Zawartość
- Wprowadzenie
- Nazwa i pochodzenie
- Praca jako wielbłąd
- Dokładność handlowa
- W łodziach pomysł geniuszu
- Zmiana planów
- Mówiący indyk
- Księgowy i spadochroniarz
- Pochodzenie nazwy sceny
- Skrzynia szczęścia
- Jaki jest pierwszy program?
- Sukces na świecie
- Zamieszanie kanałów
- Marzenie się spełniło
- Inauguracja na żywo
- Bez głosu
- Kandydat na prezydenta?
- Porwania
- Choroba terminalna?
- Najbardziej podziwiany
- W kryzysie, ale miliarder
Wprowadzenie
Silvio Santos jest prezenterem o ogromnej charyzmie, urodzonym przedsiębiorcą i był uważany za pewnego rodzaju Midasa finansów, który przemieniał w sukces wszystko, co się dotknęło.Jest to jednak coś więcej: jest to ikona kultury dla milionów Brazylijczyków, zwłaszcza tych pokornych, którzy oglądają swoje programy od ponad 50 lat i kupują swoje produkty. Jego trajektoria jest przepełniona fantastycznymi opowieściami, uderzającymi osiągnięciami i głębokimi kryzysami. Poznaj kilka ciekawostek i trochę więcej życia i kariery tego fascynującego człowieka.
Nazwa i pochodzenie
W przeciwieństwie do tego, co wielu ludzi uważa, Silvio Santos jest artystycznym imieniem, a nie chrztem. Prezenter został zarejestrowany jako Senor Abravanel. Twoje imię jest odmianą Pana. Według niego była to forma, którą jego rodzice nadali mu tytuł wyróżnienia, jako tytuł honorowy. Jego narodziny miały miejsce 12 grudnia 1930 r., Syna żydowskich imigrantów (jego ojciec był Grekiem, a matka turecka), ale pochodzenie rodziny sięga Portugalii i Hiszpanii.
Praca jako wielbłąd
Od najmłodszych lat Silvio Santos był już specjalistą w dziedzinie komunikacji, a także okazał się poręcznym biznesmenem. W wieku 14 lat zaczął pracować jako camelot, pomagając w budżecie krajowym, a także finansując swoje studia. Ponieważ nie miał urlopu z miasta do pracy, młody człowiek wykorzystał okres, w którym strażnik regionu wyszedł na lunch. Pracował w centrum Rio de Janeiro, zwłaszcza pomiędzy Rio Branco Avenue i Sete de Setembro Street.
Dokładność handlowa
Jedną z kluczowych umiejętności Abravanela w sprzedaży jego produktów było żywe poczucie szansy. Dobrym przykładem jest pierwszy produkt, który zaczął sprzedawać się jako camelot: plastikowe folie do przechowywania tytułów wyborców. Był rok 1945 i kraj przeżył okres redemokratyzacji, po 15 latach rządów Getúlio Vargasa. Po powrocie wyborów bezpośrednich chwasty stały się bardzo poszukiwane i odniosły sukces sprzedażowy. Początkujący camelot również używał innych sztuczek, takich jak magiczne liczby do sprzedaży piór.
W łodziach pomysł geniuszu
Jako młody człowiek Senor Abravanel miał zwyczaj brania łodzi, które łączą Rio de Janeiro z Niterói. To była żmudna i czasochłonna podróż, która sprawiła, że młody sprzedawca miał pomysłowy pomysł: dlaczego nie stworzyć systemu rozrywki dla pasażerów? Właśnie wtedy zainaugurował usługę głośników, z piosenkami, które rozpraszały ludzi, którzy codziennie brali łodzie. Pomysł szybko stał się bardzo udany i przyniósł dobrą wymianę z młodym kupcem, który skorzystał z reklamowych wstawek między jedną piosenką a drugą.
Zmiana planów
Silvio Santos zarabiał dobrze dzięki swojemu rewolucyjnemu radiu na promie Rio-Niterói. Ale jeden incydent zmienił bieg młodego i ambitnego kupca. Łódź, w której pracował Abravanel, miała wypadek i pozostawała przez długi czas bez możliwości przewożenia pasażerów. Bez codziennego życia musiał zmienić zdanie: na zaproszenie biznesmenów przeniósł się do São Paulo, gdzie zaczął pracować jako prezenter pokazów artystycznych w barach i innych placówkach. Dzięki temu mógł doskonalić swoje umiejętności jako komunikator.
