Zawartość
- Wprowadzenie
- Chico Buarque
- Caetano Veloso
- Belchior
- Nara Lion
- Elis Regina
- Tim Maia
- Rita Lee
- Cássia Eller
- Gilberto Gil
- Cazuza
- Ney Matogrosso
- Maria Bethânia
- Nelson Gonçalves
- Luiz Gonzaga
- Noel Rosa
- Top hat
- Raul Seixas
- Cauby Peixoto
- Simonal
- Roberto Carlos
Wprowadzenie
Popularna muzyka brazylijska, zwana również MPB, pojawiła się około 1960 roku, wraz z drugą generacją bossa novy. Jednak gatunek nie ogranicza się do tego muzycznego ruchu. Jest znacznie szerszy. Oprócz bossa nova, MPB zawiera również mieszankę rocka, soulu, samby i kilku innych rytmów, które nadają szczególny charakter temu, co wiemy dzisiaj. Sprawdź listę 20 najbardziej charakterystycznych muzyków z MPB.
Chico Buarque
Z około 80 albumami w swojej karierze, Chico Buarque jest jednym z najbardziej charakterystycznych artystów MPB. Poza tym, że jest muzykiem, jest dramaturgiem i pisarzem. Carioca da gem, urodzony w 1944 roku, Chico zyskał rozgłos na scenie muzycznej w 1966 roku, wygrywając „Festiwal brazylijskiej muzyki popularnej” z piosenką „A Banda”. W okresie dyktatury wojskowej, w 1969 r., Został wygnany we Włoszech, gdzie odbył kilka prezentacji z Toquinho. W tym czasie wydał kilka piosenek, takich jak „Among You” i „Chalice”, ocenzurowanych w Brazylii. Od tego czasu napisała kilka udanych piosenek, w tym używając żeńskiego „I” - zasobu literackiego, w którym kompozytor przyjmuje kobiecą osobowość w kompozycji.
Caetano Veloso
Bahiano, urodzony w 1942 roku, Caetano jest muzykiem, producentem, aranżerem i pisarzem. Prawdziwy intelektualista muzyki brazylijskiej. Swoją pracę rozpoczął w roku 1965. To dzięki jego siostrze Marii Bethânia Veloso spotkał Gilberto Gil, Gal Costa i Toma Zé. W 1967 roku wydał swój pierwszy album „Domingo”, partnerstwo z Gal Costa. W 1968 r. Caetano był liderem ruchu znanego jako „Tropicalismo”, który zmienił sposób prezentacji i tworzenia muzyki w Brazylii. W czasie dyktatury wojskowej skomponował „Zakazane jest zakazanie”, a podczas występu jego muzyka została wygwizdana przez publiczność. Dzisiaj Caetano Veloso odnosi sukcesy nie tylko w Brazylii, ale także na całym świecie.
Belchior
Piosenkarz i kompozytor, Belchior urodził się w 1946 r. I był jednym z pierwszych śpiewaków MPB na północnym wschodzie, aby odnieść sukces na arenie krajowej. Jego kariera rozpoczęła się w latach siedemdziesiątych, ale wcześniej był już pokutującym śpiewakiem i poetą, występując na różnych festiwalach w regionie. Przeniósł się do São Paulo w 1971 r., Ale jego kariera umocniła się w 1976 r. Dzięki nagraniu jego drugiego albumu „Alucination”, w którym znalazły się takie hity jak „Old colored clothing”, „Como nuestro padres” (również nagrane przez Elisa Reginę ) i „Just a Latin American Boy”. W 2009 r. Pojawiła się plotka, że zniknął, ale było to nieporozumienie. Był w Urugwaju, przygotowując płytę z niepublikowanymi utworami.
Getty Images
Nara Lion
Nara Leão, potomek Włochów, urodził się w Vitórii w 1942 r., Ale w wieku zaledwie jednego roku przeniósł się do Rio de Janeiro. Tam nauczyła się grać na gitarze. Nauczał w dzieciństwie, ale w wieku 14 lat zaczął ciężko studiować instrument. Pod koniec lat 50. miał spotkania bossa nova w swoim mieszkaniu w Copacabanie. Pracował również jako reporter dla gazety Última Hora. Nara, która jest tłumaczem, odniosła sukces m.in. w piosenkach takich jak „O Barquinho”, „A Banda”, „Com Açúcar, Afeto”. Brał także aktywny udział w ruchu tropikalnym. W 1989 roku Nara Leon zmarł z powodu nieoperacyjnego guza mózgu.
