Zawartość
Śledziona, będąca częścią układu limfatycznego zwalczającego choroby, jest ważnym, ale nie niezbędnym narządem. Często obserwuje się u niego nieprawidłowe zwapnienia, zwłaszcza u osób starszych.
Definicja
W kontekście choroby zwapnienie definiuje się jako nieprawidłowe odkładanie się soli wapnia w tkance, czasami razem z żelazem, magnezem i innymi minerałami.
Rodzaje
Na śledzionę mogą wpływać dwa rodzaje patologicznych (nieprawidłowych) zwapnień. Zwapnienie dystroficzne odnosi się do odkładania się minerałów w martwych tkankach, pomimo prawidłowego poziomu wapnia we krwi. Zwapnienie przerzutowe to odkładanie się soli wapnia w prawidłowych tkankach, zwykle przy wysokim stężeniu wapnia we krwi.
Charakterystyka śledziony
Zlokalizowana tuż poniżej lewej strony klatki piersiowej śledziona jest gąbczastym narządem wielkości pięści. Pokryta jest włóknistą kapsułką i składa się z biało-czerwonego miazgi.
Funkcje śledziony
Biała miazga śledziony pomaga organizmowi zwalczać infekcje, wytwarzając białe krwinki zwane limfocytami. Głównym zadaniem miazgi czerwonej jest filtrowanie krwi w celu usunięcia niepożądanych substancji.
Przyczyny infekcyjne
Zwapnienia śledziony mogą być wynikiem wcześniejszych infekcji. W takich przypadkach zwykle rozprzestrzenia się zwapnienie. Możliwe przyczyny to:
- Histoplazmoza, wywoływana przez grzyby glebowe Histoplasma Capsulatum;
- Bruceloza, wywołana przez bakterię z rodzaju Brucella;
- Gruźlica wywołana przez Mycobacterium tuberculosis;
- Kandydoza (zakażenie grzybicze) u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym;
- Zakażenia Pneumocystis, zwłaszcza pneumocystis carinii;
- Torbiele pasożytnicze.
Inne przyczyny
Zwapnienie może wystąpić w miąższu lub podstawowej tkance śledziony. Możliwe przyczyny to:
- Phlebolites (odkładanie się kamieni w żyłach);
- Naczyniak krwionośny (łagodny guz naczyń krwionośnych);
- Chłoniak śledziony (rak tkanki limfatycznej);
- Krwiak (masa krwi skrzepnięta w tkance lub narządzie).
Jednolite i rozlane zwapnienia mogą wynikać z osłabienia przepływu krwi w śledzionie i śmierci tkanki (zawał śledziony). Dzieje się tak zwykle u pacjentów z anemią sierpowatą.