Zawartość
Decybel, jednostka miary poziomu hałasu wyrażona jako dB, służy do komunikacji, elektroniki i emisji sygnału. Terminy dBA i dBC odnoszą się do typów filtrów używanych do pomiaru dB - filtra A lub filtra C. Każdy filtr ma inną czułość dla kilku częstotliwości.
Filtr
Pomiary stosowane na filtrze A są wyrażone w dBA. Miernik poziomu hałasu dBA, który jest mniej czuły na bardzo wysokie pomiary i przy niższych częstotliwościach niż miernik poziomu hałasu dBA, bardziej efektywnie ocenia średnie częstotliwości. Przepisy dotyczące ograniczeń narażenia na hałas w miejscu pracy, oparte na pomiarach dBA, różnią się w zależności od kraju. Według strony internetowej University of Physics w Nowej Południowej Walii niektóre przepisy bezpieczeństwa ograniczają na przykład ciągłą ekspozycję na hałas do 85 dBA podczas ośmiogodzinnej zmiany. Przy każdym wzroście hałasu o 3 dBA czas ekspozycji zmniejsza się o połowę. Jeśli więc masz dźwięk 100 dBA, ekspozycja powinna być ograniczona do nie więcej niż 15 minut - osiem godzin podzielonych na pięć pół godziny (raz na każde trzy decybele wzrostu hałasu o 15 dB).
Filtr C
Pomiary wykonane filtrami C są wyrażane w dBC. W przeciwieństwie do dBA, jego pomiary łączą się z poziomami hałasu o wysokiej częstotliwości. Filtr A lub C reprezentuje funkcję odpowiedzi częstotliwościowej. Na przykład filtr C filtruje dźwięki odbierane przez mikrofon na mierniku poziomu dźwięku. Funkcja odpowiedzi częstotliwościowej, czasami nazywana charakterystyką ważenia, kontroluje ton, nadając większą wagę niektórym częstotliwościom niż innym, mniej ważnym. Powinieneś filtrować te, które wytwarzają szumy tła, zgodnie z witryną EAR.
Redukcja dźwięku dBA w celu redukcji hałasu
Jeśli poziom hałasu dBA przekracza dopuszczalne, bezpieczne i komfortowe poziomy, sugestie dotyczące redukcji hałasu obejmują ograniczenie poziomu i głośności dźwięku poprzez odsunięcie się od źródła hałasu lub za pomocą zatyczek do uszu lub innego rodzaju urządzenia ochrona słuchu.
Wagi dla aplikacji filtru A i C.
Jak przedstawiono w pierwszym przykładzie, współczynnik A służy do pomiaru ryzyka utraty słuchu. W szczególności pomaga określić zgodność z normami OSHA i MSHA, które klasyfikują narażenie na hałas dozwolone przez ważony czas przy średnim poziomie hałasu (dBA) lub przy maksymalnej dziennej dawce hałasu. Z drugiej strony, współczynnik C jest używany przez porównanie jego wymiarów z ważeniem. Na przykład współczynnik C pomaga w obliczeniach dotyczących ochronników słuchu i współczynników redukcji hałasu.
Ostatecznie, profesjonalne systemy dźwiękowe wymieniają współczynnik A w swoich drukowanych specyfikacjach. Lokalizując te dane, uzyskuje się indeks, który filtr maskuje lub filtruje określone dźwięki lub inne dźwięki tła. Profesjonalne systemy dźwiękowe oczywiście muszą odfiltrować nieprzyjemne dźwięki. W ten sposób można sprawdzić, czy dodatek jest pozytywny dla systemu lub czy dźwięk jest wysokiej jakości przy obecności filtrów współczynnika A. W przeciwnym razie producenci systemów dźwiękowych nie widzieliby potrzeby filtrowania tych niepożądanych dźwięków .