Mówiący indyk
W São Paulo Abravanel zyskał ciekawy przydomek: „Peru Talking”, za często uzyskiwanie czerwonawej skóry, szczególnie podczas jego żywych występów. Pseudonim osiągnął punkt chrztu swojego najnowszego projektu artystycznego jako „Karawany Peru Falante”, która gromadziła różne numery muzyczne i cyrkowe, a także tworzyła loterie z prezentami. Z tym zespołem podróżował po całym terytorium Sao Paulo, a także do innych stanów.
Księgowy i spadochroniarz
Oprócz spikera i wielbłąda, Abravanel przeszedł inne zawody, zanim został Silvio Santosem. W wieku 18 lat wstąpił do Sił Zbrojnych Brazylii, działając jako spadochroniarz w Deodoro, w zachodniej części Rio de Janeiro. To w tym okresie postanowił porzucić życie sprzedawcy ulicznego, który uważał pracę za niezgodną z rygorem życia wojskowego. Po latach, już mieszkając w São Paulo, ukończył rachunkowość w Technical School of Commerce Amaro Cavalcanti.
Pochodzenie nazwy sceny
Nazwa sceny przyszła niemal przez przypadek. W poszukiwaniu dobrej pracy w branży artystycznej Abravanel postanowił wziąć udział w programie pierwszaków w stacjach radiowych w São Paulo. W jednym z nich producent programu poprosił o imię i odpowiedział pseudonimem, z którym jest znany do dziś. Pochodzenie imienia, które wyjaśniłby po latach: „Silvio” było tym, co nazwała go jego matka, podczas gdy „Santos” było religijną inwokacją („pomoc świętym”).
Skrzynia szczęścia
Niewielu wie, ale słynny system sprzedaży karnetów do konkurowania o nagrody, Chest of Happiness, nie został stworzony przez Silvio Santosa. Był projektem należącym do Manoela de Nóbrega, twórcy programu „Praça da Alegria” i ojca także prezentera Carlosa Alberto de Nóbrega. Ponieważ skrzynia stanęła w obliczu poważnych problemów finansowych, Silvio Santos został wezwany do zarządzania nią. Wykonał swoją pracę tak dobrze, że uzdrowił finanse i ostatecznie przejął firmę, z którą rozpoczął swoją fortunę.
Jaki jest pierwszy program?
Po pracy nad osiągnięciem sukcesu w stacjach radiowych Silvio Santos trafił do telewizji. W 1962 roku zadebiutował na małym ekranie programem Vamos Brincar de Forca w TV Paulista. Aby go przedstawić, zdecydował się na noc, która miała bardziej przystępną wartość. Zysk pochodzi ze sprzedaży reklam podczas jego programu. Strategia poszła dobrze i w ciągu dwóch lat dokonał pierwszego dużego skoku: atrakcja przyszła, aby wziąć swoją nazwę i być wyświetlana w niedzielne popołudnia między południem a 14:00.
Sukces na świecie
Rede Globo, dziś wielki rywal Silvio Santosa, był, co ciekawe, osiągnął wielki krajowy sukces. W 1965 roku São Paulo TV został przejęty przez stację Roberto Marinho. W ten sposób program Vamos Brincar de Forca pojawił się w całej Brazylii, stając się fenomenem publiczności. Sukces był tak wielki, że pozostał na stacji nawet po decyzji głównych reżyserów - Valtera Clarka i Boni - o zakończeniu niezależnych programów. Prezenter opuścił The Globe w 1976 roku, ponieważ przygotowywał się do zostania właścicielem własnego kanału.
Zamieszanie kanałów
W ostatnich latach, jako prezenter w Globo, Silvio Santos rozpoczął swój plan zostania właścicielem stacji telewizyjnej: potajemnie nabył część akcji Rede Record, która wówczas borykała się z problemami finansowymi. Kiedy nie mógł już dłużej ukrywać, że został inwestorem telekomunikacyjnym, zrezygnował ze stacji radiowej Carioca i zabrał swoją atrakcję do TV Tupi, gwarantując swoją sieć krajową. Co ciekawe, program Silvio Santos również został nagrany w Record. Dwa kanały telewizyjne pokazywały nawet prezentera w tym samym czasie.
Marzenie się spełniło
Mimo, że zdobył już część Record, Silvio marzył o zostaniu właścicielem kanału telewizyjnego, który został skonsolidowany dopiero po otrzymaniu koncesji TVS (TV Studios) w São Paulo w 1976 roku. Tak więc program Silvio Santos do pokazania na trzech stacjach - Record transmitował produkcję tylko do wnętrza São Paulo, gdzie sygnał TVS nie dotarł. W tym momencie prezenter zgromadził już znaczne bogactwo, będąc właścicielem Baú da Felicidade i kilku innych firm, takich jak sieć dealerów Vimave.
