Zawartość
Aktywne słuchanie to coś więcej niż nagrywanie dźwięku; jest to proces „celowego słuchania”, rozumienia i interpretowania znaczenia słowa lub frazy. Pięć poziomów aktywnego słuchania może okazać się przydatne, zwłaszcza w miejscu pracy, gdzie można uniknąć niepotrzebnych konfliktów, a pracownicy mogą lepiej się rozumieć, tworząc bardziej pozytywne środowisko.
Wiedza, umiejętności
Przekazanie mówcy podstawowej wiedzy to pierwszy poziom aktywnego słuchania. Możesz to zrobić niewerbalnie, kiwając głową lub nawiązując kontakt wzrokowy. Możesz także użyć odpowiedzi werbalnych, takich jak „uhum” lub „poważnie?” Chociaż ta odpowiedź wydaje się podstawowa, jest to kluczowy szczegół, aby dać znać mówcy, że naprawdę słuchasz.
Cisza
Cisza to drugi poziom aktywnego słuchania. Kiedy mówca w naturalny sposób przerywa to, o czym mówi, będzie oczekiwał, że w jakiś sposób zareagujesz. Jednak milczenie zachęca mówcę do kontynuowania i ujawnienia dalszych informacji. W sytuacji konfliktowej, czy to w domu, czy w pracy, technika ta może pomóc w szybkim dotarciu do źródła problemu lub znalezieniu informacji, których rozmówca mógł początkowo nie ujawnić.
pytania
Zadawanie pytań, trzeci poziom aktywnego słuchania, pokazuje nie tylko zainteresowanie tym, co mówi osoba, ale także to, że chcesz wiedzieć więcej. Jako osoba praktykująca aktywne słuchanie możesz w tym miejscu zadawać dowolne pytania, na przykład pytania zamknięte, na które mówca odpowie w krótkiej formie, np. „Tak” lub „nie”, lub pytania otwarte, które zachęcają do udzielenia odpowiedzi bardziej rozbudowanej.
Parafraza
Czwarty poziom aktywnego słuchania, czyli technika mówienia własnymi słowami tego, co właśnie usłyszałeś, może okazać się przydatna do wyjaśnienia ważnej kwestii lub podsumowania kilku punktów. Zawsze upewnij się, że mówca skończył mówić, zanim zaczniesz parafrazować. Kontynuuj parafrazę, jeśli mówca potwierdził, że rozumiesz; w przeciwnym razie poproś mówcę o powtórzenie lub wyczyszczenie punktu i spróbuj ponownie.
Odbicie
Refleksja to piąty i ostatni krok aktywnego słuchania. Podczas gdy parafrazowanie pokazuje, że rozumiesz treść, refleksja polega na skupieniu się na emocjach mówcy i okazywaniu troski. Przykłady wyrażenia refleksyjnego: „Wydajesz się z tego powodu zdenerwowany” lub „Martwię się o Twój gniew”. Niezależnie od emocji, krytykując emocje prelegenta, nie przyjmuj tonu oskarżycielskiego. Okazywanie zaniepokojenia może również zachęcić do dalszych dyskusji na dany temat.