Zawartość
Świerzb jest chorobą wywoływaną przez roztocza, które penetrują skórę twojego zwierzaka, otwierając tunele i rozmnażając się pod skórą. Świerzb powoduje nie tylko swędzenie u psa i nie daje mu spokoju, ale może być również przenoszony na ludzi i inne zwierzęta. Przed leczeniem infekcji na skórze psa należy skonsultować się z lekarzem weterynarii w celu oceny zakażenia i udzielić mu porady na temat leków i urządzeń sanitarnych. Lekarz weterynarii może wtedy przepisać cefaleksynę, antybiotyk cefalosporynowy, w celu leczenia skóry twojego psa. Oto kilka wskazówek dotyczących leczenia świerzbu cefaleksyną.
Instrukcje
Antybiotyk cefaleksyna może być stosowany do leczenia świerzbu, gdy przepisuje go lekarz weterynarii. (Janie Airey / Digital Vision / Getty Images)-
Zapytaj swojego weterynarza o stosowanie cefaleksyny w leczeniu świerzbu. Chociaż znaki towarowe cefaleksyny nie są produkowane w tym celu, są one powszechnie przepisywane przez lekarza weterynarii w leczeniu zakażeń skóry u psów i kotów.
-
Daj swojemu psu dawkę 10 mg do 15 mg cefaleksyny co 8 do 12 godzin, zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Lek ten można znaleźć w płynie lub w tabletkach; jeśli twój pies ma trudności z połykaniem tabletek, poproś o płynną zawiesinę i wymieszaj z jedzeniem.
-
Pamiętaj, aby dawać leki swoim psom, aż znikną. Jest prawdopodobne, że objawy mange zaczynają się dramatycznie poprawiać po jednym lub dwóch dniach leczenia, ale ważne jest, aby kontynuować podawanie leku.
-
Zapewnij swojemu psu komfort podczas leczenia, regularnie szczotkując płaszcz i szukając roztoczy i innych problemów. Użyj łagodzącego szamponu o właściwościach przeciwgrzybiczych, aby złagodzić swędzenie i podrażnienie. Postaraj się, aby pies nie gryzł, nie drapał ani nie drapał w żaden sposób podrażnionej skóry. Może być konieczne założenie elżbietańskiego kołnierza (tego stożka na szyję), jeśli szczeniak nalega na gryzienie posiniaczonej skóry.
Uwaga
- Należy obserwować objawy reakcji alergicznych i natychmiast zabrać psa do lekarza weterynarii, jeśli zauważy się wysypkę skórną, duszność, obrzęk języka, twarzy lub warg, wymioty, biegunkę, siniaki i krew lub śluz. odchody