Zawartość
Wprowadzenie
Od prehistorii człowiek kultywuje fantastyczne istoty, takie jak bogowie i demony. Pierwsze historyczne zapisy już opowiadały, w surowy sposób, o tych postaciach. Ale dzięki udoskonaleniu pisania w Starości te historie zostały zapisane dosłownie. W ten sposób przybyły do dziś mitologiczne istoty z różnych cywilizacji. Grecka cywilizacja była tą, która przedstawiła najbardziej wyrafinowane raporty, które do dziś inspirują sztukę, ale inne ludy również się wyróżniały. Sprawdź niektóre z tych historii.
Herkules
Dzieci bogów ze śmiertelnikami, bohaterowie byli właścicielami niezwykłych mocy i byli jednymi z najważniejszych postaci mitologicznych starożytnej Grecji. Wśród nich żaden nie zyskał tak wielkiej renomy jak Herkules czy Herakles. Syn Zeusa ze śmiertelną Alcmeną był właścicielem nadludzkiej siły. Podczas swojego życia był celem gniewu bogini Hery, zdradzonej żony Zeusa. W jednym z jej ataków Hera doprowadziła Herkulesa do szaleństwa, powodując, że zabił swoją żonę i troje dzieci. Jako pokuta musiał zmierzyć się ze słynnymi Dwunastoma Dziełami, jednym z maksymalnych punktów mitologii hellenistycznej.
Meduza
Jeśli Hercules był postacią, która wzbudziła sympatię i podziw, Medusa był jego całkowitym przeciwieństwem. Wyglądało to okropnie i strasznie, żeński potwór żyjący na Ziemi, jeden z trzech Gorgonów. Jego wielką mocą było obracanie każdego, kto spojrzał na nią prosto w kamień. Mitologiczne opowieści starożytnej Grecji opowiadają o przerażeniu, jakie jej ludzie wywołali u mężczyzn, dopóki nie została zabita przez Perseusza, innego mitologicznego bohatera. Po zabiciu przez dekapitację, jej głowa została użyta jako broń (nawet martwa, nadal paraliżowała swoje ofiary), dopóki nie została dostarczona bogini Atenie.
Kupidyn
Chociaż mitologia starożytnego Rzymu jest prawie w całości inspirowana greckimi mitami, niektórzy z jej głównych bohaterów zyskali więcej literackich reperkusji niż hellenistyczni bohaterowie i potwory. Zobacz Kupidyna, syna bogów Wenus (miłości) i Marsa (wojny). Być może z tego powodu symbolizował tak mało jak intensywność pasji. Swym łukiem i strzałami spowodował intensywną miłość i pożądanie w parach, które spotkał po drodze; często jednoczący nieprawdopodobnych ludzi, co czyniło go niezdarnym. Jednak wszystko, co robił, było celowe, a to, co wyglądało na niedbałość, było w rzeczywistości psotą.
Isis
Bogini macierzyństwa i magii w mitologii egipskiej, Isis miała sławę, która rozprzestrzeniła się na cały świat i przekroczyła granice starożytnego Egiptu. Była czczona jako szczególne bóstwo wśród różnych ludów starożytności, w tym Greków i Rzymian. Wśród jego głównych ról był asystent zmarłego króla. W ten sposób jego imię stało się częste w inskrypcjach grobów i sarkofagów. Wśród głównych mitów cytujących Izydę jest to, że coroczne powodzie Nilu były owocem łez, kiedy opłakiwała śmierć męża, Ozyrysa.
Fenghuang
Jeden z głównych podmiotów chińskiej mitologii, Fenghuang, to najwyższe ptaki. W pierwszych doniesieniach o ich istnieniu podzielono ich między Feng (mężczyźni) i Huang (kobiety). Zostały one jednak wymienione jako wyjątkowo kobiece stworzenia, symbol wysokiej cnoty i łaski. Fenghuang jest znany z reprezentowania momentów ciszy i spokoju. W tych chwilach pojawia się. Jednak gdy zbliża się chaos, ptak znika. W starożytności jego wizerunek pojawił się obok sławnych smoków. Razem symbolizowali dobre relacje między mężem a żoną.
Syzyf
Większość wielkich imion w mitologii greckiej to bogowie lub bohaterowie. Niewielu śmiertelników celowało w starożytnych księgach. Jednym z nich jest Syzyf, syn króla Eolusa i Enarete. Znany z przebiegłości, kilkakrotnie udało mu się oszukać bogów, w tym boga śmierci, Thanate i podziemia, Hades. Dzięki temu talentowi był w stanie żyć przez długi czas, mimo że był ścigany przez najpotężniejsze istoty. Kiedy w końcu umarł, poniósł straszliwą karę: został skazany na pchanie się do kamiennej wieczności na szczyt góry.
Ikar
Niewiele postaci w mitologii greckiej jest cytowanych jako Ikar. Książki, sztuki, filmy i piosenki są kompletnym przypomnieniem historii tego syna Dédalo i Náucrete, niewolnika Persefony. Historia, która uczyniła go sławnym, to jego próba latania za pomocą woskowych skrzydeł i piór mew. Jego celem było opuszczenie mrocznego labiryntu, gdzie został zamknięty z ojcem. Oboje zdołali uciec, ale Ikar, oślepiony ucieczką i ignorując ostrzeżenia ojca, zbliżył się zbyt blisko słońca, które w końcu stopiło jego skrzydła. Upadek, który nastąpił, był fatalny dla bohatera.
Zeus
Maksymalna nazwa mitologii greckiej, Zeus ma również silny wpływ na wiarę religijną Rzymian (w tym przypadku pod pseudonimem Jowisz). Wśród starożytnych Greków Zeus jest nie mniej niż najwyższym władcą Olimpu, siedziby bogów. Odpowiedzialny za prowadzenie wszechświata jako całości, delegowanie do innych bóstw określonych przypisań. Ale sposób, w jaki Zeus jest najbardziej pamiętany przez literaturę mitologiczną, to jego powołanie jako uwodziciela. Chociaż był żonaty z boginią Herą, był znany z niezliczonych miłosnych przygód, które doprowadziły do narodzin bogów, ale także bohaterów, będących wynikiem śmiertelnych przypadków.
Quetzalcoatl
Kiedy przybyli do Ameryki w XV wieku, hiszpańscy konkwistadorzy byli zdumieni azteckim bóstwem, reprodukowanym jak upierzony wąż. To Quetzalcoatl, odpowiedzialny za życie i obfitość fauny i flory, jest wskazany w inskrypcjach, takich jak istota poświęcona przez ludzi, aby przywrócić im ziemię. Niektóre opowieści o tradycji ustnej przewidywały, że ten Bóg powróci w skórze człowieka, aby poprowadzić lud do okresu świetności. Kiedy hiszpański Hernán Cortez przybył do Ameryki, Aztekowie pomylili go z Quetzalcoatlem. Okropny błąd.