Zawartość
Zakażenie HIV osiąga swój drugi etap, bezobjawowy, sześć miesięcy po zakażeniu. W tej fazie nie ma objawów zakażenia HIV u pacjenta, a to, wraz z niespecyficznym charakterem objawów ostrego zakażenia HIV, oznacza, że wiele osób zakażonych nie wie nawet, że zaraziło się wirusem.
Ostra infekcja
Jedynymi objawami HIV występującymi przed pierwszymi sześcioma miesiącami są ostre infekcje, zwykle występujące dwa do czterech tygodni po początkowym zakażeniu i trwające do jednego miesiąca, co powoduje brak objawów sześć miesięcy po początkowym zakażeniu .
Podczas ostrej infekcji układ odpornościowy uruchamia obronę przed wirusem, wywołując objawy serokonwersji wynikające z rozwoju przeciwciał. Należą do nich ból gardła, gorączka, bóle ciała, bóle głowy, obrzęk węzłów chłonnych, zmęczenie, zmiany skórne i problemy trawienne.
Bezobjawowy HIV
Po ustąpieniu objawów serokonwersji choroba wchodzi w fazę bezobjawową, najdłuższą. Ten etap trwa średnio 10 lat i nie ma objawów w tym czasie.
Objawy pojawiają się tylko wtedy, gdy układ odpornościowy jest już bardzo osłabiony przez HIV podczas trzeciego etapu zakażenia (objawowego HIV). Ten etap charakteryzuje się przewlekłą chorobą podobną do grypy, z innymi objawami, takimi jak nocne poty, rozwój zakażeń grzybiczych, utrata masy ciała, oraz problemy z oddychaniem i skórą.
Egzaminy
Objawy ostrego zakażenia HIV są takie same, jak w przypadku kilku innych infekcji wirusowych, więc dokładna diagnoza jest wykonywana tylko poprzez badania laboratoryjne.
Większość testów sprawdza obecność przeciwciał anty-HIV, co oznacza, że zależy od występowania serokonwersji, w której powstaje znaczna ilość przeciwciał. Proces ten zajmuje średnio jeden miesiąc po zakażeniu, więc osoby, które podejrzewają ekspozycję na HIV poprzez seks bez zabezpieczenia lub współdzielenie igły, powinny być poddawane badaniom przesiewowym przez co najmniej miesiąc po ewentualnej ekspozycji. Egzamin można wykonać bezpłatnie w CTA (Centrum Testowania i Monitorowania) najbliżej Twojego miasta.
Zapobieganie
Zapobieganie jest niezbędne, aby uniknąć narażenia na HIV. Prezerwatywy powinny być stosowane w każdym stosunku, ponieważ chociaż przypadki są częstsze w seksie pochwowym i analnym, seks oralny powoduje również przenoszenie choroby. Prezerwatywy dla kobiet powinny być używane, gdy nie jest możliwe użycie wersji męskiej lub preferencji. Nigdy nie udostępniaj igieł.
Monitorowanie
Pacjenci zakażeni wirusem HIV powinni również monitorować progresję choroby za pomocą badań wirusowych i liczby CD4, typu komórek dotkniętych HIV. Dzięki danym zebranym podczas tych badań lekarze mogą wskazać leczenie i opiekę zdrowotną wskazane dla ciężkości choroby.