Zawartość
- Czym jest rama narracyjna?
- Znaczenie charakteru i argumentu
- Wariacje
- Powieści zawierające ramy narracyjne
Ramka narracyjna jest techniką pisania, która może być używana w dziełach fikcyjnych, takich jak opowiadania i powieści. Dowiedz się, jak zdefiniować te terminy i dowiedzieć się, w jaki sposób można zastosować tę technikę do własnego kreatywnego pisania. Dowiedz się, którzy znani pisarze ćwiczyli technikę narracji w swoich powieściach, aby zwiększyć ich zrozumienie.
Czym jest rama narracyjna?
Ramka narracyjna to opowieść w historii, która wykorzystuje jedną do oprawienia drugiej. Aby to zadziałało, musi to być jedna z postaci w ramce narracyjnej opowiadająca historię. Używając tej techniki w fikcyjnym piśmie, autor może dołączyć pojedynczą historię osadzoną lub zawierającą kilka.
Znaczenie charakteru i argumentu
Użycie ramki narracyjnej wpływa na argument historii; musi istnieć wiarygodny powód, dla którego dana postać zacznie opowiadać tę historię. Z tego powodu historia musi być w jakiś sposób powiązana z postacią narratora. Przykładem powiązania obu jest postać opowiadająca historię czegoś, co mu się przydarzyło w przeszłości. Autor musi również stworzyć scenariusz, w którym postać ma możliwość opowiedzenia historii.
Wariacje
Zamiast używać tylko jednej postaci do opowiadania historii, argument może zawierać kilka różnych postaci, z których każda opowiada albo część historii, albo własne osobne historie. Innym sposobem na zmianę jest uczynienie głównego tematu opowieści lub powieści na przemian ramą narracyjną i opowiadaną historią. Technikę tę można wykorzystać do zbudowania większości pracy lub do przedstawienia lub obramowania historii.
Powieści zawierające ramy narracyjne
Wielu znanych autorów używało techniki narracyjnej w swoich dziełach fikcyjnych. Międzynarodowe Towarzystwo Narracyjne zaleca czytanie powieści Emily Bronte „Howling Hill”, w której opowieść opowiedziana jest przez jedną postać i stanowi większość książki. „Tales of Canterbury” Chaucera to kolejna książka, która jest przykładem historii, która zawiera ramkę narracyjną, chociaż używa się kilku postaci, z których każda opowiada własną historię. W literaturze brazylijskiej najbardziej godnym uwagi przykładem ramy narracyjnej jest powieść Machado de Assisa „Pośmiertne wspomnienia Brása Cubasa”, w której narrator opowiada historię swojego życia po śmierci.