Zawartość
Sukienki damskie z lat 40. i 50. były pod silnym wpływem czynników ekonomicznych i społecznych tamtych czasów. II wojna światowa, w latach 40., całkowicie zmieniła rolę kobiet, które zaczęły pracować w przemyśle, a także opiekę nad sprawami rodzinnymi i domowymi. Podobnie powojenne zmiany w latach pięćdziesiątych spowodowały również adaptację odzieży, która przekształciła się z praktycznych elementów w eleganckie ubrania.
Domowe i wojskowe sukienki
W latach 40. i na początku lat 50. wiele kobiet nosiło ubrania inspirowane wojskiem, które były wzorowane na dwuczęściowe sukienki lub jednoczęściowe sukienki. Ramiona, guziki z przodu i pasy przypominały mundury wojskowe noszone przez mężczyzn. Dla celów bardziej swobodnych i domowych stworzono sukienki z wieloma kieszeniami, ponieważ kobiety musiały myśleć o pracy, pracach domowych i edukacji swoich dzieci, wymagając kieszeni do przenoszenia różnych przedmiotów.
Styl akcentowy
Sukienki po raz kolejny charakteryzowały się bardziej zaakcentowanymi sylwetkami na przełomie lat 40. i 50. Gdy żołnierze wrócili z wojny, kobiety chciały pokazać swoje krzywe i dbać o swój wygląd. Oblamowanie spadło od kolana do łydki, a talia zaciśnięta, aby podkreślić sylwetkę. Zużyte zostały również okrągłe spódnice, stworzone z pomarszczonej tkaniny, aby nadać sukience dopasowanie i ruch.
Glamour
W latach 50. suknie w pełni uwzględniały zmiany powojennego społeczeństwa. Moda miała mniej wspólnego z wojną i była pod wpływem splendoru Hollywood. Marilyn Monroe, Elizabeth Taylor i Debbie Reynolds stały się ikonami stylu. Dwa główne style sukienek z tej epoki to proste spódnice (tailleur) i zwinięte spódnice. Oba podkreślały cienką talię, która nadawała sukienkom kobiecy i efektowny wygląd.
Wpływ stylistów
Projektanci mody wywarli silny wpływ na sukienki od końca lat 40. i przez lata 50. Christian Dior spotkał się z krytyką sukienek z wystarczającą ilością materiału i struktury. Były postrzegane jako odpad w czasie, gdy reglamentacja tkanek była nadal rzeczywistością. Jednak pod koniec lat 50. postawy się zmieniły i kobiety już kopiowały sukienki zaprojektowane przez Diora. Popularne stały się proste spódnice w talii, podobne do tych z lat 20. XX wieku. Givenchy stworzył prostą sukienkę, mniej zaakcentowaną, która zaczęła zmieniać sylwetkę w latach 60. Sukienki trapezowe, które miały trójkątną formę, i długie suknie miały swój pierwszy występ w dekadzie lat 60., a później byłyby produkowane masowo.
Tkaniny
W latach czterdziestych XX w. Racjonowano odzież i materiały, kobiety zachęcano do noszenia ubrań przy użyciu materiałów znalezionych w domu. Na przykład białe poszewki na poduszki zmieniły się w białe bluzki na sukienki. Linia do szycia była jedną z artykułów bez reglamentacji, co zachęciło ludność do naprawy ubrań. Sukienki zostały wykonane ze spadochronu, wełny, koronki i bawełny. W latach 50., nawet po zakończeniu wojny, nadal używano tanich tkanin. Tkaniny nylonowe, poliestrowe i akrylowe były najtańsze. Pod koniec tego okresu wprowadzono luksusowe tkaniny, takie jak jedwab, szyfon i tiul, które następnie wykorzystano do strojów wieczorowych.