Zawartość
- Wprowadzenie
- Chacrinha: „Kto się nie komunikuje, jeśli wydaje”
- Mussum: „Cacildis!”
- Renato Russo: Jesteśmy tacy młodzi
- Mamonas Assassinas: w Żółtej Brasilii
- Chico Anysio: „I pensja o!”
- Carmen Miranda: Mamo, chcę!
- Raul Seixas: szalone piękno
- Zachariasz: „Aiii Dedé!”
- Hebe: „jak słodko!”
- Cazuza: „czas się nie kończy”
Wprowadzenie
Oznaczały pokolenia. Zrewolucjonizowali sposób tworzenia muzyki, telewizji i filmów. Mimo, że poszli za wcześnie, ci brazylijscy artyści nadal wpływają na nowe pokolenia i tworzą swoją obecność w najdalszych zakątkach świata. Opinie różnią się od tego, kto jest największy, ale prawda jest taka, że ich dzieła nigdy nie zostaną zapomniane.
Chacrinha: „Kto się nie komunikuje, jeśli wydaje”
Może nie znasz imienia José Abelardo Barbosa de Medeiros, ale Chacrinha już to słyszał. Prezenter telewizyjny odniósł sukces w „Cassino do Chacrinha” w sobotnie popołudnia TV Globo. Są to jego słynne znaki „W telewizji, nic nie jest tworzone, wszystko jest kopiowane” i „Teresinha!” W swoich programach ujawnił między innymi talenty takie jak Roberto Carlos i Raul Seixas. W jego programie pojawili się także asystenci sceniczni znani jako „chacretes”. Najbardziej znani są Gretchen i Rita Cadilac. Prezenter zmarł 30 czerwca 1988 roku na zawał mięśnia sercowego.
Mussum: „Cacildis!”
Brazylijska komedia straciłaby jednego ze swoich największych czarnych bohaterów wszech czasów, gdyby Antônio Carlos Bernardes Gomes, Mussum, poszedł w ślady swojej muzycznej kariery. Jednak w latach 70. został zaproszony do zespołu Tropalhões w roli, która doprowadziła go do sławy. Jego postać, jedyna czerń grupy, wyróżniała się jako zapalony konsument cachaça i jego zabawny sposób mówienia. Artysta zmarł 29 lipca 1994 r. W wieku 54 lat, nie opierając się przeszczepowi serca.
Renato Russo: Jesteśmy tacy młodzi
Jeden z największych zespołów rockowych lat 80., Legion Miejski nie byłby tak ważny bez wpływu Renato Russo. Piosenkarz był częścią ruchu punkowego w Brasilii, kiedy założył Aborto Elétrico, ale właśnie dzięki Legião Urbana muzyk osiągnął status ikony brazylijskiej. Wśród innych sukcesów skomponował „Faroes Caboclo”, „Pais e Filhos”, „Que Pais É Esse”, „Eduardo e Mônica” i „Coca-Cola Generation”. Piosenkarka zmarła 11 października 1996 r., W wieku 36 lat, w wyniku komplikacji spowodowanych AIDS.
Mamonas Assassinas: w Żółtej Brasilii
Z wielkim szacunkiem i charyzmą zespół Mamonas Assassinas, utworzony w Guarulhos, osiągnął błyskawiczny sukces między lipcem 1995 r. A marcem 1996 r. Jedyny album wydany przez zespół „Mamonas Assassinas” osiągnął 3 miliony sprzedanych egzemplarzy, otrzymując certyfikat tarcza diamentowa Do najbardziej znaczących sukcesów należą utwory takie jak „Pelados em Santos”, „Robocop Gay” i „Vira Vira”. 2 marca 1996 r. Zespół poleciał na koncert w Brasilii, kiedy learjet, w którym podróżowali, rozbił się w Serra da Cantareira, zabijając wszystkich mieszkańców.
Chico Anysio: „I pensja o!”
