Jakie środki antykoncepcyjne stosuje kobieta podczas wykonywania zapłodnienia in vitro

Autor: Sharon Miller
Data Utworzenia: 26 Styczeń 2021
Data Aktualizacji: 8 Móc 2024
Anonim
Wiek kobiety a jakość zarodków i skuteczność in vitro - rozmowa z dr Martą Wojciechowską
Wideo: Wiek kobiety a jakość zarodków i skuteczność in vitro - rozmowa z dr Martą Wojciechowską

Zawartość

Akronim FIV oznacza zapłodnienie in vitro. Jest to procedura, która ma pomóc kobiecie zajść w ciążę poprzez zapłodnienie nasienia poza ciałem, a następnie wszczepienie go do macicy kobiety.

Niektórzy lekarze na początku leczenia przepisują swoim pacjentom tabletki antykoncepcyjne. Kiedy inne metody i techniki rozmnażania zawodzą, IVF jest ważnym sposobem leczenia bezpłodności.

O Mistrzu

Miesiączka występuje średnio w ciągu 28-dniowego cyklu, różni się w zależności od kobiety. Na początku każdego cyklu poziom estrogenu zaczyna rosnąć. Estrogen to żeński hormon, który wpływa na wiele aspektów funkcjonowania organizmu. W tym momencie cyklu miesiączkowego pomaga zagęścić wyściółkę macicy, aby przygotować zapłodnioną komórkę jajową.

Szczytowe poziomy estrogenu występują około 14 dni po rozpoczęciu cyklu. W tym momencie jajnik uwalnia pojedyncze jajo. Nazywa się to owulacją, gdy poziom progesteronu zaczyna rosnąć. Progesteron jest drugim hormonem, który działa podobnie do estrogenu, zwiększając wyściółkę macicy.


Jajo uwolnione podczas owulacji jest transportowane przez rurkę w kierunku macicy. Jeśli zostanie zapłodniony i pomyślnie dotrze do wyściółki macicy, nastąpi poczęcie.

Jeśli nie dojdzie do poczęcia, spada poziom estrogenu i progesteronu. Prowadzi to do złuszczenia wyściółki macicy, która staje się miesiączką.

Co to jest kontrola urodzeń?

Pigułki antykoncepcyjne zawierają hormony estrogen i progesteron w formie syntetycznej. Pigułkę przyjmuje się doustnie, aby zapobiec owulacji i ciąży. Ciąża jest niemożliwa, gdy utrzymuje się bardziej stały poziom hormonów. Bez wzrostu poziomu estrogenów jajniki nie otrzymują sygnału do uwolnienia komórki jajowej.

Ponadto pigułki antykoncepcyjne zagęszczają wydzielanie śluzu szyjkowego przez organizm, zapobiegając przedostawaniu się plemników do komórki jajowej. Przynajmniej zapewnia to, że mniej plemników dotrze do komórki jajowej. Sprawia również, że wyściółka macicy nie reaguje na zapłodnione jajo.


Rodzaje kombinacji tabletek antykoncepcyjnych

Połączona pigułka powszechnie znana jako „pigułka”. Te tabletki nazywane są tabletkami złożonymi, ponieważ zawierają połączenie estrogenu i progestyny. Progestyna jest syntetyczną formą progesteronu.

Większość tabletek złożonych wykorzystuje tę samą formę estrogenu, zwaną etynyloestradiolem. Rodzaje progesteronu różnią się w zależności od producenta.

Te tabletki są zwykle dostępne w opakowaniach po 21 lub 28 dni. Opakowania na 21 dni zawierają wszystkie aktywne pigułki przez siedem dni bez placebo. W 28-dniowym opakowaniu znajduje się 21 tabletek aktywnych i 7 nieaktywnych tabletek placebo.

Istnieją trzy rodzaje tych tabletek: jednofazowe, dwufazowe i trójfazowe. Leki jednofazowe mają taką samą ilość hormonów w jednej tabletce. Tabletki dwufazowe zawierają różne ilości estrogenu i progesteronu. W tabletkach trójfazowych dawka zmienia się co siedem dni i zawiera trzy różne poziomy hormonów w jednej tabletce. W każdym typie pigułek łącznie tylko tabletki aktywne zawierają hormony, niezależnie od tego, czy są w opakowaniach po 21 czy 28 dni.


Po co stosować środki antykoncepcyjne z zapłodnieniem in vitro?

Według American Fertility Association - „American Fertility Association” ponad 15% par w Stanach Zjednoczonych ma trudności z poczęciem dziecka. Istnieją inne metody leczenia, które są zwykle wypróbowywane przed zapłodnieniem in vitro.

Zwykle lekarz rozpoczyna leczenie in vitro od momentu rozpoczęcia miesiączki przez kobietę. Poziomy hormonów są uważnie monitorowane, a tabletki antykoncepcyjne w małych dawkach są często używane przez 10 do 14 dni po cyklu. Pozwala to na dostosowanie leczenia bez wpływu na odpowiedź jajnika na bodźce.

Koszt IVF

Podobnie jak w przypadku większości procedur medycznych, koszty mogą się różnić w zależności od pacjenta i lekarza. Koszty obejmują badania laboratoryjne na około 680 R $, USG i inne usługi laboratoryjne mogą kosztować 7000 R $. Pobieranie lub zbieranie jaj 3000 R $, zapłodnienie w laboratorium kosztuje 4500 R $. Transfer zarodków R 2200 $ i leki owulacyjne 4500 $. W sumie ta procedura może kosztować około 22 300 R $. (przeliczone wartości w dolarach)

Wskaźnik sukcesu wynosi średnio 35%. Oznacza to, że konieczne może być kilkakrotne przeprowadzenie leczenia przed pomyślnym poczęciem oraz okresem ciąży. Często dostępne są opcje finansowania, a także pomoc w ramach przymierza. Pacjent powinien skonsultować się z lekarzem i firmą ubezpieczeniową przed rozpoczęciem jakiegokolwiek zabiegu medycznego.