Zawartość
Historycy szanują Imperium Rzymskie jako jedno z największych imperiów w historii. Uznano również wielki wkład, jaki wniósł w społeczeństwo w postaci prawa, filozofii, kultury i technologii. Nie da się ukryć, że niewolnicy stanowili dużą część tego imperium, zarówno słudzy bogatych rodzin, jak i gladiatorów, którzy walczyli w koloseum.
Normalna dieta rzymska
Normalna dieta rzymska różniła się znacznie w zależności od klasy społecznej. Ubodzy, w większości, jedli warzywa z ziemniakiem ze zboża i chleba, jedząc w miarę możliwości kawałek mięsa. Klasy średnie i zamożne korzystały z dużych posiłków mięsnych, winnych, miodowych i innych słodyczy. Domowych niewolników karmiono szczątkami pozostawionymi na stołach lub stosowano dietę podobną do diety biednych Rzymian.
Różnice w diecie wśród niewolników
Ilość i jakość pożywienia niewolników zależała od poziomu ważności, jaki zajmowali. Pewien sługa domowy prawdopodobnie otrzymał tylko kilka szczątków, podczas gdy niewolnik z bardziej wartościową umiejętnością, taką jak gotowanie, otrzymał lepsze i większe ilości jedzenia jako zachętę do kontynuowania służby na wysokim poziomie. Kwota była również zróżnicowana w zależności od dobroci właściciela niewolnika.
Dieta Gladiatora
Prawie wszyscy gladiatorzy byli niewolnikami, a ich dieta była bogata w kalorie, ponieważ walczyli najlepiej, kiedy byli silni. Gdy ryzykowali życiem, gladiatorzy byli w stanie jeść ogromne ilości, aby przybrać na wadze. Ich dieta była bogata w jęczmień, różne płatki zbożowe i owsiankę, rodzaj owsianki. Ta dieta węglowodanowa była tak normalna, że jednym z przydomków gladiatora był „zjadacz jęczmienia”.
Pozycja
Głównym czynnikiem determinującym dietę była pozycja niewolnika. W taki sam sposób, w jaki obywatele rzymscy zostali sklasyfikowani na kilku poziomach hierarchicznych, niewolnicy również mieli swoje pozycje. Ważni jedli dobrze, a mniej szczęśliwi czasami nawet nie jedli. W odniesieniu do żywności i opieki medycznej gladiatorów traktowano lepiej niż wielu obywateli rzymskich. Górnicy byli najmniej wykwalifikowani, a zatem ci, którzy zarabiali mniej żywności.