Zawartość
Microsoft Excel to program do arkuszy kalkulacyjnych, który może śledzić przychody, wydatki i inne. Jeśli potrzebujesz pomocy w tworzeniu formuł, stron i innych subtelności programu Excel, zaleca się pobranie bezpłatnego szablonu z księgi głównej do oprogramowania. Modele ułatwiają wprowadzanie danych, ale niewiele z nich ma formuły do aktualizacji sumy.
Instrukcje
Użyj ogólnych arkuszy księgowych w programie Excel (Obrazy Comstock / Comstock / Getty Images)-
Pobierz szablon szablonu księgi głównej z jednej z bezpłatnych stron. Szablon powinien działać we wszystkich wersjach programu Excel. Ten arkusz jest zapisem transakcji dla każdego konta w systemie księgowym. Ponieważ użycie tego typu arkusza kalkulacyjnego i odpowiednie techniki księgowe wymagają stosowania rachunkowości podwójnego zapisu, każda wprowadzona transakcja ma wpływ na dwa konta.
-
Kliknij komórkę bezpośrednio nad „1” i na lewo od „A”. W ten sposób zostanie wybrana cała strona arkusza księgi głównej. Naciśnij klawisze „CTRL” i „C”, aby je skopiować. Kliknij przycisk „Wstaw” w górnym menu i kliknij przycisk „Arkusz”. Kliknij górną lewą komórkę, powyżej „1” i na lewo od „A”, w nowym arkuszu i naciśnij klawisze „CTRL” i „V”, aby wkleić model księgi głównej do innego arkusza. W tym szablonie jest miejsce na wprowadzanie ogólnych transakcji dla dziewięciu różnych kont.
-
Utwórz co najmniej pięć identycznych arkuszy kalkulacyjnych, osiągając łącznie 45 różnych kont, które możesz monitorować. Pierwszy arkusz powinien dotyczyć rachunków bieżących, rachunków oszczędnościowych i rachunków wynagrodzeń; nazwij je jako „Konta bankowe”, klikając prawym przyciskiem myszy kartę „Plan1” w lewym dolnym rogu i wybierając opcję „Zmień nazwę”. Drugi arkusz powinien dotyczyć kont „Przychody” i powinien zawierać informacje o sprzedaży, usługach i zwrotach zapłaconych opłat.
Trzeci arkusz powinien dotyczyć rachunków „Koszty”, które powinny obejmować opłaty za czynsz, narzędzia, pracę i kwalifikacje lub opłaty. Czwarty arkusz powinien dotyczyć rachunków „Equity Equity”, które obejmują początkowe inwestycje w celu znalezienia firmy, wszelkie zasoby właściciela, na które należy się powołać, oraz wszelkie reinwestycje w firmie. Wreszcie piąty arkusz powinien dotyczyć „zobowiązań finansowych”, które obejmują kredyty budowlane, samochodowe, sprzętowe i kredytowe.
-
Utwórz dodatkowe arkusze dla obszarów zawierających więcej niż dziewięć kont. Jeśli jedna z kategorii ma więcej niż dziewięć kont, na przykład „wydatki” utwórz jeden lub dwa arkusze kalkulacyjne i nazwij je „wydatki 2” i „wydatki 3”. Każde utworzone konto musi być przypisane do numeru. Zwykle wszystkie konta bankowe rozpoczynają się od 10, 20 rachunków przychodów, 30 kont wydatków, 40 rachunków kapitałowych i 50 zobowiązań na koncie.
-
Zanotuj kolumny każdego wpisu księgi głównej. Kolumny daty i opisu nie wymagają wyjaśnień. Kolumna „Odniesienie” służy do wprowadzenia numeru innego konta, na które ma wpływ transakcja tej linii. Pozostałe kolumny to „Dług”, „Kredyt” i „Bilans”.
-
W większości przypadków debet na koncie dodaje pieniądze na to konto, a kredyt usuwa pieniądze z tego konta. Za każdy dług musi być kredyt. Innym sposobem myślenia o tym jest: dług to „to, co masz”, a kredyt to „skąd pochodzi”.
Na przykład, płacisz 400 $ na rachunku za energię za pomocą czeku od firmy. Zadaj sobie pytanie: co dostałeś? Masz 400 $, wartość energii elektrycznej; następnie obciąż go na koncie użytkowym (# 3010). Teraz zadaj sobie pytanie: skąd pochodzi ta wartość? Pochodzi z twojego konta czekowego; następnie zasilić tę kwotę na konto bankowe (# 1010).
Na koncie użytkowym wprowadź # 1010 jako „Odniesienie” i wprowadź konto bankowe # 3010 jako numer konta.