Inauguracja na żywo
TV Tupi, pierwszy nadawca stworzony w Brazylii w 1950 roku, zamknął swoje drzwi 30 lat później. Na pierwszy rzut oka może to wydawać się poważnym problemem dla Silvio Santosa, ponieważ jego program nadal pojawia się w sieci. Okazało się to jednak wielką szansą dla przedsiębiorcy: brał udział w staraniach o uzyskanie pionierskiej koncesji na kanał i wygrał. Dzięki nowo nabytym kanałom założył SBT (Brazilian Television System) w 1981 roku. Sieć weszła do historii światowej telewizji, stając się pierwszą, która transmitowała na żywo własną inaugurację.
Bez głosu
W 1987 r. Zaczęły się pojawiać plotki: Silvio Santos był całkowicie zaniemówiony i zakończyłby karierę przedwcześnie. Wszystko to wydarzyło się, ponieważ musiał wyjechać na kilka tygodni na leczenie. Prawda jest taka, że miał problemy ze strunami głosowymi, przez co przez jakiś czas oniemiał. Ale wkrótce potem odzyskał swoją dawną formę i kontynuował prezentowanie swojego programu. Stopniowo jednak zmniejszał swój udział, dając część czasu prezenterowi Gugu Liberato.
Kandydat na prezydenta?
W 1988 roku Silvio Santos był już fenomenem kulturalnym, czczonym przez większość Brazylijczyków. Wtedy to postanowił wykorzystać ten sukces, rozpoczynając świat polityki i starając się o burmistrza São Paulo. Widząca Matka Dina nawet przewidywała, że zostanie wybrany, ale kandydatura się nie wydarzyła. W następnym roku kandydował na prezydenta Republiki przez małą PMB (brazylijską partię miejską), ale jego kandydatura została zakwestionowana przez TSE (Superior Electoral Court).
Porwania
W 2001 r. Prezenterka Patrícia Abravanel, córka przedsiębiorcy, została porwana w São Paulo. Po kilku dniach negocjacji okup został wypłacony, a ofiara zwolniona. To, co wydawało się rozwiązać problem, pogorszyło się dziewięć dni później. Porwany przez policję porywacz Fernando Dutra Pinto zaatakował dom gospodarza i trzymał rodzinę jako zakładnika. Silvio musiał wykorzystać całą swoją elokwencję, by przestępca uwolnił swoją rodzinę. Siedem godzin później Dutra Pinto poddał się. Umarłby w więzieniu kilka miesięcy później, z powszechną infekcją.
Choroba terminalna?
W 2003 roku Silvio Santos zaangażował się w wielki spór. Był na wakacjach w Stanach Zjednoczonych, kiedy gościł magazyn Contigo. W zeznaniu powiedział, że ma śmiertelną chorobę i że będzie miał maksymalnie sześć lat życia. Kilka dni później prezenter zaprzeczył, że jest chory i powiedział, że pozbycie się reportera było żartem. Nie zdawał sobie sprawy z tego, że wiadomości będą rzeczywiście publikowane, głośne i rozbrzmiewające w mediach.
Najbardziej podziwiany
W 2011 r. Brytyjski instytut Future Poll przeprowadził ankietę na zlecenie producenta napojów Johnnie Walker, aby dowiedzieć się, kto był najbardziej podziwiany w Brazylii. Najpierw pojawił się Silvio Santos, następnie założyciel Microsoftu Bill Gates, były prezydent Luiz Inacio Lula da Silva i aktorka Angelina Jolie. Łącznie przeprowadzono wywiady z 1000 osób w wieku od 25 do 45 lat. Badania wzbudziły wiele kontrowersji w tym czasie, zwłaszcza wśród religijnych segmentów, ponieważ Jezus Chrystus pojawił się na szóstym miejscu w badaniu.
W kryzysie, ale miliarder
W 2011 r. Policja federalna zidentyfikowała oszustwo w Banco Panamericano, jednej z firm Silvio Santos, która poniosła gigantyczną awarię i pozostawiła długi przekraczające 2 miliardy R $. Aby spróbować odwrócić ten problem, przedsiębiorca ustanowił nawet wszystkie swoje firmy jako zabezpieczenie. Po negocjacjach sprzedał instytucję Banco Pactual i Baú da Felicidade dla Magazine Luiza. Nawet z kryzysem jego działalność nadal rosła. Według magazynu Forbes w 2014 r. Majątek Senora Abravanela wyceniono na 1,3 mld USD.