Zawartość
Aztekowie dominowali w środkowym Meksyku od XV do XVI w. Choć znani ze swoich metod prowadzenia wojny i składania ofiar z ludzi, byli znakomitymi budowniczymi. Cywilizacja pokryła krajobraz monumentalnymi strukturami, które odzwierciedlały jego moc i głębokie przekonania religijne. Praktycznie wszystkie jego wzniesione budynki miały znaczenie.
Miasta
Życie Azteków obracało się wokół miasta. Azteckie miasta były planowane wokół centralnego placu ze świątyniami i budynkami administracyjnymi na brzegach. Aztekowie wznieśli swoje budynki zgodnie z ich złożonymi przekonaniami w czterech głównych kierunkach. Na przykład świątynie zostały wzniesione po zachodniej stronie placu, zwrócone na zachód, zgodnie z ruchem Słońca. Aztekowie kupowali i sprzedawali żywność, zapasy i akcesoria na rynku w pobliżu głównej świątyni. Tam też znali najnowsze wiadomości, informacje i pogłoski.
Tenochtitlan
Tenochtitlan, stolica Azteków, stała na wyspie pośrodku jeziora Texcoco w środkowym Meksyku. Dziś jest dosłownie pod Mexico City. Kiedy Hernán Cortés przybył tam w 1521 r., Jego ludność szacowano na 200 tys. Mieszkańców. Wyspa była połączona z lądem trzema mostami i miała kanały zamiast ulic. Akwedukty przewoziły świeżą wodę pitną, kanalizacja odprowadzała odpady, a zapora uniemożliwiała jej zalanie. Miasto zostało podzielone na cztery okręgi administracyjne, które miały świątynie i szkoły. W Świętym Obszarze znajdowały się główne świątynie, budynki administracyjne i pola do gry w piłkę. „Tlatoani”, czyli cesarz, oraz szlachta żyli w pałacach zdobionych ogrodami, wolierami i ogrodami zoologicznymi.
Świątynie
Aztekowie, podobnie jak większość kultur mezoamerykańskich, podobnie jak Majowie, modlili się na stopniach piramid, które składały się z warstw prostokątnego kamienia, które stopniowo zmniejszały się, gdy świątynia wznosiła się. Na szczycie piramidy znajdowało się jedno lub dwa sanktuaria, w których kapłani dostarczali ofiary obrazom bogów. Dedykowane świątynie boga wiatru Ehecatl miały kształt stożka i przypominały tornada. Chociaż kamienie są dziś szare, Aztekowie zdobili świątynie w mocnych kolorach, takich jak niebieski i czerwony.
Główna świątynia
Aztekowie wierzyli, że główna świątynia w Tenochtitlan łączy niebo i ziemię. Składał się z dwóch ogromnych piramid o długości 27 metrów każda. Piramida po lewej reprezentowała Tonacateptl, Górę Twierdzy, dom boga deszczu Tlaloca. Piramida po prawej reprezentowała Coatepec, kolebkę Huitzilopochtli, boga wojny i słońca. Na szczycie każdej świątyni znajdowały się sanktuaria zawierające wizerunki tych bogów. Do sanktuariów dotarły wielkie schody ozdobione główkami węża wyrzeźbionymi w podstawie oraz posągi trzymające kolorowe chorągiewki z piór i papieru u góry.
Pola do gry w piłkę
Aztekowie zbudowali w każdym mieście tlachco, pole do gry w piłkę. Miały kształt litery „I” i zawierały pochyłe ściany, dwie strefy końcowe i boisko z gipsową lub kamienną podłogą. Historycy uważają, że gracze minęli gumową piłkę, wielkości koszykówki, z ramieniem, łokciem, pośladkami lub biodrami. Punkty zostały zdobyte, gdy piłka przekroczyła kamienne obręcze przy ścianach. Gra była również rytuałem opisującym konflikt między bogiem słońca Huitzilopochtli i boginią księżyca Coyolxauhqui. Piłka reprezentowała słońce poruszające się po niebie.