Zawartość
Hiszpańska wojna domowa przyniosła wzrost znaczenia kobiet w społeczeństwie. Ponieważ wielu mężczyzn walczy i umiera, kobiety pomogły skolektywizować infrastrukturę kraju i zmobilizować wysiłki na rzecz pomocy dla prawie każdego aspektu kultury hiszpańskiej. Mujeres Libres była najpotężniejszą z grup kobiet zorganizowanych w tym czasie, koncentrując się na równości płci. Bez siły napędowej kobiet w tym czasie wojna domowa spowodowałaby więcej zniszczenia w kraju niż w ciągu trzech lat rozlewu krwi.
Historia
Wraz z wybuchem hiszpańskiej wojny domowej w 1936 r. Wielu mężczyzn dołączyło do nacjonalistów lub republikanów w walce o kontrolę nad rządem hiszpańskim. Z niefunkcjonalnym rządem stabilność gospodarcza Hiszpanii spadła na samych robotników. Komisje robotnicze skolektywizowały fabryki i obszary rolne w wolnościowych gminach. Organizacje takie jak Iberyjska Federacja Anarchistyczna i Krajowa Konfederacja Pracy stały się potężnymi stanowiskami kontroli nad robotnikami i ich komitetami. W tym czasie grupy kobiet zaczęły się organizować, aby walczyć o wyzwolenie kobiet i kontynuować rewolucyjne praktyki wywołane wojną. Lucía Sánchez Saornil, sekretarz generalna hiszpańskiej wersji Czerwonego Krzyża, połączyła się z Amparo Poch, dyrektorem w Ministerstwie Zdrowia i Pomocy Społecznej z siedzibą w Barcelonie, za to, co stało się znane jako Mujeres Libres, organizacja, która walczyła dla praw kobiet. To było centrum zainteresowania kobiet w całej Hiszpanii: zjednoczenie wysiłków w wojnie i pomoc w kolektywizacji pracownika.
Funkcja
Podczas wojny domowej kobiety pod wpływem kierownictwa Mujeres Libres zaczęły tworzyć organizacje i programy, które przyniosłyby korzyści całemu krajowi. Założyli jadalnie, aby nakarmić mężczyzn w milicji, a także szpitale, aby opiekować się rannymi ofiarami. Żeńskie żołnierze dołączyły do czołówki swoich męskich odpowiedników, przygotowując zajęcia dla swoich współobywateli na temat prawidłowego użycia broni i strzelania do celu. Dla swoich towarzyszek zakładają szpitale specjalizujące się w porodzie i opiece poporodowej. Położyli nacisk na badania społeczne dla kobiet i przeszkolili setki w dziedzinie zdrowia, kontroli urodzeń i seksualności. Mujeres Libres założyła gazetę, aby wyrazić ważne dla kobiet kwestie. Broniąc praw pracowniczych, gazeta zawierała artykuły Emmy Goldman, zwolenniczki rządów anarchistycznych, a także odniesienia kulturowe tamtych czasów, takie jak recenzje filmów, wydarzeń sportowych i mody.
Znaczenie
Hiszpańska wojna domowa spowodowała wzrost udziału kobiet w społeczeństwie. Do czasu zakończenia wojny, hiszpańskie kobiety nie były już zdegradowane do domowych obowiązków i niemowląt, ale stanowiły integralną część siły roboczej. Ze względu na działania grupy Mujeres Libres kobiety świętowały pierwsze prawa przyznane europejskim kobietom, w tym prawo do własnego ciała w postaci legalizacji aborcji. Zwiększyli produktywność fabryk o 20 procent i pracowali w komitetach na wyzwolonych obszarach gmin robotniczych. Jego działania w ruchu robotniczym i anarchistycznym pomogły w utrzymaniu kolektywizacji, a także dodaniu żeńskiego odpowiednika Iberyjskiej Młodzieżowej Federacji Anarchistycznej, młodej grupy roboczej.
Rozważania
Pomimo sukcesu, hiszpańskie kobiety zaakceptowały pewne ograniczenia swoich działań. Nie mieli jeszcze prawa do głosowania, nawet jeśli frakcje wojenne broniły różnych części narodu. Orientacja seksualna była nadal kwestią polityczną, niezależnie od tego, co robiły grupy kobiet, aby chronić prywatność jednostki. Wiele lesbijek zostało odrzuconych przez ludność, gdy ich seksualny wybór stał się otwarty. Amparo Poch pracował niestrudzenie, aby położyć kres prostytucji, tworzyć domy wyzwolenia, aby zapewnić opiekę zdrowotną, i przekwalifikować kobiety, aby stały się wartościowymi członkami społeczeństwa. Jednak w czasie wojny powodującej katastrofę w całym kraju prostytucja stała się bardziej powszechna niż kiedykolwiek.
Funkcje
Ruch kobiet w Hiszpanii, a zwłaszcza Wolne Kobiety, nie był ruchem feministycznym. Uważali feminizm za elitarny elitarność, gdy walczyli o równość kobiet w ramach ustalonego społeczeństwa. Chociaż seksizm był powszechny w prawie wszystkim, co robili, nie walczyli z mężczyznami. Zdecydowali się wykorzystać swoje umiejętności, aby umieścić kobiety na nowych poziomach, których nie ma w społeczeństwie europejskim. W czasie największej wojny kobiety były czasem jedyną kotwicą, którą musiało trzymać złamane społeczeństwo. Między skupieniem się na rozwiązaniach kryzysu ekonomicznego lub pomaganiem wysiłkom wojennym po wybranej stronie, kobiety podczas hiszpańskiej wojny domowej były integralną częścią społeczeństwa.
