Zawartość
Chociaż nagrywanie sceny jest tak proste, jak pozycjonowanie i nagrywanie za pomocą aparatu, wielu udanych reżyserów rozumie, że sztuka tworzenia filmów jest znacznie bardziej skomplikowana. Zrozumienie podstawowych technik jest niezbędne do efektywnej produkcji filmu. Wykorzystując różnorodne techniki artystyczne, filmowcy są w stanie nagle przekazać emocje i rozwinąć swoją historię, wykorzystując wizualną średnią.
Kadrowanie obrazu
Gdy postać znajduje się na ekranie, jej rozmiar na tablicy określa, jaki typ gniazda jest używany. Na przykład „długie ujęcie” obejmuje całe twoje ciało, a „średnie gniazdo” od pasa w górę. Różne ujęcia mają różne skutki dla opinii publicznej. Na przykład zbliżenie, w którym widz może zobaczyć wyraz twarzy postaci - jest o wiele bardziej intymne i pozwala publiczności połączyć się z postacią na bardziej osobistym poziomie, niż gdyby był odległy.
Inne typy gniazd mogą przekazywać więcej emocji - na przykład „holenderski kąt”, znany również jako „holenderska płaszczyzna”, to płaszczyzna, w której kamera jest ustawiona pod kątem. Ten rodzaj kadrowania jest używany do wywoływania zamieszania, zawrotów głowy lub szaleństwa. Płaszczyzna niskiego kąta, w której kamera znajduje się blisko podłogi i jest skierowana do góry, może być użyta do sprawienia, że coś wydaje się większe lub bardziej imponujące.
Edycja
Równie ważny jak materiał film reżysera jest sposób, w jaki wszystko edytuje. Długie gniazda nie mają żadnych cięć przez dłuższy czas. Mogą być użyte do zwiększenia napięcia lub realizmu, podczas gdy sceny z krótkimi ujęciami, które są szybko edytowane, mogą przesyłać szybkie akcje.
Sposób, w jaki zdjęcia są edytowane razem, może również pomóc publiczności w wyciągnięciu wniosków na temat tego, co się dzieje. Na przykład możesz uruchomić ujęcie postaci gapiącej się przez okno na jedno z tego, na co patrzy. Odcinając swoją reakcję, przekazujesz swoje uczucia publiczności bez słowa.
Podobnie, zespół może być użyty do wyrażenia czegoś złożonego w krótkim czasie. Jest to seria powiązanych ze sobą zdjęć w sekwencji, która wykorzystuje obrazy wizualne do przekazania tego, co się dzieje, częstym przykładem jest konfiguracja treningu, w której publiczność widzi postać, która stopniowo poprawia się w jednym zadaniu, do kolejnego strzału.
Inne techniki
Producenci filmowi polegają na swoich licznych technikach w swojej pracy. Kamery obsługiwane bez stabilności mogą być używane, aby sekwencje działań wyglądały bardziej realistycznie, pod warunkiem, że operator rejestrował coś, co rzeczywiście miało miejsce. Dźwięk to kolejny czynnik - technika manipulowania tym, co widzowie postrzegają jako „dźwięk otoczenia”. Dźwięk otoczenia to dźwięk pochodzący ze świata filmu - coś, co postać mogła usłyszeć, jak klakson lub dialog. Nie-ambientowe dźwięki to narracja lub ścieżka dźwiękowa - producent filmu może zaskoczyć zaskoczeniem i oczekiwaniami.