Elis Regina
Gaúcha z Porto Alegre, Elis Regina jest jednym z najbardziej uznanych głosów brazylijskiej muzyki, do dziś. Przeszedł wiele rytmów MPB, takich jak między innymi bossa nova, samba, rock i jazz. Nagrał piosenki „Madalena”, „Like Our Parents”, „The Drunk and the Equilibrist” i kilka innych niezapomnianych hitów. Elis był pierwszym artystą, który zarejestrował swój głos jako swój własny instrument w Zakonie Brazylijskich Muzyków. Z 62 nagranymi płytami, w tym singlami, EP-kami, nagraniami na żywo i albumami studyjnymi, opuściła kraj ze smutkiem muzycznie w 1982 r. W wieku 36 lat, kiedy zmarła z powodu nadużywania alkoholu i narkotyków.
Tim Maia
Urodzony w 1942 roku w Niterói w Rio de Janeiro Tim Maia był piosenkarzem, kompozytorem, producentem, multiinstrumentalistą, dyrygentem i przedsiębiorcą. W dzieciństwie miał duży kontakt z wielkimi nazwiskami w muzyce brazylijskiej. W wieku 17 lat wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie poznał muzykę soul, ale został deportowany za kradzież i posiadanie narkotyków. To dzięki niemu do MPB trafiła muzyka soul. W latach 70. nagrał swój pierwszy album „Tim Maia”, który szybko stał się hitem w całym kraju. „Blue of the Sea” i „Spring” są w tym albumie. W swojej karierze wydał przeboje takie jak „I Do Not Want Money”, „I Liked You So Much”, „What a Beauty”, „Discoverer of the Seven Seas”, „Give Me Reason” i wiele innych hitów. W połowie lat 90. jego zdrowie pogorszyło się z powodu zażywania narkotyków i otyłości. W 1998 roku, występując w Teatro Municipal de Niterói, poczuł się źle i zmarł po dwóch zatrzymaniach krążeniowo-oddechowych.
Rita Lee
Urodzona w 1947 r., Jedna z najbardziej kontrowersyjnych artystek naszego MPB, Rita Lee jest piosenkarką, autorką tekstów, instrumentalistką i aktorką. Królowa Skały ruszana przez różne rytmy, takie jak rock, pop rock i bossa nova. W ich piosenkach można dostrzec kwaśną ironię i żądanie kobiecej emancypacji. Z 40 wydanymi albumami, solową karierą i niektórymi grupami, sprzedał ponad 65 milionów albumów i otrzymał ponad 30 platynowych, dziesięć złotych i pięć diamentowych albumów. Nawet dzisiaj można zobaczyć i posłuchać bardzo dobrych piosenek królowej, które od 1963 r. Nie opuściły sceny, mimo że w 2012 r. Odeszła na emeryturę.
Cássia Eller
Carioca, urodzona w 1962 roku, Cássia Eller zaczęła interesować się muzyką, gdy wygrała gitarę w wieku 14 lat. W wieku 18 lat wyjechał do Brasilii, zrobił kilka testów i rozpoczął pracę w grupie forró jako wokalista. Bez ukończenia szkoły średniej mieszkała w Minas Gerais i pracowała jako asystentka murarza w 1982 roku. W 1989 roku została zatrudniona przez Polygram po tym, jak jej „wujek” Renato Russo wziął taśmę z jej śpiewem „Por Durante”. Zawsze bardzo aktywna na scenie, preferowała albumy na żywo. W 1990 roku wydała swój pierwszy album „Cássia Eller”, ale wbrew jej preferencjom był to album studyjny. Była bardzo udana i kilkakrotnie była zapraszana do udziału w koncertach i akustyce. W wieku 39 lat i u szczytu kariery zmarł po ataku serca, pozostawiając ogromną lukę w brazylijskiej muzyce popularnej.
Gilberto Gil
Urodzony w Salvador w Bahia w 1942 roku Gil jest muzykiem i politykiem. Jako młody człowiek zdobył gitarę i zainteresował się muzyką. Był pod dużym wpływem João Gilberto. Poznał Caetano Veloso, Gal Costę, Toma Zé i Marię Bethânia i wraz z nimi zaczął grać i występować z show „Nós, por ejemplo”. W 1965 r. Ukończył administrację i pojechał z żoną do São Paulo. Zaprezentował się na Festiwalu Brazylijskiej Muzyki Popularnej Record, podczas ruchu tropikalnego, i zaprezentował swoją piosenkę „Domingo no Parque”. Podobnie jak wielu innych, w dyktaturze wygnanej w Londynie i zaczęła komponować po angielsku. W ten sposób zaczął zyskiwać rozgłos w Europie. W latach 80. pracował z wieloma międzynarodowymi artystami. W 1989 roku wstąpił do polityki jako radny Salvadoru, a od 2003 do 2008 roku był ministrem kultury. Obecnie broni wolności cyfrowej i nadal komponuje.
