Zawartość
Jeśli zawsze byłeś ciekawy, jaki był Jezus jako dziecko, Łukasz 2 daje wgląd, kiedy w wieku 12 lat Jezus był w świątyni i udowadnia, że już wiedział, kim jest i dostosowuje swoje priorytety do misji, dla której Bóg Go posłał. Zajęcia w klasie dotyczące wizyty Jezusa w świątyni w Jerozolimie pomagają dzieciom zrozumieć emocjonalny wpływ Marii i Józefa, a także wszelkie normalne oczekiwanie „utraty” Syna Bożego, a następnie odnalezienia go pełnego mądrości . Ponadto dzieci mogą praktykować posłuszeństwo, które Jezus okazał w ich relacji z ich ziemskimi rodzicami.
Szukasz Jezusa
Zbierz dzieci w dużym kręgu. Wybierz dwie osoby, które reprezentują zatroskanych rodziców szukających zagubionego dziecka. Sprzedaj swoje oczy i zostaw je na środku koła. Potajemnie umieść lalkę przedstawiającą Jezusa obok jednego z pozostałych dzieci. Rodzice powinni spróbować znaleźć kogoś w kręgu, dotknąć jego ramienia i zapytać: „Widziałeś mojego syna?”. dopóki nie znajdziesz dziecka trzymającego lalkę. Wyjaśnij, że podczas wakacji tłum był tak duży, że Marii i Józefowi trudno byłoby znaleźć zaginionego syna. Poproś uczniów, aby podali przykłady sytuacji, w których zgubili się w tłumie lub w miejscu publicznym i omówili, jak czuli się oni i ich rodzice.
Niesamowita mądrość
Kiedy Maria i Józef w końcu spotkali Jezusa w świątyni, nauczyciele byli zdumieni ich głęboką znajomością pism świętych dla dziecka w tak młodym wieku. Możesz rzucić wyzwanie znajomości Pisma Świętego przez uczniów w grze pamięciowej. Poproś dzieci, aby stanęły w kręgu i dały jednemu z nich gumową piłkę. Odtwórz piosenkę, grając piłką w tę iz powrotem. Kiedy muzyka ucichnie, ktokolwiek trzyma piłkę, powinien wyrecytować z pamięci jeden z wersetów. Graj dalej, aż każde dziecko będzie miało okazję wyrecytować przynajmniej jeden werset.
Termometr posłuszeństwa
Ewangelia Łukasza odnotowuje, że Maria i Józef byli nieco zaskoczeni odpowiedzią Jezusa, gdy zapytano ich, dlaczego im to zrobił. Jednak pomimo tego, że był suwerennym, Całym Synem Bożym, wrócił do domu i był posłuszny swoim ziemskim rodzicom, dając przykład tego, jak wszystkie dzieci powinny postępować wobec rodziców. Uczniowie mogą zrobić termometr posłuszeństwa, aby zabrać do domu i sprawdzić, jak bardzo są posłuszni rodzicom w ciągu tygodnia. Narysuj duży termometr na kartce papieru. Rozpoczynając od dołu, napisz „nigdy”, „przez jakiś czas”, „przez większość czasu” i „przez cały czas”. Napisz instrukcje na stronie, które wyjaśniają, że bycie radosnym i posłusznym podnosi temperaturę, a narzekanie, brak pomocy lub nieposłuszeństwo rodzicom ją obniża. Wytnij małą poziomą szczelinę u góry iu dołu i włóż dwa długie cienkie paski papieru, jeden czerwony i jeden biały. Przełóż otwarte końce przez szczeliny, przytnij w razie potrzeby i zabezpiecz cykl innym kawałkiem taśmy. Daj każdemu dziecku jeden, aby zabrał go do domu i wyjaśnij rodzicom, że prosisz ich, aby śledzili temperaturę posłuszeństwa swoich dzieci w ciągu tygodnia i wysłali raport w następnym tygodniu, aby pomóc dziecku w jego dążeniu do bycia podobnym do Jezusa.
Reprezentuj to
Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie siebie w opowieści, wzbogacając prawdziwe szczegóły i emocje związane z poszukiwaniem i odkryciem Jezusa w świątyni. Inną dramatyczną opcją jest odgrywanie zagadek posłuszeństwa w sytuacjach podobnych do tych, w których uczniowie muszą być posłuszni rodzicom, zmieniając reakcję dziecka od radosnego, powolnego posłuszeństwa i niechętnego posłuszeństwa do wyzwania. Inni mogą sobie wyobrazić coś, o co prosi ich rodzic i ocenić stopień posłuszeństwa dziecka w danej sytuacji.