Zawartość
Oznakowanie bydła może wydawać się starą praktyką, ale nadal istnieje potrzeba ustalenia własności zwierząt na dużych obszarach pastwisk. Chociaż znakowanie bydła odbywa się od tysięcy lat, niektórzy rolnicy wykorzystują bardziej nowoczesne metody identyfikacji bydła.
Historia
Potrzeba identyfikacji posiadania zwierząt gospodarskich trwa od setek lat. Najwcześniejsze dowody tego znaku znajdują się na obrazach egipskiego grobowca z 2700 rpne i przedstawiają bydło oznaczone za pomocą metalu ogrzanego w ogniu. Grecy i Rzymianie stosowali także techniki ogniowe na swoich stadach. Hiszpanie jako pierwsi wprowadzili praktykę do Ameryki w XVI wieku, a ich projekty były często tak skomplikowane, że trudno było je rozszyfrować.
Ciepło
Gorące żelazo to najbardziej znana marka bydła. Do późniejszych innowacji, takich jak tatuaż, był to jedyny sposób na oznaczenie zwierzęcia na całe życie. Typowa metoda znakowania polega na unieruchomieniu cielęcia na korycie lub związaniu go linami, naciskając rozgrzane żelazko o specyficznej konstrukcji właściciela na skórze zwierzęcia, aby spowodować bliznę. W przeszłości stal była ogrzewana w ogniu; Jednak właściciele bydła często używają żelazek do znakowania. Bydło jest zwykle oznaczane po lewej stronie, w pobliżu biodra.
Zimno
Zamrażanie to nowoczesna marka bydła, która nie powoduje blizn na skórze zwierząt. Używając ciekłego azotu lub suchego lodu i alkoholu, żelazko znakujące jest wciskane w obszar łydki, który jest cięty lub zeskrobywany. Powoduje to zmianę pigmentu we włosach, powodując, że ponownie stają się białe. Naciśnięcie przez dłuższy czas, aby ukryć się przed jaśniejszym kolorem, spowoduje, że włosy nie będą rosły.
Metody alternatywne
Właściciele bydła mają teraz kilka metod znakowania dla swoich zwierząt, które nie wymagają tradycyjnej gorącej marki, a nawet zamrażania. Wewnętrzny tatuaż na wargach zwierzęcia jest jednym sposobem, a nacięcie nacięć w uchu cielęcia jest inną metodą pokazania, kto jest właścicielem zwierzęcia. Kolczyki wykonane z metalu lub plastiku są używane u zwierząt gospodarskich, ale mogą być zmieniane, usuwane lub uszkodzone. Mikroczipy można wkładać pod skórę zwierzęcia i zawierać informacje, które można odczytać za pomocą skanera.