Zawartość
Liczba jonów w związku zależy od struktury związku i liczby oksydacyjnej elementów w nim zawartych. Liczba oksydacyjna pierwiastka to liczba elektronów, które atom ma lub potrzebuje w stosunku do liczby protonów w jądrze. To decyduje o ładunku jonowym atomu, który jest niezbędny do opisania związków jonowych, które tworzy z innymi atomami
Instrukcje
Kwas dichlorooctowy, związek jonowy (Obraz dichlorooctanu autorstwa Cornelii Pithart z Fotolia.com)-
Napisz wzór chemiczny danego związku.
-
Zidentyfikuj wieloatomowe jony w związku. Jony wieloatomowe są jonowymi cząsteczkami złożonymi z więcej niż jednego atomu (zwykle więcej niż jednego elementu). Zobacz odniesienia do listy wspólnych jonów wieloatomowych i ich ładunków.
-
Oddziel kationy i aniony. Kationy są jonami naładowanymi dodatnio, aniony są jonami naładowanymi ujemnie. Na przykład FeSO (4) (siarczan żelaza (II)) zawiera kation żelaza (Fe + 2) i siarczan anionu (SO (4) -2). Ważne jest, aby pamiętać, że siarczan jest jonem wieloatomowym, a nie zestawem pięciu różnych jonów. Cyfra rzymska „II” wskazuje liczbę oksydacyjną +2 żelaza. Pozwala to wiązać się tylko z jednym anionem siarczanowym.
Jeśli symbol chemiczny ma związany z nim wykładnik, w związku występuje kilka atomów tego pierwiastka. Jeśli nie są częścią jonu wieloatomowego, każdy atom tego pierwiastka jest pojedynczym jonem. Na przykład siarczan żelaza (III) jest zapisany jako Fe2 (SO4) 3. Liczba utleniania +3 żelaza wymaga różnej liczby siarczanów na wiązanie jonowe. W tym przypadku dwa jony żelaza (III) zwiążą się z trzema jonami siarczanowymi.
-
Dodaj całkowitą liczbę kationów i anionów. Na przykład siarczan żelaza (II) ma dwa jony: kation żelaza i anion siarczanowy.
Jak
- Pełne zrozumienie liczb utleniania pomoże szybko i pewnie rozszyfrować jonową naturę związku.
Czego potrzebujesz
- Układ okresowy