Zawartość
Osy „Sceliphron caementarium”, bardziej znane jako gliniane maszyny do zagniatania, pochodzą z Ameryki Północnej. Wraz z wielką czarną osą, osy gliniane należą do wyjątkowej grupy agresywnych os myśliwskich, które wykazują różne zachowania i siedliska pospolitych os, takich jak żółte kurtki. Występują w całych Stanach Zjednoczonych, w miejscach takich jak Teksas, Iowa, Ohio, Missouri i Vermont. Chociaż te dwa typy są ze sobą powiązane, są one wystarczająco różne dla porównania.
Wielka czarna osa to technicznie rodzaj osy glinianej (obraz osy 4 autorstwa mdb z Fotolia.com)
Taksonomia
Taksonomia jest eleganckim sposobem mówienia o klasyfikacji naukowej. Naukową nazwą wielkiej czarnej osy jest Sphex pennsylvanicus. Oznacza to, że gatunek jest znany jako pennsylvanicus i należy do rodzaju Sphex. Rodzaj Sphex należy z kolei do rodziny Sphecidae. Osy gliny należą do tej samej rodziny, ale nie są gatunkiem, ale garstką należącą do różnych rodzajów. Gatunki to niebieski (Chalybion californicum), czarne i żółte gliny os (Sceliphron caementarium), a także Trypoxylon politum i Trypoxylon clavatum.
Cechy fizyczne
Wszystkie gatunki rodziny Sphecidae to owady z linii talii. Owady takie jak ta mają duże głowy i klatkę piersiową przymocowane do dużego brzucha i żądła przez wydłużoną i cienką talię. Wielka czarna osa, jak sama nazwa wskazuje, jest cała czarna od głowy do żądła i skrzydeł. Kolory gliny różnią się kolorem od metalicznego niebieskiego do czarnego, z pomarańczowym i czarno-żółtym podświetleniem. Często kolor tego typu jest wskazywany przez jego nazwę. Osy Sphecidae mają około 1,25 do 3,1 cm długości.
Zachowanie
Glina i czarne osy to samotne owady. Ci pierwsi to myśliwi, podczas gdy ci ostatni kopią dziury w ziemi, zabijając i paląc szarańczę i świerszcze w tych dziurach, by położyć jaja na zwłokach. Inne gatunki gliny zabijają pająki i cykady i składają na nich jaja. Niektórzy uważają te owady za korzystne, ponieważ zabijają gatunki szkodliwe dla ludzi, takie jak czarne wdowy. Ponieważ błoto nie jest osą społeczną, nie ma żadnych kolonii, które mogłyby chronić i dlatego nie jest agresywne. Gryzą ludzi tylko wtedy, gdy są dotknięci.
Nawyki
W przeciwieństwie do owadów społecznych, te dwa rodzaje osy nie żyją w koloniach. Zamiast tego żyją w pojedynczych mieszkaniach zbudowanych głównie z gliny. Te mieszkania przybierają wiele form. Na przykład osy „narządowe” konstruują rurki przypominające lampy organowe. Mieszkania tych os zwykle znajdują się pod okapami lub na ścianach. Samica osy buduje kilka rurek, jedną, w której będzie żyła, a drugą, w której zapełni pająki, w które składa jaja.