Jeden z najrozmaitszych komików brazylijskiej telewizji, Chico Anysio, rozwijał się przez całą swoją ogromną karierę (było to tylko 40 lat w Rede Globo), około 209 postaci, przedstawiających najbardziej zróżnicowane postacie. Wśród nich jednym z najsłynniejszych był profesor Raymundo, który kierował zespołem komików w Szkole Profesora Raymundo i używał słynnego „I wynagrodzenia”. Komik zmarł 23 marca 2012 r. W wieku 80 lat za niewydolność wielonarządową. Część jego prochów rozrzucono w studiach Globo Central de Production (Projac).
Carmen Miranda: Mamo, chcę!
Carmen Miranda jest jedną z najbardziej znanych nazwisk na świecie, gdy myśli się o Brazylii. Była najbardziej utytułowaną Brazylijką w teatrach północnoamerykańskich, zwłaszcza między 1930 a 1950. W tym okresie stała się najlepiej opłacaną kobietą w Stanach Zjednoczonych, gdzie wystąpiła w 14 filmach między 1942 a 1953 rokiem. musicali takie jak „Mama I Want”, „Tico-tico no Fubá”, „Co ma Baiana?” i „South American Way”. W filmach pojawił się w filmach takich jak „Happened in Havana” i „Uma Noite no Rio”. Carmen zmarła z powodu zatrzymania akcji serca 5 sierpnia 1955 roku.
Raul Seixas: szalone piękno
Raul Seixas, znany jako „ojciec brazylijskiego rocka” i „szalone piękno”, był portretem rockowej kontrkultury w Brazylii. Wraz ze swoim przyjacielem Paulo Coelho i ideałami, na które wpływ miał brytyjski okultysta Alester Crowley, Seixas pracował nad filozofią w swoich listach. Piosenkarz i kompozytor rozpoczął swoją muzyczną karierę w latach 50., ale wybuchł w całym kraju od lat 70. Skomponował hity takie jak „Metamorfose Ambulante”, „Gitá”, „Maluco Beleza”, „Try Again”, „Eu Urodziłem się dziesięć tysięcy lat temu ”, między innymi. Zmarł 22 sierpnia 1989 r. Z piorunującym zatrzymaniem akcji serca.
Zachariasz: „Aiii Dedé!”
Inny tęskniący członek trupy Trapalhões, Zacarias (Mauro Faccio Gonçalves), był ostatnim, który dołączył do grupy i jako pierwszy umarł w 1990 roku. Jego postać, nazwana na cześć koguta, którego pielęgnował w dzieciństwie, była opisywana dziecinną drogą i niezwykłym śmiechem. Ze wszystkich był najbardziej karykaturalny i najbardziej przyciągający uwagę dzieci, które oglądały program. W filmach jego ostatnim filmem był „A School Trouble”. Zacarias zmarł 18 marca 1990 roku.
Hebe: „jak słodko!”
Znany jako „królowa brazylijskiej telewizji”, Hebe Camargo zaprezentował pierwszy program kobiecy w Brazylii w 1955 roku, z programem „Świat jest dla kobiet”, w Tupi TV w São Paulo. W latach 80. podpisał kontrakt z SBT, gdzie pozostał do 2010 r. Z programem „Hebe”. Po tym okresie prezenter podpisał umowę z Rede TV !, gdzie przebywała krócej niż rok. Jego najnowszy program w sieci wyemitowano 25 września 2012 r. Hebe doznał zatrzymania akcji serca i zmarł w wieku 83 lat 29 września 2012 r.
Cazuza: „czas się nie kończy”
Cazuza był jednym z najbardziej kontrowersyjnych i ważnych kompozytorów i piosenkarzy rockowych lat 80. Wśród jego sukcesów z Czerwonym Baronem były „All Love in That Life”, „Pro Dia Nascer Feliz”, „Abandoned Greatest”, „Bete Balanço „i„ Niebieski bilet ”. Daleko od Barona skomponował takie utwory jak „Exaggerated”, „Codigo Beija-Flor”, „Ideology”, „Brazil”, „Makes My Show” i „Time Does not Stop”. Jego życie osobiste było również godne uwagi, ponieważ publicznie twierdził, że jest biseksualny, a kiedy w 1989 r. Oświadczył, że ma AIDS. Cazuza zmarł w wyniku choroby w dniu 7 lipca 1990 roku.