Cazuza
Jedna z największych gwiazd muzyki brazylijskiej, Agenor de Miranda Araújo Neto, Cazuza, urodziła się w Rio de Janeiro w 1958 roku. Był wokalistą i głównym autorem tekstów Barão Vermelho. Z partnerstwa z Frejat przyszły utwory takie jak „Todo Amor que Houver Nessa Vida”, „Pro Dia Nascer Feliz”, „Largest Abandoned”, „Bete Balanço” i „Blue Ticket”. Cazuza napisał również wiele sukcesów na własną rękę: „Przesadzone”, „Hummingbird Codename”, „Ideologia”, „Time For No” i wiele innych. To było bardzo kontrowersyjne. W 1989 roku ogłosił się biseksualnym i HIV pozytywnym. 7 lipca 1990 roku, po wypróbowaniu różnych rodzajów zabiegów, nawet poza Brazylią, Cazuza zmarł, pozostawiając brazylijską muzykę w żałobie.
Ney Matogrosso
To dlatego, że urodził się w stanie Mato Grosso do Sul, w gminie Bela Vista, w 1941 roku Ney de Souza Pereira stał się znany jako Ney Matogrosso. Artysta jest piosenkarzem, reżyserem, iluminatorem i aktorem. Od 1970 do 1974 roku brał udział w zespole „Secos & Molhados”. Jak Ney celował, w 1975 roku opuścił grupę, aby rozpocząć karierę solową. Wydał album „Water of the Bird Sky”. W swojej karierze zbudował repertuar o bardzo wysokiej jakości, obejmujący między innymi „Man with H”, „Sangue Latino”, „Ballad of the Crazy”, „Necessary Malice”, „Astrais Flowers”. Ney jest również znany ze swojego występu scenicznego, z makijażem i bardzo egzotycznymi ubraniami.
Maria Bethânia
Najmłodsza siostra Caetano Veloso, Maria Bethânia, urodziła się w 1946 r. W Santo Amaro da Purificação w Bahia. Przed debiutem zawodowym występowała kilka razy publicznie. Ale w 1965 r. Bethânia pojawiła się jako prawdziwa piosenkarka, zastępując Nara Leão w spektaklu „Opinia”. W tym samym roku nagrał swój pierwszy album. Jego pierwszym wielkim sukcesem był „Carcará”. Bethânia była pierwszą piosenkarką sprzedającą ponad milion egzemplarzy jednego albumu w 1980 roku.
Nelson Gonçalves
W 1919 roku na świat przybył Antônio Gonçalves Sobral, w Santana do Livramento w Rio Grande do Sul, trzeci co do wielkości sprzedawca płyt z całej Brazylii, Nelson Gonçalves stoi za Roberto Carlosem i Tonico i Tinoco. Pracował jako gazeciarz, szewc, mechanik, polerownik, zapychacz, a także zawodnik bokserski, stając się mistrzem São Paulo. Nelson był znany jako „Shrapnel” z powodu jego jąkania. Mimo to postanowił zostać piosenkarzem. A Brazylia bardzo za to dziękuje. W 1965 roku został aresztowany za zaangażowanie w kokainę, ale został wydany miesiąc później. Po pokonaniu kryzysu napisał jeden ze swoich największych hitów „The Bohemian Tour”. Z tysiącami piosenek zdobył 38 złotych i 20 platynowych albumów. W wieku 71 lat zmarł na ostry zawał mięśnia sercowego w Rio de Janeiro.
Luiz Gonzaga
Gonzagão urodził się w 1912 r. W gminie Exu w Pernambuco. On jest królem baião. Przyniosło radość wielu ludziom tylko z akordeonem, zabumba i trójkątem. Gonzaga, podziwiana przez wielkich brazylijskich artystów, jest pamiętana z przebojów takich jak „Asa Branca”, „Que Nem Jiló” i „Baião de Dois”. Luiz Gonzaga zmarł w 1989 r., W związku z zatrzymaniem krążenia, w wieku 76 lat. W 2012 roku szkoła samby Unidos da Tijuca zrobiła spisek na cześć mistrza i zdobyła mistrzostwo tego roku.
