Zawartość
Wiele ras psów ma spiczasty, krótki ogon - lub nie ma ogona - i trójkątne uszy, które odstają. Te cechy mogą być naturalnym zjawiskiem u niektórych ras, ale wiele z nich zmienia się w wyniku zabiegów chirurgicznych po urodzeniu. Przycinanie ogona jest czasami konieczne dla psów, ale jeśli pies nie zostanie zakupiony od hodowcy, który obcina ogony, większość właścicieli zwierząt domowych ma możliwość usunięcia ogona lub nie.
Ogon cięty
Obcinanie ogona to proces usuwania ogona szczeniaka o różnej długości w celach kosmetycznych lub praktycznych. Ogony są zwykle przycinane od 24 godzin do pierwszych dziesięciu dni życia szczenięcia. Może być również przecięty przez lekarza weterynarii z miejscowym środkiem znieczulającym lub bez; lub bandowane przez pierwsze trzy dni, aż do upadku.
Ogon ścięty w osiem tygodni
Po pierwszych dziesięciu dniach życia szczenięcia, kiedy większość ogona jest nadal chrząstką, cięcie jest amputacją, którą powinien wykonać tylko lekarz weterynarii pod narkozą. Głównym problemem związanym z późnym cięciem jest to, że pies może mieć powikłania po znieczuleniu - ale wykonanie zabiegu bez niego byłoby okrutne. Chęć obcięcia ogona należy wziąć pod uwagę jako ryzyko operacji; w tym zawał serca, infekcje i powikłania pooperacyjne.
Rasy z obciętym ogonem
Wiele rodzajów ras obejmuje obcinanie ogona w celach zawodowych. Wiele psów myśliwskich, takich jak rasy Spaniel, Pointer i Terrier, miało historycznie obcięte ogony, aby zapobiec obrażeniom podczas przechodzenia przez kolczaste krzaki. Oglądaj lub walcz z psami, takimi jak rottweiler i doberman, którym usunięto ogony, aby zapobiec atakowaniu długiego wyrostka robaczkowego. Niektóre rasy, takie jak cavalier king charles spaniel i pudel zabawkowy, nie mają praktycznego powodu do obcinania ogona - i dzieje się to wyłącznie ze względów kosmetycznych.
Spór
Chociaż przycinanie ogonów jest wyborem hodowcy lub właściciela w Brazylii, zostało zakazane w większości Europy jako nieludzka procedura. Obrońcy chcą zachować pierwotny wygląd ras - kilkusetletnich - i trzymać się pierwotnego powodu obcinania ogona, czyli zapobiegać kontuzjom. Przeciwnicy twierdzą, że procedura jest niepotrzebna, ponieważ większość zwierząt domowych nie wykonuje tych samych zadań, które od początku doprowadziły do obcięcia ogona.