Zawartość
Zalety i wady mikroskopu świetlnego dotyczą światła, powiększenia i rozdzielczości. Mikroskopy światła powiększają światło widzialne - oczywista zaleta, ponieważ to właśnie widzą nasze oczy. Jednak powiększenie (jak duży obiekt się pojawia) i rozdzielczość (klarowność szczegółów) są ograniczone przy użyciu mikroskopów świetlnych.
Źródło światła
Mikroskopy świetlne albo wykorzystują lustro odbijające lub światło elektryczne do bezpośredniego oświetlenia próbki i do układu soczewek. Systemy lustrzane są tańsze, ale wymagają odpowiedniego oświetlenia otoczenia i większej cierpliwości w celu dostosowania. Systemy oświetlenia elektrycznego są droższe i wymagają gniazdka w pobliżu, ale są prostsze w użyciu.
Intensywność światła
Intensywność światła (jasność) jest ważna, ponieważ światło przechodzi przez oglądaną próbkę. Drobną, przezroczystą (jasną) próbkę najlepiej oglądać przy świetle o niskiej intensywności, podczas gdy grubsze, nieprzezroczyste próbki wymagają światła o większej intensywności. Wadą mikroskopii świetlnej jest to, że niektóre próbki są zbyt grube lub nieprzezroczyste, aby można je było zobaczyć przez taki mikroskop. Bardzo cienkie lub półprzezroczyste próbki można pokolorować w celu zwiększenia kontrastu w celu lepszego oglądania. Jednak ten proces zabije żywe okazy.
Regulacja intensywności światła
Membrana, umieszczona powyżej źródła światła i poniżej płyty (platforma próbki), reguluje ilość światła przechodzącego przez próbkę. Dostępne są dwa rodzaje membran: stały przełącznik przysłony i regulowany styl aparatu z przysłoną.
Zespół stałego otworu składa się z kilku różnych rozmiarów apertury na obrotowej płycie. Żądaną przysłonę wybiera się, obracając pokrętło. Stałe przesłony przysłony są tańsze, ale oferują mniej precyzyjną kontrolę natężenia światła.
Regulowana przesłona przysłony zapewnia płynną regulację wielkości przysłony, a także przysłony na obiektywie aparatu, a tym samym zapewnia bardziej precyzyjną kontrolę nad intensywnością światła. Systemy te są droższe.
Powiększenie
Większy nie zawsze jest lepszy. Mikroskopy świetlne mogą bardzo dobrze powiększać obiekty do 1000x (tysiąc razy więcej niż życie). Poza tym obraz staje się coraz bardziej zniekształcony i rozmazany. Zwiększenie rozmiaru nie zapewnia lepszego obrazu, aw rzeczywistości sprawia, że obraz jest bezużyteczny.
Używając powiększenia do 1000x, można zobaczyć wszystkie typy organizmów żywych, aż do najmniejszych komórek bakteryjnych. To sprawia, że mikroskopia świetlna jest potężnym narzędziem do badania typów komórek, wody w stawie, próbek gleby i innych badań, w których pożądany jest przegląd mikroorganizmów. Mikroskopia świetlna jest jednak mało przydatna do badania struktur subkomórkowych, ze względu na granice rozdzielczości właściwe dla stosowania światła.
Rozdzielczość
Rozdzielczość jest miarą przejrzystości dobrego detalu na obrazie. Obrazy o niskiej rozdzielczości wydają się rozmyte lub „rozmyte”. Obrazy o wysokiej rozdzielczości są ostre, wyraźne i szczegółowe. Największą wadą mikroskopów świetlnych jest limit rozdzielczości. Oprócz 1000-krotnego powiększenia, mikroskopy świetlne szybko tracą możliwość precyzyjnego dostrajania drobnych szczegółów. Wynika to z fizycznych właściwości światła, a nie z jakości instrumentu. Aby uzyskać lepszą rozdzielczość szczegółów struktur subkomórkowych, należy stosować inne technologie, takie jak mikroskopy elektronowe.