Zawartość
Biblia ma dwa główne podziały: Stary Testament i Nowy Testament. Główną różnicą między nimi jest obecność chrześcijaństwa. Nowy Testament wyjaśnia życie i nauki Jezusa Chrystusa; już Stary, nie. Tradycje współczesnego chrześcijaństwa utrzymują, że Nowy Testament składa się z 27 książek. Te książki są podzielone na pięć sekcji tematycznych: Ewangelie, Akty, Listy Pawła, Listy główne i Apokalipsa.
The
Pierwsze cztery księgi Nowego Testamentu to Ewangelie: Mateusz, Marek, Łukasz i Jan. Każda z nich opowiada historię życia Jezusa. Pierwsze trzy - Mateusz, Marek i Łukasz - są podobne pod względem treści i struktury. Z tego powodu są pogrupowane i sklasyfikowane jako „Ewangelie synoptyczne”. W porównaniu z Synoptikami książka Jana ma znacznie różne tematy i organizację.
Akty
Piąta księga Nowego Testamentu to Dzieje Apostolskie lub po prostu „Dzieje”. Ta książka opisuje zasadę historii chrześcijaństwa. Po śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa Dwunastu Apostołów zaczyna głosić i służyć w różnych miejscach. Akty odnoszą się do niektórych z tych historii i przedstawiają rozwój religii chrześcijańskiej. Druga połowa tej książki koncentruje się na Pawle, antychrześcijaninie, który później zostaje misjonarzem.
Listy Pawła i Hebrajczyków
Książki od 6 do 18 Nowego Testamentu są listami, zwanymi listami, napisanymi przez Pawła. Są one skierowane do różnych społeczności i zajmują się problemami filozoficznymi i społecznymi, przed którymi stają nowi chrześcijanie. 13 ksiąg to: Rzymianie, 1 Koryntian, 2 Koryntian, Galacjan, Efezjan, Filipian, Kolosan, 1 Tesaloniczan, 2 Tesaloniczan, 1 Tymoteusza, 2 Tymoteusza, Tytusa i Filemona. Nadal jest kwestią dyskusji, czy Paweł jest autorem w Liście do Hebrajczyków.
Epistles generalny
Siedem listów ogólnych - Jakuba, I Piotra, II Piotra, I Jana, II Jana, III Jana i Judasza - przypisuje się różnym autorom i jest skierowane do ogółu chrześcijańskiej publiczności, a nie do wspólnot poruszonych w listach Pawła. Listy ogólne są alternatywnie nazywane „listami katolickimi” i stanowią książki od 20 do 26 Nowego Testamentu.
Apokalipsa
27-ta i ostatnia księga Nowego Testamentu nosi nazwę Księgi Objawienia Jana, a częściej „Objawienia”. Ta książka jest wyjątkowa, ponieważ jest to jedyna książka Nowego Testamentu, która całkowicie koncentruje się na doświadczeniu prorockim. Wykorzystanie żywej symboliki jest również cechą wyróżniającą. Chociaż autorowi przypisano mężczyznę o imieniu John, dokładna tożsamość pisarza pozostaje niepewna.
