Zawartość
Frakcjonowanie zatruwa naszą planetę. (Justin Sullivan / Getty Images / Getty Images)
Mężczyzna ostrożnie trzyma płomień jednorazowej zapalniczki pod cieknącym kranem. Pozostaje niespokojny, jakby był gotów zrobić skok w dowolnym momencie, ale nadal trzyma płomień jak najbliżej kapiącego kranu. Jest napięta chwila, kiedy przepływ wody wzrasta, i stoi wyprostowany i nieruchomy jak posąg. Nagle cała scena wybucha pomarańczowym blaskiem ognia. Jego dłonie oddalają się, gdy chmura trzepoczącego ognia pochłania zlew, znikając w ułamku sekundy. Gdy płomienie obezwładniają się, a on wyłącza kran, znak zniknie z widoku, gdzie przeczytał: „Nie pij tej wody”. Witamy w świecie frakcjonowania.
Czym jest frakcjonowanie?
Frakcjonowanie jest metodą ekstrakcji głęboko uwięzionych podziemnych gazów ziemnych przechowywanych w łupkach. Skały te zawierają kieszenie gazu ziemnego uwięzionego w warstwach osadowych, które można wykorzystać jako paliwo. Odwiert jest wywiercony tysiące stóp pod ziemią, aby dotrzeć do łupków kamiennych. Następnie wiercenie rozciąga się poziomo, rozprzestrzeniając się we wszystkich kierunkach jak obręcze koła. „Frakcjonowanie” w rzeczywistości odnosi się do procesu szczelinowania hydraulicznego, w którym mieszanina wody, piasku i około 600 substancji chemicznych jest pompowana do tych pęknięć przy ekstremalnie wysokich ciśnieniach.
Proces frakcjonowania zasadniczo powoduje powstawanie pęknięć w kamieniu, co pozwala uwięzionym gazom wewnątrz wypływać przez studnię. Głównym celem tych operacji jest metan, a studzienki są pokryte stalą i betonem, aby zapobiec wyciekowi gazów. Dawniej frakcjonowanie nie było opłacalne z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ jest to bardzo kosztowna metoda wydobywania gazu, ale przy wysokich cenach paliw kopalnych, operacje zostały podjęte w USA i Wielkiej Brytanii.
Zanieczyszczenie wody
Scena intro, która została zaczerpnięta z dokumentu Josh Foxa „Gasland”, filmowca, który pozwolił, by jego ziemia została wykorzystana do wiercenia, ma na celu ukazanie niebezpieczeństwa tej praktyki. Słynny klip z łatwopalną wodą został skutecznie zakwestionowany, ponieważ dziennikarz śledczy Phelim McAleer odkrył, że mieszkańcy okolicy są w stanie podpalić ich wodę od lat 30. Powiedział: „Sprawdziłem internet i bardzo szybko Natknąłem się na to, co wydawało się być szczegółowym i bardzo dobrym badaniem, które pokazało, że ludzie mogą podpalić wodę z kranu na wiele lat przed nawet rozpoczęciem frakcjonowania. ”
Fox może być winny wprowadzenia swoich widzów w jego konkretne dowody zanieczyszczenia wody związane z frakcjonowaniem, ale to nie znaczy, że się mylił. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Duke w 2011 r. Wykazało, że studnie wody pitnej w pobliżu miejsc wydobycia gazu ziemnego (w promieniu kilometra) miały duże stężenia metanu. Zwiększyło to bliskość odwiertów gazowych i nadal osiągało stężenia, które badacze określali jako „zagrożone wybuchem”. Było kilka sposobów, w których mogło się to zdarzyć, w tym pęknięcia wykraczające poza planowane, lub połączenie z naturalnymi formacjami geologicznymi oraz wycieki lub ogólne niewłaściwe zarządzanie odpadami.
Środowisko
Wiele podmiotów gospodarczych twierdziło, że ryzyko dla wody pitnej można zminimalizować, jeśli ustalone zostaną surowe normy, ale szkody środowiskowe spowodowane frakcjonowaniem nie będą tak łatwo rozproszone. Metan jest głównym składnikiem gazu ziemnego i poważnie przyczynia się do globalnego ocieplenia. Chociaż dwutlenek węgla zwraca na siebie całą uwagę, metan faktycznie powoduje o wiele większą retencję ciepła, szczególnie kilka dekad po jego uwolnieniu.
Frakcjonowanie przyczynia się do tego problemu celowo i nieumyślnie. Spalanie metanu jest nadal szkodliwe dla środowiska w taki sam sposób, jak wszystkie paliwa kopalne, ale nieefektywność procesu ekstrakcji powoduje większe problemy. Woda, która jest używana do pękania kamieni, gromadzi metan z tyłu na powierzchni, a każde z wielu urządzeń wykorzystywanych w procesie może również przeciekać.
Naukowcy porównali wpływ gazów cieplarnianych z frakcjonowania gazu ziemnego z węglem i stwierdzili, że ma on o co najmniej 20% większy wpływ niż węgiel w ciągu 20 lat (potencjalnie nawet dwa razy więcej) i negatywny wpływ w porównaniu z 100 lat. Pokazuje to, w jaki sposób przemysł gazu ziemnego nadal przyczynia się do globalnego ocieplenia i nie bierze nawet pod uwagę sprzętu wiertniczego zasilanego olejem napędowym ani nie transportuje 30 milionów litrów wody potrzebnej do frakcjonowania. Podobnie jak paliwo kopalne, jest też wiele ukrytych pod ziemią. Doug Parr, główny naukowiec z Greenpeace UK, powiedział, że „każdy, kto wierzy, że gaz łupkowy jest rozwiązaniem naszych potrzeb energetycznych, jest beznadziejnie naiwny”.