Zawartość
Terminy „słona woda” i „świeża woda”, używane w odniesieniu do silników zaburtowych, opisują typ układu chłodzenia, z którego korzysta silnik zaburtowy. Główną różnicą między tymi dwoma silnikami jest ogólna wartość pod względem wymaganej konserwacji i długoterminowej żywotności silnika.
Chłodzenie silnika morskiego
Silniki zaburtowe ze słoną wodą są lepiej znane jako „silniki do wody surowej”. Ten szczególny rodzaj silnika jest chłodzony przez cyrkulację wody morskiej lub jeziora, która krąży przez silnik iz powrotem do morza.
Chłodzenie silników świeżej wody
Silniki zaburtowe słodkowodne pracują w zamkniętym obwodzie chłodzenia. Ten typ silnika jest chłodzony przez cyrkulację świeżej wody lub chłodziwa bezpośrednio do silnika. Ponadto surowa woda (jezioro lub słona woda) przemieszcza się przez oddzielny przedział, aby dotrzeć do jednostki zwanej wymiennikiem ciepła. W nim ciepło silnika jest przekazywane z chłodnicy do krążącej wody surowej. Surowa woda wraca do jeziora.
Stosunek jakości do ceny
Silniki morskie są początkowo bardziej atrakcyjne, ponieważ są tańsze. Jednak ze względu na naturalną korozję soli w częściach silnika, trwają one krótko. Silniki słodkowodne zwykle działają dłużej niż silniki morskie, a zatem są zwykle droższe. Silniki ze słoną wodą wymagają więcej konserwacji, np. Rutynowego mycia w celu oczyszczenia nagromadzonej soli i wymiany zardzewiałych części.