Zawartość
Budowanie trójwymiarowego modelu DNA może być doświadczeniem edukacyjnym i zabawnym dla osób w każdym wieku. Może być używany nie tylko w projektach naukowych lub prezentacjach w klasie, ale służy również do lepszego zrozumienia złożonej i unikalnej struktury cząsteczki DNA. Zestawy modeli DNA są dostępne na rynku, ale ponieważ są drogie, bardziej praktyczne i wygodne jest użycie powszechnych i łatwych do znalezienia materiałów, takich jak kulki styropianowe i wykałaczki, do wykonania modelu w domu.
Krok 1
Wybierz dwa kolory farby, które będą reprezentować cząsteczki pentozy i fosforanu DNA, a kolejne cztery, aby przedstawiać nukleotydy. Za pomocą pędzli nałóż farbę na kulki styropianu i pozostaw je do całkowitego wyschnięcia na noc.
Krok 2
Oddziel kulki styropianu, które reprezentują cząsteczki pentozy i fosforanu. Zamień kulkę każdego koloru na przemian i połącz je wykałaczkami. Kontynuuj naprzemiennie ten łańcuch, aż uzyskasz pożądaną długość. Powtórz ten proces i utwórz drugi łańcuch, identyczny z pierwszym.
Krok 3
Przypisz pozostałe cztery kolory do nukleotydu. Na przykład możesz wybrać kolor czerwony dla cytozyny, zielony dla guaniny, niebieski dla adeniny i pomarańczowy dla tyminy.
Krok 4
Zrób parę cytozyny i guaniny, łącząc odpowiednie kulki styropianu wykałaczką. Dopasuj dwa łańcuchy pentozy i fosforanu z kroku 2 w równoległych pozycjach. Umieść parę cytozyny i guaniny u podstawy dwóch pasków. Ta para wskaże początek sekwencji DNA.
Krok 5
Kontynuuj tworzenie par nukleotydów. Pamiętaj, że w przypadku DNA istnieją tylko pary adeniny z tyminą i cytozyny z guaniną. Na przykład adeniny nie można łączyć z cytozyną lub guaniną. Użyj wszystkich tych par, aby połączyć razem łańcuchy pentozowe i fosforanowe, aż dojdziesz do końca łańcucha. Kolejność par nie ma znaczenia, ponieważ różne rzędy reprezentują inną sekwencję DNA. Kiedy skończysz, powinieneś dostać coś w rodzaju drabiny styropianowej.
Krok 6
Obróć styropianową „drabinkę” kulkową tak, aby struktura DNA miała kształt podwójnej helisy. Model będzie wtedy gotowy do użycia. Istnieje możliwość postawienia go na statywie laboratoryjnym, powieszenia lub zachowania w niezmienionym stanie w zależności od potrzeby użytkowania.