Jak obliczyć kąty połączenia

Wideo: Obliczanie miar kątów w trójkacie prostokątnym znając miarę kąta wierzchołkowego

Zawartość

Instrukcje
Jak
Czego potrzebujesz

Kąty wiążące odnoszą się do kątów powstałych w tworzeniu związków molekularnych. Gdy są tworzone, możliwe są różne kąty, w oparciu o orientację atomów i elektronów. Zatem geometria molekularna jest ważna dla wartości kątów. Standardowe typy form molekularnych powstających, gdy pojedyncze pary elektronów nie występują w centralnym atomie, to: liniowy, trójkątny płaski, czworościenny, trójkątny piramidalny i oktaedryczny. Kąt wiązania można obliczyć na podstawie kształtu cząsteczki.

Instrukcje

Kąt wiązania można obliczyć na podstawie kształtu cząsteczki (Jupiterimages / Photos.com / Getty Images)

Przeanalizuj wzór związku molekularnego i narysuj strukturę Lewisa, umieszczając odpowiedni atom w centrum i zliczając liczbę elektronów walencyjnych. Można wykonać odpowiednie wiązania podwójne, potrójne i pojedyncze w zależności od liczby elektronów wymaganych dla struktury.
Zastosuj metodę odpychania par elektronów warstwy walencyjnej do struktury Lewisa. Aby skorzystać z tej zasady, musisz policzyć liczbę par elektronów. Obejmuje to zarówno pojedyncze, jak i połączone pary. W modelu wiązania podwójne i potrójne mogą być traktowane jako wiązania pojedyncze.
Rozróżnij liczbę par wiązań od liczby pojedynczych par. Jeśli struktura molekularna nie ma pojedynczych par, to jest liniowa, trójkątna, płaska, czworościenna, trójkątna, piramidalna i oktaedryczna. Kształt liniowy ma dwie pary łączące i kąt 180 °. Płaskie trójkątne połączenie ma trzy połączenia i kąt 120 °. Forma czworościenna ma cztery wiązania i kąt 109,5 °. Trójkątny kształt piramidy ma pięć połączeń na 120º między połączeniami równikowymi i 90º między połączeniami osiowymi. Kształt ośmiościenny ma sześć wiązań i kąty wiązania 90 °.
Określ, czy cząsteczka ma pojedyncze wiązania. Jeśli tak, policz najpierw liczbę połączeń. To wskaże ogólną geometrię, podczas gdy liczba pojedynczych par wskaże geometrię molekularną. Zatem cząsteczka z dwiema parami wiążącymi i pojedynczą parą ma płaski trójkątny kształt. Ma kąty połączenia mniejsze niż 120º. Cząsteczka z trzema parami wiązań i pojedynczą parą ma piramidalną postać czworościenną, a jedna z dwoma parami wiązań i dwiema pojedynczymi parami jest złożona czworościenna. Obie formy mają kąty połączenia mniejsze niż 109,5 °. Cząsteczka z czterema parami wiązań i pojedynczą parą jest trójkątną piramidą o geometrii T i kątach spojenia mniejszej niż 90 °. Cząsteczka z dwiema parami wiążącymi i trzema pojedynczymi parami ma liniowy bipiramidalny trójkątny kształt i kąt 180 ° w płaszczyźnie osiowej. Cząsteczka z pięcioma parami wiązań i pojedynczą parą ma kwadratowy kształt piramidy oktaedrycznej i kąty mniejsze niż 90 °. Cząsteczka z czterema parami wiązań i dwoma pojedynczymi parami ma kwadratowy płaski kształt oktaedryczny i kąty mniejsze niż 90 °