Zawartość
Wróbel jest małym ptaszkiem uznawanym na arenie międzynarodowej za zwiastun dobrego lub złego szczęścia, jest postrzegany w literaturze i folklorze jako znak życzliwości Boga, zapowiedź śmierci i łowca zagubionych dusz. Znane z niewielkich rozmiarów (mogą mieć od 5 do 6 cm) wróble zostały wprowadzone w Ameryce Północnej w latach 50. XIX wieku, gdzie stały się częścią miejskiego i wiejskiego krajobrazu Ameryki.
Wróble to międzynarodowe symbole dobrego i złego szczęścia (obraz wróbla Henryka Olszewskiego z Fotolia.com)
Death Omens
Uważany za pecha w wielu kulturach europejskich, wróbel wchodzący do domu ma być oznaką zbliżającej się śmierci. Jedna wersja tego zabobonu stwierdza, że osoba, która znajdzie wróbla w domu, musi albo go zabić, albo skończyć śmiercią. W Kent w Anglii, jeśli złapie się wróbla, uważa się, że osoba, która go schwytała, musi go zabić, albo jego rodzice wkrótce umrą. Inne wersje przesądów wróbla, według strony „TarotCanada”, zawierają prognozy śmierci, jeśli wróbel wejdzie do domu i wyląduje na fortepianie.
Prekursorzy miłości
Jednak przesądy w Indonezji mówią, że wróbel przynosi szczęście. Jeśli wróbel wejdzie do domu, Indonezyjczycy uważają, że małżeństwo się wydarzy, a jeśli kobieta zobaczy wróbla w Walentynki, znajdzie szczęście, poślubiając biednego mężczyznę. Jeśli wróbel wejdzie do domu i zbuduje gniazdo, przyniesie szczęście. Ćwierkanie wróbla jest zwiastunem deszczu.
Symbolika chrześcijańska
Według strony „Dream-God-Web” wróble są symbolem chrześcijaństwa, które reprezentuje Bożą troskę o najmniejsze stworzenia. W Biblii wróble były często cytowane jako ofiara złożona przez skromną osobę. Ptaki takie jak wróble, orły i gołębie były symbolami obecności Boga. Chrześcijańskie hymny, takie jak „Jego oko jest na wróblu”, również używają obrazu wróbla, aby określić znaczenie wszystkich stworzeń w oczach Boga.
Dusza
Według starożytnych Egipcjan, wróble zabrały dusze ludzi, którzy niedawno zmarli. Wielu marynarzy wytatuowało obraz wróbla na swoich ciałach w nadziei, że wróbel złapie ich duszę i zabierze go do nieba, jeśli umrą, gdy będą na morzu.
Nazwiska
Według strony internetowej NazwiskoDatabase nazwisko Sparrow jest pochodzenia anglosaskiego i wywodzi się od angielskiego „sparewe” lub wróbla. Był to pseudonim dla osoby, która była prosta lub wesoła, nazwisko pojawiło się po raz pierwszy w 1160 roku w Londynie.