekreacyjnych. Jednak pierwsze rozmieszczenie na dużą skalę miało miejsce podczas II wojny światowej, przy użyciu niemieckich rakiet V-2 i kilku samolotów z napędem rakietowym. W okresie powojennym rakiety były wdrażane jako środek transportu, który umożliwiał loty suborbitalne i orbitalne w górnych warstwach atmosfery. Pojazdy te są używane zarówno przez firmy publiczne, jak i prywatne.