Zawartość
W latach 50. pojawiły się ekscytujące gatunki muzyczne, które wpłynęły na artystów w kolejnych dziesięcioleciach. Wiele z tych stylów muzycznych miało swoje korzenie w kulturze afroamerykańskiej, łącząc elementy tradycyjnych gatunków, takich jak rytm i blues, z nowymi pomysłami. Inne popularne style muzyczne w latach 50. były wynikiem ewolucji trwałych stylów, takich jak muzyka ludowa.
Rock and Roll
Rock & Roll był jednym z definiujących stylów muzycznych lat 50-tych, wpływając na tak różnorodnych artystów jak The Rolling Stones i Bob Dylan w następnych dziesięcioleciach. Rock & Roll miał wyraźne korzenie w wielu gatunkach muzycznych, od bluesa po swing, ewoluował w latach 40. i 50. Wspólne instrumenty to gitary, bas elektryczny oraz bębny. Kluczowym dla brzmienia klasycznego rock & rolla był rytm bluesa grany na gitarze, wspierany przez rytm bębnów. Podobnie jak w muzyce, popularność rock and roll wywarła głęboki wpływ na młodą kulturę, style tańca i rozrywki, jak w filmach z lat 50. XX wieku.
Rockabilly
Rockabilly mieszane rock and roll z hillbilly - forma muzyki country - i dodane elementy zapożyczone z gatunków, takich jak rytm i blues i swing. Pierwszą grupą rockabilly był niewątpliwie Maddox Brothers, którzy z entuzjazmem grali na hillbilly i byli znani z techniki slap bass. Styl rozwinął się dzięki wpływowi muzyków, którzy łączą i dopasowują improwizacje gospel i boogie woogie, tworząc wielowątkową muzykę hybrydową.
Bluegrass
Historycznie bluegrass był stylem muzyki górskiej, praktykowanym od wieków przez brytyjskich imigrantów w USA i generalnie przybierającym formę muzyki wokalnej bez akompaniamentu. Gatunek ten pojawił się w latach 50. po latach izolacji, a artyści włączyli do brzmienia bluegrass więcej instrumentów, takich jak skrzypce, gitary i banjos. Podobnie jak w muzyce jazzowej, styl bluegrass często charakteryzuje muzyków wymieniających się rolami podczas piosenki, a artyści na zmianę grają melodię i akompaniament. Bluegrass artyści, którzy zyskali rozgłos w latach 50.: Jimmy Martin i Bill Monroe.
Doo-Wop
Doo-wop otrzymał tę odpowiednią nazwę ze względu na dźwięk powszechnie wykonywany przez wykonawców, ponieważ styl doo-wop zależał od silnego wokalu jego artystów. Często te wokale były bez akompaniamentu, a zamiast tego nacisk położono na teksty i harmonie budowane przez kilku śpiewaków. Popularni artyści doo-wop w latach 50. to The Drifters, The Platters oraz Frankie Lymon and the Teenagers.
Ewangelia
Forma uwielbienia, która powstała w kościołach afroamerykańskich, zyskała ogromną popularność w latach 40. i 50. XX wieku. Artyści tacy jak Mahalia Jackson i Ward Singer dokonali nagrań, które należą do najlepiej sprzedających się. Było wiele podgatunków i nadal się rozwijają, w tym czarna ewangelia i współczesna ewangelia.