Zawartość
- Liniowa geometria elektroniczna
- Planarna trygonalna geometria elektronowa
- Czworościenna geometria elektronowa
- Trójgonalna bi-piramidalna geometria elektronowa
- Ośmiościenna geometria elektronowa
Geometria elektronowa i molekularna to złożone koncepcje stosowane w chemii. Chociaż są one ogólnie podobne, istnieje kilka podstawowych różnic, głównie to, że geometria każdego elektronu jest związana z jedną lub większą liczbą geometrii molekularnych. Geometria elektronowa zależy od struktury elektronowej centralnego atomu w cząsteczce, podczas gdy geometria molekularna zależy od tego, czy do centralnego atomu są przyłączone atomy lub pary wolnych elektronów.
Liniowa geometria elektroniczna
Liniowa geometria elektronowa obejmuje centralny atom z dwiema parami elektronów połączonymi pod kątem 180 stopni. Jedyna możliwa geometria molekularna dla liniowej geometrii elektronowej jest również liniowa i składa się z trzech atomów w linii prostej. Przykładem cząsteczki o liniowej geometrii molekularnej jest dwutlenek węgla CO2.
Planarna trygonalna geometria elektronowa
Planarna trygonalna geometria elektronowa obejmuje trzy pary elektronów połączonych pod kątem 120 stopni, zorganizowanych w formie płaszczyzny. Jeśli atomy są połączone w trzech miejscach, forma molekularna jest również nazywana płaskim trygonalnym; jeśli jednak atomy są przyłączone tylko do dwóch z trzech par elektronów, pozostawiając wolną parę, kształt cząsteczki nazywa się kanciastym. Kątowa geometria molekularna daje nieco inne kąty połączenia wynoszące 120 stopni.
Czworościenna geometria elektronowa
Tetraedryczna geometria elektronowa obejmuje cztery pary elektronów połączonych pod kątem 109,5 stopnia, tworząc geometrię przypominającą czworościan. Jeśli wszystkie cztery pary elektronów są przyłączone do atomów, forma cząsteczkowa jest również nazywana tetraedryczną. Nazwę „piramidalny trygonalny” podaje się w przypadkach, gdy istnieje para wolnych elektronów i trzy inne atomy. W przypadku, gdy są tylko dwa atomy, używana jest nazwa „kątowy”, a także geometria obejmująca dwa atomy połączone z centralnym atomem płaską trygonalną geometrią elektronową.
Trójgonalna bi-piramidalna geometria elektronowa
Trójkątna bipiramidalna geometria elektronowa to nazwa nadana geometrii elektronicznej obejmującej pięć par wiążących elektronów. Nazwa pochodzi od kształtu trzech par połączonych w płaszczyźnie pod kątem 120 stopni oraz dwóch pozostałych par pod kątem 90 stopni do płaszczyzny, co daje kształt przypominający dwie połączone ze sobą piramidy. Istnieją cztery możliwe geometrie molekularne dla bipiramidalnej trygonalnej geometrii elektronowej z pięcioma, czterema, trzema i dwoma atomami przyłączonymi do centralnego atomu i są one nazywane odpowiednio trygonalnym, klinowym, w kształcie litery T i liniowym bipiramidalnym. Trzy pary wolnych elektronów zawsze najpierw wypełniają trzy przestrzenie kątami wiązania 120 stopni.
Ośmiościenna geometria elektronowa
Oktaedryczna geometria elektronowa obejmuje sześć par elektronów połączonych ze sobą pod kątem 90 stopni. Istnieją trzy możliwe geometrie elektronowe, z sześcioma, pięcioma i czterema atomami przyłączonymi do centralnego atomu i nazywane są one odpowiednio ośmiościenną, kwadratową piramidą i kwadratową płaską.