Zawartość
- Tribal rzeźba w drewnie
- Średniowieczne i gotyckie religijne rzeźby w drewnie
- Europejskie wycięcie do obróbki drewna
- Sztuka Azji Południowo-Wschodniej
Wycięcie w drewnie jest formą rzeźby, w której podstawowym materiałem jest drewno. Wszystkie kultury świata mają historię rzeźbienia w drewnie jako formę sztuki, od epoki kamienia, kiedy wynaleziono dziś narzędzia, z dekoracyjnymi przedmiotami, które zdobią domy i ogrody. Artyści, którzy tworzą rzeźby w drewnie, używają sztywnego lub miękkiego drewna i szerokiej gamy narzędzi do przycinania i rzeźbienia drewna, chwytając formę i szczegóły.
Tribal rzeźba w drewnie
Najwcześniejszymi przykładami drewnianych bożków i posągów są proste postacie ludzkie lub zwierzęce, wykonane z niegrzecznych narzędzi. W miarę rozwoju narzędzi i społeczeństw rzeźba w drewnie stała się integralną częścią kultury społeczności. Post-totemy rdzennych Amerykanów są formą duchowej ekspresji, która opowiada historię poprzez umieszczenie ikonicznych rzeźb. Te tradycyjne rzeźby są nadal ważną częścią dziedzictwa i kultury północno-zachodniego Pacyfiku. Podobnie maski plemienne różnych kultur afrykańskich mają wielkie znaczenie kulturowe i są używane podczas ceremonii do opowiadania historii o przodkach, duchach i bóstwach.
Średniowieczne i gotyckie religijne rzeźby w drewnie
Praktyka ozdabiania kościołów ozdobnymi rzeźbami rozpoczęła się w czasach gotyckich i średniowiecznych, od późnych lat 1100 do renesansu. Ulepszono nie tylko architekturę tego okresu, wprowadzono również posągi i dekoracyjne panele drewniane. Niemiecki gotycki rzeźbiarz Tilman Riemenschneider był znany ze swoich lipowych rzeźb z różnych świętych i religijnych jednostek, powstałych na przełomie XV i XVI w. Wita Stwosza był kolejnym niemieckim rzeźbiarzem znanym z tego ołtarza, który jest atrakcją słynny turysta w kościele Santa Maria w Krakowie.
Europejskie wycięcie do obróbki drewna
Funkcjonalna i dekoracyjna sztuka drewna zyskała popularność w krajach leśnych, takich jak Szwajcaria, Rumunia i Niemcy, gdzie rzeźba w drewnie stała się zawodem i sposobem na życie. Profesjonalni snycerze mają misternie rzeźbione bramy, skrzynie, drzwi, łyżki i pudełka z biżuterią w stylu, który jest wciąż naśladowany przez dzisiejszych rzeźbiarzy. W społeczności drwali w Czarnym Lesie w Niemczech sosny i jodły były zwykłymi lasami używanymi przez szwajcarskich i niemieckich rzeźbiarzy do tworzenia ozdobnych wzorów na zegarkach z kukułką i pozytywkach, za pomocą których styl „ Wycinanka Czarnego Lasu ”.
Sztuka Azji Południowo-Wschodniej
Teak to sztywne drewno liściaste z Azji Południowo-Wschodniej, które było używane od czasów starożytnych do produkcji mebli, drzwi i okien, a także miękkich, raczej skomplikowanych posągów bóstw religijnych. Świątynia Embekke w Kandy na Sri Lance jest przykładem XIV-wiecznej rzeźby w drewnie z wieloma rzeźbami, także w architekturze, uosabiającej styl tradycyjnej sztuki Azji Południowo-Wschodniej. Techniki tego czasu są wciąż źródłem inspiracji dla dzisiejszych rzeźbiarzy. Studia takie jak Wood Royal naśladują starożytne postacie i wzory znalezione w birmańskich, chińskich i tajskich arcydziełach, a także prace na zamówienie, aby zaspokoić potrzeby klientów, którzy podziwiają wschodnioazjatycki styl rzeźb w świątyniach, pałacach i świątyniach.