Zawartość
- Pionowy rysunek liniowy
- Wprowadzanie danych
- Wyjście danych
- Strzałki kierunkowe
- Pola początkowe i końcowe
Schemat blokowy to wizualna reprezentacja procesu podejmowania decyzji. Daje użytkownikowi kilka opcji dla każdego kroku, gdy próbuje osiągnąć określony cel i prowadzi go do odpowiedzi. Jeśli rozumiesz podstawowe cechy schematu blokowego, będziesz w stanie używać go wydajniej.
Pionowy rysunek liniowy
Projekt większości schematów blokowych jest pionową ilustracją różnych elementów, które spływają w dół, aż użytkownik podejmie decyzję lub rozwiązanie. Niektóre części wykresu przesuwają się w lewo lub w prawo, aby uwzględnić dodatkowe elementy decyzyjne, ale ogólny kierunek jest pionowy.
Wprowadzanie danych
Wpisy danych w schemacie blokowym to pytania zadawane użytkownikowi. Odpowiedzi pozwolą mu przejść przez wykres do idealnego rozwiązania. Na przykład, jeśli pracujesz nad wykresem, który pomaga Ci zdecydować, który telefon komórkowy wybrać, jednym z wpisów może być „Czy potrzebujesz aparatu w telefonie komórkowym?”
Wyjście danych
Dane wyjściowe schematu blokowego to rozwiązanie lub kolejny poziom serii problemów, które ostatecznie doprowadzą do ostatecznego wyniku. A więc jeśli do odpowiedzi na pytanie „Czy potrzebujesz aparatu w telefonie komórkowym?” odpowiedź brzmi „tak”, wyjściem może być lista telefonów z kamerami. Jeśli nie, odpowiedzią będą modele telefonów bez kamer. Zamiast nazw telefonów do kupienia, wynik może być kolejnym pytaniem, które dodatkowo przefiltruje Twój wybór, na przykład „Ile megapikseli potrzebujesz?”
Strzałki kierunkowe
Strzałki na schemacie blokowym są kluczem do poruszania się - reprezentują wybory dokonywane przez użytkownika podczas przepływu między wejściami i wyjściami. Strzałki są zwykle oznaczone prostym „tak” lub „nie”, ale mogą też zawierać bardziej szczegółowe odpowiedzi. Końcówka strzałki jednokierunkowej wskazuje kierunek ruchu schematu blokowego i pomaga użytkownikowi przejść do następnego kroku w procesie podejmowania decyzji.
Pola początkowe i końcowe
Schemat blokowy ma dobrze zdefiniowany początek i koniec. Początkowe okienko jest zwykle takie samo jak pytanie wejściowe lub tytuł problemu (na przykład „Wybierz telefon komórkowy”). Nawet jeśli użytkownik nie znajdzie rozwiązania, odpowiadając na pytania, pojawi się ramka reprezentująca koniec przepływu danych wejściowych i wyjściowych. Pudełko może być wyraźnie oznaczone „Koniec” lub po prostu być notatką stwierdzającą, że nie można znaleźć rozwiązania.