Noel Rosa
W roku 1910 na świat przyszło dziecko, które miało zostać sambą, kompozytorem, piosenkarzem, bandolonistą i gitarzystą. Jeden z największych artystów muzyki brazylijskiej, Noel Rosa był podstawowym utworem do formowania samby de morro. Chociaż zmarł bardzo młodo, w wieku 26 lat, bez niego MPB nie byłby taki sam. Dzięki piosenkom „Com Que Ropa”, „Conversa de Botequim”, „João Nobody”, „Seu Jacinto”, „Malandro Medroso” i innym jego kolekcja była kompletna.
Top hat
Agenor de Oliveira urodził się w 1908 roku i uważany jest za największą sambę wszechczasów. Lubił muzykę, kiedy zobaczył, jak jego ojciec gra na ukulele. Urodził się w Catete, był jeszcze dzieckiem i mieszkał na wzgórzu Mangueira z powodu problemów finansowych. Po śmierci matki porzucił szkołę, kończąc tylko szkołę podstawową. Następnie zaczął pracować jako sługa kamieniarza i zaczął nosić kapelusz, więc zdobył przydomek Cartola. W latach trzydziestych Cartola stała się znana. Ale w następnej dekadzie wszyscy myśleli, że umarł, bo Cartola zniknęła. Po tym, został ponownie odkryty z nową ilością tłumaczy. Potem nagrał sukcesy: Róże nie mówią, Świat jest młynem, Zdarza się, Słońce wzejdzie i Świt. Mieszkał w Jacarepaguá do 1980 roku, kiedy zmarł.
Raul Seixas
Urodzony w 1945 r. W Salvador, Bahia, Raul Santos Seixas jest jednym z pionierów brazylijskiego rocka. Piosenki takie jak „Maluco Beleza”, „Mosca na Sopa”, „Ouro de Tolo”, „Metamorfose Ambulante”, „Sociedade Alternativa” i „Gita” są częścią prawdziwej kolekcji brazylijskiego rocka. Raul Seixas interesował się wieloma różnymi tematami i wieloma wierzeniami, wiele wyczuwalnych w jego piosenkach, zarówno w stylu, jak iw samych tekstach. Nawiązał współpracę z Paulo Coelho i Marcelo Nova. Rankiem 21 sierpnia 1989 r. Raul został znaleziony martwy w swoim łóżku. Miał cukrzycę, a alkoholizm pogorszył jego sytuację, ale przyczyną śmierci była śmierć sercowa. W 2008 roku magazyn Rolling Stone uznał go za 19. najważniejszego artystę wszystkich MPB.
Cauby Peixoto
Cauby Peixoto urodził się w 1931 roku w Niterói w Rio de Janeiro. Poważnym i aksamitnym głosem podbił Brazylię w latach 40. Jest uważany przez wielu za brazylijskiego Elvisa Presleya. Był pierwszym piosenkarzem, który nagrał rock w języku portugalskim, piosenkę „Rock and Roll in Copacabana”. Aby uczcić 25 lat swojej kariery, nagrał utwory napisane specjalnie dla niego przez innych kompozytorów. Cauby Peixoto kontynuuje występy pomimo starości, a jego ostatni sezon trwał osiem lat.
Simonal
Wilson Simonal de Castro urodził się w 1938 roku w Rio de Janeiro i zmarł w 2000 roku w São Paulo w wieku 62 lat. Odniósł wielki sukces w latach 60. i 70. i zaczął pracować nad produkcją muzyczną i programami. Jego sukcesy to między innymi „Balanço Zona Sul”, „Mama przeszła cukier na mnie”, „Nie ma tego, co nie”, „Sá Marina”, „Tropical Country” i „Life is Just for Singing”. Jego kariera upadła, gdy został oskarżony i skazany za wymuszenia i porwania.
Roberto Carlos
„Król” Roberto Carlos urodził się w 1941 r. W gminie Cachoeira do Itapemirim w Espírito Santo. Był jednym z pierwszych młodych idoli brazylijskiej kultury i muzyki. Wraz z Erasmo Carlos, jego „przyjacielem wiary, bratem, towarzyszem” skomponował wiele udanych piosenek, które zostały ponownie nagrane do dziś. W ponad 50-letniej karierze zawodowej piosenkarz wydał 41 albumów, tylko z niepublikowanych piosenek, i sprzedał ponad 120 milionów egzemplarzy. Bardzo trudnym okresem w życiu króla był rok 1998, kiedy u jego żony Marii Rity zdiagnozowano raka, umierając w następnym roku. Jednym z jego ostatnich sukcesów jest piosenka „Esse Cara Sou Eu”, część ścieżki dźwiękowej powieści Salve Jorge, autorstwa Rede Globo.