Zawartość
Zapalenie gruczołu krokowego jest powszechną patologią, zdefiniowaną przez Amerykańską Akademię Medycyny Rodzinnej (AAFP) jako szerokie spektrum chorób, od ostrej infekcji bakteryjnej po przewlekłe zespoły bólowe, z których wszystkie obejmują zapalenie gruczołu krokowego. Typowe objawy zapalenia gruczołu krokowego obejmują zwiększone oddawanie moczu, ból w okolicy pachwiny i ból podczas oddawania moczu. Możliwości leczenia bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego obejmują kilka rodzajów antybiotyków.
Sulfametoksazol i trimetoprim
Sulfametoksazol i trimetoprim (SMZ-TMP) to antybiotyk najczęściej stosowany jako lek pierwszego rzutu w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego. Czas trwania terapii waha się od dwóch do czterech tygodni, w zależności od rodzaju leczonego zapalenia gruczołu krokowego. AAFP wskazuje, że SMZ-TMP leczy do 71% pacjentów, którzy potrzebują antybiotyków.
Według Drugs.com skutki uboczne SMZ-TMP obejmują utratę apetytu, biegunkę, nudności i wymioty. Osoby uczulone na sulfonamidy nie powinny otrzymywać tego leku.
Fluorochinolony
Klasa wysoce skutecznych antybiotyków, fluorochinolony, obejmuje ofloksacynę, norfloksacynę i cyprofloksacynę. Najczęściej są stosowane przez pacjentów, którzy nie są w stanie odpowiednio poprawić lub odpowiedzieć na leczenie SMZ-TMP. Leczenie może trwać od czterech tygodni do sześciu miesięcy, w zależności od rodzaju zapalenia gruczołu krokowego.
Fluorochinolony mają poważniejsze skutki uboczne niż SMZ-TMP. Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym są dolegliwości żołądkowo-jelitowe; zerwanie ścięgna i zapalenie ścięgna to najpoważniejsze skutki.
W lipcu 2008 r. Amerykański organ regulacyjny, Food and Drug Administration, zażądał od producentów leków fluorochinolonowych umieszczenia ostrzeżenia na ulotkach informujących pacjentów, że zapalenie ścięgna i zerwanie ścięgna są poważnymi skutkami ubocznymi. Zalecili lekarzom informowanie pacjentów o objawach, które obejmują stan zapalny, obrzęk i ból ścięgien. W przypadku zaobserwowania tych objawów, pacjent powinien przerwać przyjmowanie antybiotyku, unikać wszelkich ćwiczeń z użyciem ścięgna i natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Tetracykliny
Inną klasą antybiotyków stosowanych w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego jest tetracyklina, przy czym najczęściej przepisywana jest doksycyklina. Czas trwania leczenia zwykle wynosi od dwóch do czterech tygodni. Częste działania niepożądane tych leków obejmują przebarwienia zębów i pieczenie w gardle.
Według Drugs.com dzieci poniżej 8 roku życia nie powinny otrzymywać tetracyklin, ponieważ mogą one powodować trwałe żółtawe lub szarawe zabarwienie zębów. Pacjenci powinni ostrożnie unikać stosowania przeterminowanej doksycykliny, ponieważ może to spowodować uszkodzenie nerek.