Zawartość
- Wspólne poziomy zasolenia
- Jednostki miary
- Metoda przewodności
- Metoda hydrometru
- Metoda refraktometru
- Próbki
Test zasolenia wody służy do określenia stężenia rozpuszczonych soli w próbce wody. Zasolenie jest mierzone w celu utrzymania akwariów morskich w celu określenia przydatności wody pitnej i ekologicznego monitorowania siedlisk wodnych. Stężenie soli można zmierzyć bezpośrednio przez odparowanie próbki wody przez pomiar wysuszonych soli pozostałych (całkowita rozpuszczona substancja stała lub STD). Opracowano bardziej praktyczne metody szacowania zasolenia wody na podstawie zależności między stężeniem jonów soli a przewodnością elektryczną, gęstością i współczynnikiem załamania światła.
Wspólne poziomy zasolenia
Woda jest definiowana jako woda słodka, gdy stężenie soli jest mniejsze niż 1000 części na milion (ppm). Jest to również ogólny limit dla wody pitnej, chociaż woda ta powinna być mniejsza niż 600 ppm dla smaku. Stężenie soli morskiej wynosi około 35 000 ppm.
Słona woda staje się bardziej zasolona, gdy odparowuje i pozostawia sole z powrotem. Jeziora solankowe i laguny, w tym mieszkania solne wykorzystywane do komercyjnej produkcji soli, mogą osiągnąć poziom zasolenia do punktu nasycenia (około 264 000 ppm, w zależności od temperatury).
Jednostki miary
Cała woda, która nie została zdejonizowana lub destylowana, zawiera trochę soli. Stężenie soli jest ogólnie opisane w jednostkach części na tysiąc (UPM), ppm, miligramach na litr (mg / L) lub w procentach. Stosunek tych jednostek wynosi 1 ppt = 1000 ppm = 1000 mg / l = 0,1%.
Zasolenie wyraża się również w praktycznych jednostkach zasolenia (USP), miara przewodności przy stałym ciśnieniu i temperaturze, która jest równoważna ppt.
Metoda przewodności
Przewodność elektryczna wody jest proporcjonalna do jej stężenia elektrycznie przewodzących jonów soli. Przewodność, ilość prądu elektrycznego, który może przejść przez wodę, jest łatwo mierzona za pomocą ręcznego urządzenia zwanego sondą przewodności lub miernikiem. Przewodność można następnie przekształcić w zasolenie, jeśli znana jest również temperatura i ciśnienie. Niektóre urządzenia do pomiaru zasolenia dokonują takiej konwersji, ale nie są dokładne przy stężeniach wyższych niż około 70 000 ppm.
Metoda hydrometru
Gęstość wody lub ciężar właściwy wzrasta proporcjonalnie do stężenia soli. Temperatura wpływa również na gęstość wody, która jest niezbędna do przeliczenia ciężaru właściwego na zasolenie. Ciężar właściwy można zmierzyć za pomocą gęstościomierza, który jest skalibrowaną szklaną rurką, która ma unosić się w próbce wody. Głębokość, na której areometr znajduje się w linii wodnej, określa ciężar właściwy próbki. Następnie „stół”, taki jak ten wymieniony w sekcji Zasoby, może być użyty do określenia zasolenia wody.
Metoda refraktometru
Refraktometr szacuje zasolenie, mierząc stopień, w jakim próbka wody załamuje światło w porównaniu z próbką czystej wody. Po umieszczeniu kilku kropel wody na płytce światła dziennego wartość zasolenia można odczytać z zakresu.
Próbki
Metoda refraktometru jest powszechnie stosowana do pomiaru zasolenia wody. Autorzy książki „Standardowe metody badania wody” zalecają jednak stosowanie metod opartych na przewodności i gęstości dla dokładności.