Zawartość
Istnieje wiele rodzajów robaków, które psy mogą kurczyć. Niektóre z nich mogą być nawet przekazywane człowiekowi. Wiele młodych szczeniąt ma pasożyty, których przyczyną jest ich weterynarz; Dorosłe psy również powinny być odrobaczane rocznie.
Rodzaje psich robaków (George Doyle i Ciaran Griffin / Stockbyte / Getty Images)
Robaki
Glisty to robaki powszechnie spotykane u psów i kotów. Zakażenie pasożytem może nastąpić na cztery główne sposoby: od matki do płodu, przez mleko matki, przyjmowanie larw z ziemi lub gospodarza robaka, takiego jak karaluch.
Oznaki infekcji robakami u młodych szczeniąt słabną, powoli rosną i wystający brzuch. Lekarz weterynarii może wykryć glisty w próbkach kału.
Zwalczacze, takie jak piperazyna, skutecznie eliminują glisty. Ponieważ są one przenoszone na ludzi, należy doradzić dzieciom, aby nie wkładały brudu (który może zawierać glisty) do ust.
Tęgoryjce
Tęgoryjce atakują psią błonę śluzową jelita, przyjmując krew i tkanki. Zarażenie może spowodować utratę krwi i złe odżywianie u dorosłego psa lub szczeniaka. Tęgoryjce mogą być pobierane przez łożysko (od matki do dziecka) poprzez spożycie brudu, mleka matki zawierającego pasożyty, zakażonego gospodarza lub przez podeszwę stopy podczas chodzenia po skażonym obszarze.
Ogólnie rzecz biorąc, nie ma oznak inwazji tęgoryjca przed utratą krwi i niedożywieniem, gdy pies wydaje się anemiczny i może mieć krew w kale.
Leczenie odbywa się z vermifuge Panacur. Ludzie zazwyczaj zarażają się tęgoryjcami poprzez kontakt z zanieczyszczoną glebą, ale infekcja jest zwykle samoograniczająca.
Tasiemce
Taśmy mogą mieć różne rozmiary, od centymetrów do metrów. Żyją w jelicie cienkim, atakując ich błonę śluzową. Ponadto używają pcheł jako żywicieli pośrednich i mogą zarazić psa, jeśli połknie jeden z tych skażonych owadów.
Stazę można leczyć dżdżownicami, takimi jak Droncit. Ludzie mogą być dotknięci tasiemcami, które nie atakując błony śluzowej jelit, mogą powodować ciężkie choroby mózgu, wątroby i płuc.
Trichuris
Trichuris żyje w psim wnętrzu, przymocowując się do ściany. Może powodować biegunkę, która z kolei może prowadzić do niedokrwistości i utraty wagi.
Typowe leczenie dotyczy vermifuge Panacur.
Dirofilaria
Dirofilaria nie jest pasożytem jelitowym, może być przenoszona przez komary i żyć w sercu. Im większy pies i czas, w którym przebywa z dala od domu, tym większa szansa, że dostanie się robaczycy serca.
Oznaki choroby to kaszel, letarg, utrata masy ciała i ciężki oddech po niewielkim wysiłku. Można temu zapobiec, podając miesięczne leki - Heartguard lub Interceptor - na receptę weterynaryjną. Po przeprowadzeniu badań w celu zdiagnozowania pasożyta lekarz weterynarii rozpoczyna podawanie leków zapobiegawczych.